Γράφει ο mitsos175.Συγκρούσεις ξέσπασαν μεταξύ δύο ομάδων ανταρτών που υποστηρίζονται από την Τουρκία στη βόρεια περιοχή του Αφρίν, καθώς ο αριθμός των θανάτων από τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα αυξάνεται. Έχουν σκοτωθεί επίσης και πολλοί άμαχοι. Οι λόγοι πίσω από τη διαμάχη δεν είναι ακόμη γνωστοί.
Από τότε που οι Τούρκοι κατέλαβαν το Αφρίν μετά από σκληρή μάχη κατά της Κουρδικής πολιτοφυλακής, οι πόλεις λεηλατούνται καθημερινά, ενώ υπάρχει συνεχής τρομοκρατία και τακτικές εθνοκάθαρσης.
Οι ήρωες που Αντιστάθηκαν στο Αφρίν δεν νικήθηκαν. Συνεχίζουν καθημερινά να προκαλούν απώλειες στις συμμορίες της Άγκυρας και εκνευρισμό στο στρατό Κατοχής.
Νομίζω πως δυο λόγοι δικαιολογούν αυτό το αποτέλεσμα: Ο πρώτος το μοίρασμα της λείας. Οι σύμμαχοι των Τούρκων δεν είναι τίποτα άλλο παρά μισθοφόροι, συμμορίες που τους ενδιαφέρει το πλιάτσικο καθώς και σαδιστές φασίστες που χαίρονται όταν σκοτώνουν, βασανίζουν ή βιάζουν.
Ο άλλος λόγος είναι ίσως η εύνοια της Άγκυρας προς τη μια ομάδα. Ο FSA δεν είχε ποτέ συνοχή. Είναι ένα ετερόκλητο πλήθος τρομοκρατών, που εξοπλίστηκε από τη Δύση με κοινό σκοπό την πτώση του Άσαντ.
Δεν συγκρούονται ομάδες της δήθεν αντιπολίτευσης μόνο στο Αφρίν, αλλά σε κάθε περιοχή που βρίσκεται ακόμα στον έλεγχο του. Άλλωστε αρκετοί από αυτούς είναι πρώην (;) μέλη του ISIS, άλλοι χρηματοδοτούνται από τη Σαουδική Αραβία, ενώ ιδεολογικά πολλές ομάδες ταυτίζονται με τους ισλαμοφασίστες, θέλοντας και αυτοί “θρησκευτική καθαρότητα” με εφαρμογή της Σαρίας. Υπάρχουν δε και διαφορές μεταξύ των Τούρκων και των Αράβων, όπου οι πρώτοι βλέπουν τους δεύτερους ως “παρακατιανούς μέσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία”. H Τουρκία λοιπόν πήγε να εξουδετερώσει κάποιους αναλώσιμους κι αυτοί αντέδρασαν.
Η Τουρκική Οικονομία πάει κατά διαόλου πράγμα που ανάγκασε το Σουλτάνο να κάνει εκλογές, ώστε να τις κερδίσει πριν φανεί η καταστροφή.
Οι Κούρδοι κάνουν συνεχή ανταρτοπόλεμο σφυροκοπώντας τους πρώην “συμμάχους” του FSA, που τους μαχαίρωσαν πισώπλατα. Να τα λέμε κι αυτά, διότι πολλοί Κούρδοι βρέθηκαν στο στρατόπεδο των ΗΠΑ, και παγιδεύτηκαν έτσι σε μια πολιτική που κάθε άλλο παρά τα δικά τους συμφέροντα υπηρετεί.
Στα υπόλοιπα μέτωπα ο Συριακός Στρατός αφανίζει τα τελευταία υπολείμματα του ISIS και απελευθερώνει όλους τους θύλακες στην Κεντρική, Ανατολική και Νότια Συρία. Έτσι σε λίγο καιρό θα υπάρχουν σαφή σύνορα ανάμεσα στην κυβέρνηση της Συρίας, η οποία ελέγχει δυόμιση φορές περισσότερα εδάφη από ότι το Μάη του 2017, στα οποία κατοικεί πάνω από το 70% των Σύριων, και την “αντιπολίτευση”, που έχει υπόδουλο το 10% του πληθυσμού.
Ο Άσαντ ελέγχει πάνω από το 55% του εδάφους, οι Κούρδοι το 27% παρά την απώλεια του Αφρίν, ο FSA (και οι Τούρκοι) το 13%, ενώ το Ισλαμικό κράτος περιορίστηκε στο 5% από το 33% πριν ακριβώς ένα χρόνο ενώ τείνει προς εξαφάνιση.
Τι σημαίνει αυτό; Πρώτα απ' όλα ο Άσαντ είναι ο αδιαφιλονίκητος νικητής. Κάπου το 60% της Συρίας μετά την απελευθέρωση των τελευταίων υπολειμμάτων από τον ISIS θα είναι στον έλεγχο της Δαμασκού.
Ο έλεγχος όλης της Συρίας και η περικύκλωση του Ιράν (Αντικειμενικός Στόχος των ΗΠΑ) απέτυχαν. Έχουμε de facto μοίρασμα της Συρίας. Η κατάσταση όμως αυτή δεν ευνοεί κανένα. Ούτε τον Άσαντ, ούτε τις ΗΠΑ. Άρα η σύγκρουση θα πάρει νέα μορφή. Οι ΗΠΑ παρά το ότι ελέγχουν την πετρελαιοφόρο Deir ez-Zor δεν ελέγχουν τους Κούρδους. Θα προσπαθήσουν λοιπόν να τους παγιδεύσουν ξανά. Οι Κούρδοι όμως δεν είναι ηλίθιοι. Ξέρουν ποιοι είναι οι εχθροί και οι φίλοι τους.
Δεν νομίζω πως τελικά οι ΗΠΑ θα προτιμήσουν τους Κούρδους από την Τουρκία. Δεν γίνεται να τους έχουν και τους δυο, έτσι όπως είναι η κατάσταση, κάποιον σίγουρα θα δυσαρεστήσουν πολύ. Πιθανόν αυτόν που δεν μπορεί ν' αγοράσει τόσα όπλα από τις Αμερικάνικες εταιρίες, όσα ο αντίπαλός του...
Δημοσίευση σχολίου