Εστω και νοερά είμαστε δίπλα στον επαναστάτη Ισμαήλ που δικάζεται σήμερα στην Τουρκία

Της Αλέκας Ζορμπαλά

Αυτός είναι ο Ισμαήλ ή Τσενγίζ, Τούρκος πολιτικός πρόσφυγας, που ζούσε για χρόνια στην Ελλάδα.

Σήμερα, όμως, ξεκινά στο Ανώτατο 36ο Κακουργιοδικείο Κωνσταντινούπολης η δίκη του, η δίκη του επαναστάτη Ισμαήλ Ακκόλ (Ismail Akkol) ή BAYIR Cengiz, όπως ήταν γνωστός στην Ελλάδα, κατηγορούμενου για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και για την υπόθεση της εκτέλεσης του Τούρκου Κροίσου Sabanci. 

Ο Ισμαήλ ζούσε πολλά χρόνια ως αναγνωρισμένος πολιτικος πρόσφυγας στην Ελλάδα. Συνελήφθη τον Φεβρουάριο του 2014 από την αντιτρομοκρατική σε διαμέρισμα στου Γκύζη, που βρέθηκε οπλισμός, μαζί με άλλους 3 συντρόφους του.
Στον ανακριτή, εξέπληξε και την υπεράσπισή του ακόμα, όταν ανέλαβε την πολιτική ευθύνη του οπλισμού. Παραπέμφθηκε με τον 187 Α, για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση-DHCP-C και για προμήθεια και κατοχή όπλων και εκρηκτικών.

Η δίκη έγινε στην Αθήνα, με καθοριστική τη συμβολή των αλληλέγγυων, που δεν άφησαν ούτε μια στιγμή μόνους τους Τούρκους αγωνιστές.

Η απόφαση ήταν μια Δικαίωση του Ισμαήλ, του αγώνα του, της υπεράσπισης.
Απαλλάχθηκε από την κατηγορία περί Τρομοκρατίας και του επιβλήθηκε η ελάχιστη ποινή 7 ετών για τα όπλα, και αφέθηκε άμεσα ελεύθερος, αφού δόθηκε ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση του.
Ο Ισμαήλ όμως είναι επαναστάτης! 
Και αντί να προτιμήσει να ζήσει όμορφα και με ασφάλεια στην Ελλάδα, γύρισε πίσω, στην Τουρκία, εκεί, που το επαναστατικό του καθήκον και η καρδιά του τον καλούσαν.

Δεν μπορούσες να το φανταστείς από έναν τόσο γλυκό, πράο, ήσυχο άνθρωπο. Μόνο αν παρατηρούσες βαθιά το φλογερό του βλέμμα!
"Για τον Αγώνα", είπε..

Αλλά δεν πέρασαν ούτε 4 μέρες και τον συνέλαβαν στη Τουρκία. Ήταν ο υπ' αρθμ.1 καταζητούμενος.
Και έκτοτε ζει σε καθεστώς πλήρους απομόνωσης, χωρίς επισκέψεις, χωρίς δικηγόρους, με εμφανή τα σημάδια των βασανιστηρίων επάνω του.

Στο δικαστήριο σήμερα θα είναι δίπλα του οι σύντροφοι και συντρόφισσές του, όχι για συμπαράσταση και κουράγιο, γιατί διαθέτει περίσσιο, αλλά για να δείξουν στον ισλαμοφασίστα Ερντογάν, ότι κανένας επαναστάτης, δεν είναι ποτέ μόνος. 

Και, έστω και νοερά, αγαπημένε μου Ισμαήλ, θα είμαι και εγώ εκεί, πάλι δίπλα σου.

Και, το ξαναλέω, ίσως, κάποτε, μου φτιάξεις εκείνα τα κεμπάπ, που μου υποσχέθηκες.