Καλησπέρα, σήμερα έχουμε κοντά μας τη Μελανία Τραμπάκουλα. Όχι τη σύζυγο του Αμερικάνου Προέδρου, καμία σχέση, το διευκρινίζω, μη φάμε κάνα έξυπνο βλήμα στα καλά καθούμενα.
Σας ορκίζομαι, πως ότι γράφω, δεν είναι για την πρώτη κυρία, η τον πλανητάρχη, κι αν λέω ψέματα, μη σώσει να ξαναγίνει ο Άδωνης υπουργός.
- Μελανία, αγαπάς τον Τραμπάκουλα, ή τον πήρες για τα δις;
- Αγαπώ τον πλούσιο άντρα μου με όλα τα λεφτά του. Παραβλέπω έτσι κάποια μικρά ελαττώματα. Όπως το είναι αδίστακτος, παρανοϊκός, άπληστος, και άλλα.
- Τι μεγαλοψυχία! Κι εγώ αγαπάω όλα τα ζώα, αλλά αυτός σε κερατώνει.
- Νομίζεις. Το ίδιο πιστεύει κι ο Ντόναλντ, αλλά η μικροφαλλία του είναι τέτοια, που δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ίσα που φαίνεται! Τούτο βέβαια τον εκνευρίζει και γι αυτό έχει την γνωστή πορτοκαλί απόχρωση του τσαντίλα.
- Σέβομαι τα προσωπικά δεδομένα και δε θα ρωτήσω περισσότερα. Θα τον αγαπάς κι όταν δεν θα είναι πια Πρόεδρος;
- Κοιτάξτε. Μια πρώην πρώτη κυρία μπορεί να συνεχίσει να είναι στη σκιά του άντρα της, όπως η Μπους, ή να προσπαθήσει να γίνει κι αυτή πρόεδρος, όπως η Χίλαρι. Που πας όμως μωρή με τη φάτσα λεμόνι;
Ίσως γράψω βιβλίο και μετά βλέπουμε. Αναλόγως τις πωλήσεις και οι κινήσεις. Ίσως πάλι γίνω γερουσιαστής, κι όσο έχω ωραίες γάμπες, μπορεί να δοκιμάζω την τύχη μου. Πάντως τα ΜΜΕ χτίζουν από τώρα το προφίλ της “ευαίσθητης”, της “καλής”, της “ωραίας που ατύχησε” κλπ.
- Ωχ, πάλι ο πλανήτης θα πληρώσει τα κερατιάτικα.
- Για να μην τα βάζεις μαζί μας, σε πληροφορώ πως η Αμερική θα κάνει πόλεμο έτσι κι αλλιώς. Ανεξάρτητα ποιος είναι Πρόεδρος, τα συμφέροντα είναι ίδια. Ίδια και η πολιτική, ο ιμπεριαλισμός, η απληστία κοκ.
- Σ αυτό δεν έχεις άδικο. Συνηθίζεται να ταΐζουν κουτόχορτο το μέσο Αμερικανό. Εσύ θα του δώσεις;
- Μπόλικο. Εκτός από συνοδευτικό μπούτι, θα δείξω πως είμαι φιλάνθρωπος. Θα τρέχω δω κι εκεί να βοηθάω τα θύματα του Τραμπ. Θα το παίξω πως είμαι “άνθρωπος”, “θύμα” κλπ κλπ.
- “Θύμα”; Τι θύμα;
- Θύμα κακομεταχείρισης!
- Εσύ!; Ποιος θα πιστέψει τέτοιο παραμύθι;
- Μην το λες, εδώ πίστεψαν ότι το Ιράκ είχε όπλα μαζικής καταστροφής.
- Μα σ' έχουν “στα όπα – όπα” βρε Μελανία. Ποιος τολμά να σε πειράξει;
- Οι δημοσιογράφοι, που λένε για τον αντρούλη μου. Δεν ξέρεις πόσο μας στενοχωρούν.
- Α τόσο bullying! Αλλά έχεις κι ένα στρατό “παπαγάλων” που σε στηρίζει.
- Γι αυτό ακριβώς θα πιστέψουν το παραμύθι.
- Κατάλαβα.
- Τι πράμα;
- Πως, αν δεν ταιριάζετε, δεν θα συμπεθεριάζατε. Ωραία είσαι ρε Μελανία, αλλά βρωμάς.
- Να πάω να κάνω μπάνιο;
- Τράβα πνίξου καλύτερα. Κι συ κι ο άντρας σου...
Δημοσίευση σχολίου