Home » , » Χώρα μη μου άπτου.

Χώρα μη μου άπτου.

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018 | 11:11 π.μ.

Γράφει ο mitsos 175

Καλέ, είμαστε πολύ ντελικάτοι, να μας προσέχετε. Πιο ευαίσθητοι κι από τη Μιμόζα την αισχυντηλή. Μόνο για θερμοκρασίες δωματίου, χωρίς βροχή και πολύ αέρα.
Βρέχει; Πνιγόμαστε. Σε μια κουταλιά νερό.
Έχει αέρα; Μας πήρε και μας σήκωσε.
«Φτερό στον άνεμο, η χώρα μοιάζει…»
Αν πάλι έχει πολύ ζέστη, λιώνουμε λες και το κράτος είναι βουτυρένιο.
Κι αν συνδυαστεί πχ αέρας και καύσωνας; Καήκαμε! Γίναμε στάχτη.

Μας κατατροπώνει κάθε καλοκαίρι ο στρατηγός άνεμος. Μας έχει άνετα κι στρατηγός χειμώνας, χωρίς καν να είναι Ρώσικος.
Είσαστε μια ολάκερη χώρα για θερμοκοιτίδα.
Βέβαια δεν είναι μόνο το κράτος μπάχαλο, είναι όλα. Πολυεθνική καταστροφή κι εκμετάλλευση. Βγάζουν το λάδι του εργαζόμενου και ρημάζουν τη χώρα. Δύο σ' ένα αφεντικό.

Ο πελάτης; Αυτός έχει πάντα δίκιο, αλλά που να το βρει; Σίγουρα όχι στη Θέμιδα, που δεν βλέπει μόνο όποτε την συμφέρει.

Κι εκεί που πρέπει κάποτε να δούμε τι θα κάνουμε επιτέλους με τα χάλια μας, πως θα διορθώσουμε τα μυριάδες στραβά, έρχονται οι εθνικιστές, οι φασίστες (η μεγαλύτερη πληγή μαζί με τους κηφήνες) να κάνουν τον καμπόσο στους γείτονες.

«Δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ…» Ευτυχώς γι αυτούς. Ίσως γλυτώσουν τα όσα τραβήξαμε, τραβάμε και θα τραβήξουμε μετά τις εκλογές. Που έχουμε στο σβέρκο τα παράσιτα να μας τρώνε.
Βρε τι τον περάσατε τον πόλεμο; Παιχνίδι στο PC; Να κάτσω δίπλα στη σόμπα να παίξω δυο ωρίτσες, κι αν χάσω, ξαναπαίζω όταν ευκαιρήσω;

Για σοβαρευτείτε λίγο. Δείτε τι γίνεται εκεί που υπάρχει πόλεμος. Ρωτήστε τους φουκαράδες που φύγανε. Που να τους βρουν; Άλλοι πνίγηκαν, άλλοι πάτησαν νάρκες, άλλοι σκοτώθηκαν κι όσοι άμοιροι γλύτωσαν, φυλακίστηκαν, λες κι είναι τίποτε εγκληματίες.

- Κι οι πραγματικοί εγκληματίες;
Αυτοί είναι έξω. Κάποιοι μας ληστεύουν, κάποιοι μας σκοτώνουν, κάποιοι μας εξαπατούν. Όσοι κυβερνάνε, τα κάνουν όλα μαζί.

Φέτος που θα έρθουν εκλογές, μην ξεχάσουμε να τους ψηφίσουμε. Για να συνεχίσουμε να είμαστε τόσο ευαίσθητοι, θα ψηφίσουμε πάλι τους αναίσθητους.

- Πάλι;
Τι να σας πω. Μπορεί αυτή τη φορά να κάνουμε κάτι άλλο. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Η ελπίδα τη γλύτωσε, εμείς την έχουμε βαμμένη.
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger