"Πιστεύετε ότι η βαρβαρότητα μπορεί να καταπολεμηθεί με την αθωότητα;
Θα ήταν σαν να θέλαμε να ανακόψουμε την ορμή ενός ξίφους προτάσσοντας τις αρτηρίες μας..."
Μ. Μπρεχτ
Πέρασαν δέκα χρόνια από τότε που οι «θεόσταλτοι», («Ο θεός επέφερε αυτό το αποτέλεσμα» είχε δηλώσει ο «μοντελοπνίχτης» δικηγόρος τους), εγκληματίες μπάτσοι. δολοφόνησαν τον Α. Γρηγορόπουλο.
Αυτοί που όπλισαν το χέρι του φονιά μπάτσου Κορκονέα -ο οποίος σύμφωνα με δημοσίευμα του indymedia κατάγεται από «οικογένεια Ταγματασφαλιτών συνεργατών των Γερμανών, ενταγμένων κατόπιν στις εγκληματικές συμμορίες των Μαγγανά και Κατσαρέα που αιματοκύλισαν την περιοχή την περίοδο μετά τη Βάρκιζα και κατά τον εμφύλιο. Ο φονιάς ήταν μέλος του Πυρήνα Καλαμάτας της Χρυσής Αυγής στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές της δεκαετίας του '90»- όπως και αυτοί που ήταν ηθικοί αυτουργοί στις δολοφονίες του Πέτρουλα, του Διομήδη Κομνηνού, της Κανελλοπούλου και του Κουμή, του Τεμπονέρα αλλά και του φτωχού τσιγγάνου που δεν έχει όνομα, και του απόκληρου μετανάστη, δεν κλήθηκαν ποτέ να απολογηθούν.
Είναι ανύπαρκτα πρόσωπα για την αστική δικαιοσύνη. Θα γίνουν υπαρκτά όμως όταν κάποια στιγμή στηθούν λαϊκά δικαστήρια.
Ο Αλέξης και όλοι οι άλλοι έχουν δολοφονηθεί ή σακατευτεί από το ίδιο φονικό χέρι. Αυτών που παρέχουν πλήρη ασυδοσία, στους μπάτσους, που τους λένε ότι είστε το κράτος και ουσιαστικά ότι μπορείτε να ανοίγετε τα κεφάλια των παππούδων σας συνταξιούχων όταν διαμαρτύρονται, να σακατεύετε τους πατεράδες σας εργάτες όταν διαδηλώνουν, να ξεγυμνώνετε και να διαπομπεύετε μετανάστες και πρόσφυγες, χωρίς να έχετε καμιά επίπτωση.
Το τι επακολούθησε μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου είναι γνωστό. Συγκρατήστε και κάτι άλλο που κανένας δημοσιοκάφρος δεν θα το εντοπίσει. Όταν οι μπάτσοι δολοφονούν έναν 15χρονο, η Αθήνα και όχι μόνο, καίγεται για μέρες από χιλιάδες εξαγριωμένους νεολαίους. Όταν μια οργάνωση ένοπλης μειοψηφικής βίας εκτελεί έναν μπάτσο, όπως έχουμε δει στο παρελθόν, δεν κουνιέται φύλλο. Κι αυτό το γεγονός από μόνο του λέει πάρα πολλά.
Δυστυχώς δεν μπόρεσαν να έχουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα τα όσα έγιναν μετά την δολοφονία του Αλέξη.
Κι αυτό γιατί οι οργανωμένες αριστερές δυνάμεις όχι απλώς δεν προσπάθησαν να μπολιάσουν το αυθόρμητο με το συνειδητό αλλά στράφηκαν ανοιχτά ενάντια στους εξεγερμένους νεολαίους και όχι μόνο.
"Αντικειμενικά επίσης, στέκεται απέναντι στο εργατικό κίνημα, στην επαναστατική πάλη για την αντικατάσταση του καπιταλισμού από το σοσιαλισμό, απέναντι στην εργατική τάξη, που από τη θέση της ως η τάξη που την εκμεταλλεύεται η κυρίαρχη, που δεν έχει καμιά ιδιοκτησία σε μέσα παραγωγής, είναι η τάξη που μπορεί να κινήσει με την πάλη της τον τροχό της Ιστορίας προς τα μπρος".
Σε άρθρο «γραμμής» στο «Ριζοσπάστη» της 16/12/08, ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος τότε του Π.Γ της Κ.Ε, ανέφερε:
«Αυτό το “κίνημα” το ΚΚΕ ούτε το στηρίζει ούτε συμμετέχει, όχι γιατί δεν το “ελέγχει και με βεβαιότητα δε γνωρίζει”, όπως ισχυρίζονται, αλλά γιατί αυτό δεν είναι κίνημα, πολύ περισσότερο δεν είναι εξέγερση».
Σήμερα οι σφαίρες της άθλιας συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ σε συνεργασία με την Ε.Ε και το ΔΝΤ, πυροβολούν και σκοτώνουν καθημερινά τους νεολαίους και τα λαϊκά στρώματα. Εκατομμύρια πολίτες αιμορραγούν από τις σφαίρες της εξαθλίωσης της μιζέριας και της ανεργίας.
Οπως έλεγε και ο Μαρξ: "Οι κομουνιστές δεν καταδέχονται να κρύψουν τις απόψεις τους και τις βλέψεις τους. Δηλώνουν, λοιπόν, ανοιχτά ότι ο σκοπός τους μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη βίαιη ανατροπή της σημερινής καθεστηκυίας τάξης. Ας τρέμουν την επανάσταση οι άρχουσες τάξεις. Οι προλετάριοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν παρά μόνο τις αλυσίδες τους. Έχουν, όμως, να κερδίσουν έναν ολόκληρο κόσμο".
Σας καλούμε σήμερα να βρεθούμε όλοι μαζί στους δρόμους.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
Δεν νομίζουμε ότι έχουμε κάτι άλλο να προσθέσουμε παρά μόνο ένα μαιηλ που ήρθε στο μπλοκ μας στις 9 Δεκέμβρη 2008
Προτιμώ όμως να πνιγώ στο αίμα παρά στα σκατά.
Τσούζουν τα μάτια μου, βουίζει το κεφάλι μου, προσπαθώ με βαθιές ανάσες να χορτάσω οξυγόνο. (Τα δακρυγόνα και το κυνηγητό με τους μπάτσους με ξεθέωσαν) Είμαι μια «γνωστή άγνωστη» όπως με βάφτισαν τα ΜΜΕ.
Είμαι μια σταγόνα απ’ το ποτάμι οργής που πλημύρισε σήμερα απ’ άκρη σ’ άκρη σχεδόν όλη την Ελλάδα. Απ’ την Θεσσαλονίκη μέχρι το Ηράκλειο, απ’ την Κομοτηνή μέχρι την Μυτιλήνη.
Είμαι μια 17χρονη που μου πυρπόλησαν τα όνειρα, και εγώ καίω ότι μισώ.
Είμαι ένα κορίτσι που μου στέρησαν το όραμα. Το αναζητώ στην σύγκρουση, στην λάμψη της μολότοφ.
Δεν θέλω να συνεχίσω να ζω όπως με αναγκάζεται εσείς να ζω. Το καταλαβαίνετε ρε;
Θέλω να καταστρέψω ότι μου είναι ξένο, εχθρικό, ότι μου στερείτε.
Έχετε όμως εσείς προλάβει να καταστρέψετε την ζωή μου. Τα έχω πάρει στην κράνα, σας σιχαίνομαι.
Ναι, δεν έχω να σας κάνω καμιά πρόταση. Η δικιά σας όμως ποια είναι; Εκτός απ’ τα όνειρα μας να δολοφονείται και 15χρονους;
Γι' αυτό λοιπόν προτιμώ να πνιγώ στο αίμα μου σε μια σύγκρουση παρά στα σκατά σας.
Είμαι η «γνωστή-άγνωστη» Αννα Π.
ΔΙΚΑΣΤΕ ΜΕ
Σας έδωσα την απολογία μου
Υ.Γ: Η ανάρτησή βασίστηκε σε ένα κείμενο που δημοσιεύσαμε στις 6/12.2012
Διαβάστε επίσης:
6 Δεκέμβρη του 2008: Μία ημερομηνία "υπό διαγραφή"
Δημοσίευση σχολίου