Γράφει ο mitsos175
"Τους επιβάλαμε ν' αλλάξουν όνομα με διπλωματικά μέσα και χωρίς να κάνουμε πόλεμο". Αυτό είπε ο Κοτζιάς για τη συμφωνία των Πρεσπών. Τους το επιβάλαμε, δεν το ήθελαν. Απόδειξη το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, όπου στην ουσία η πλειοψηφία της γειτονικής χώρας δεν δέχτηκε τη συμφωνία. Αλλά "ανάγκα και θεοί πείθονται".
Είναι που νομίζουν πως, αν μπουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, θα είναι καλύτερα. Αναρωτιέμαι, αν οι πολιτικοί της Βορείου Μακεδονίας είναι αφελείς ή αδίστακτοι. Μάλλον το δεύτερο, όπως ακριβώς οι δικοί μας κηφήνες.
Ποιος κερδίζει; Στην ουσία οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ. Παίρνουν υπό τον έλεγχό τους (επίσημα) μια ακόμα χώρα. Μικρή μεν, αλλά "μάζευε κι ας ειν' και ρόγες".
Βεβαίως κερδίζει και το Κεφάλαιο ιδιαίτερα το Ελληνικό.
Η Ελλάδα, ως κράτος, δεν χάνει απολύτως τίποτα.
Βέβαια ενισχύεται η αλαζονεία της, αφού τελικά οι Αμερικάνοι μας έκαναν το χατίρι: Έδωσαν το γεωγραφικό προσδιορισμό που οι προηγούμενες κυβερνήσεις ικέτευαν. Γιατί παρακαλούσαν; Για να έχουν λίγο κουτόχορτο να ταΐσουν τους ιθαγενείς.
Βλέπετε, όλες οι χώρες αναγνώριζαν το κράτος είτε ως "Μακεδονία" (σκέτο), είτε ως "Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας" (FYROM), που αν βγάλουμε αυτό, που πλέον δεν υπάρχει - χάρη στο Μητσοτάκη και το Σαμαρά - εννοώ φυσικά τη Γιουγκοσλαβία, μένει πάλι το "Δημοκρατία της Μακεδονίας".
Έτσι λοιπόν θα έπρεπε οι εθνικιστές να είναι χαρούμενοι. Δεν είναι, για τους εξής δυο λόγους.
Ο κυριότερος είναι πως έτυχε να κυβερνά ο Αλέξης. Ως γνωστό, οτιδήποτε κάνει η κυβέρνηση, για την αντιπολίτευση είναι από "λάθος" έως "προδοσία", ενώ για την ίδια "θρίαμβος". Κι αντίστροφα, η κυβέρνηση καταγγέλλει το "χάος που παρέλαβε" από την αντιπολίτευση, άσχετα αν κάνει ακριβώς τα ίδια, ώστε να παραδώσει ακέραιο το χάος με τη σειρά της. Τα παιδιά, που παίζουν ένα αντίστοιχο παιχνίδι, το λένε "κολοκυθιά". Κολοκύθια με τη ρίγανη.
Ο άλλος λόγος που οι εθνικιστές είναι δυστυχισμένοι, είναι το κόμπλεξ τους. Όπως ακριβώς έμαθαν από παιδιά, δεν παίρνουν καραμέλες από ξένους. Αν κι εδώ που τα λέμε, κανείς ξένος ή άγνωστος δεν μου έδωσε ποτέ καραμέλες ή άλλο γλυκό. Τες πα.
Οι εθνικιστές λοιπόν έχουν μια καχυποψία σ' ότι αφορά τους ξένους ιδιαίτερα τους γείτονες. Ότι είναι καλό γι αυτούς είναι κακό για μας και αντιστρόφως.
Γι αυτούς τα πάντα είναι "ασπρόμαυρα" κι επειδή οι περισσότεροι είναι ρατσιστές, εκτός από ξενοφοβικοί, θέλουν όλα να είναι... γαλάζια! Που κολλά το γαλάζιο; Στη δεξιά. Μέχρι και μπλούζες άλλου χρώματος απαγορεύονται σε συγκεντρώσεις της, ακόμα κι αν της φοράν μέλη του κόμματος.
"Προδότη! Βγάλε τώρα αμέσως το πράσινο το παντελόνι! Ώστε έχεις και κίτρινο σώβρακο; Βγάλτο κι αυτό! - Μα το φυσικό του χρώμα είναι το λευκό..." Δεν πειράζει, δεξιό μου γίδι, ξεβρακώσου, να συνηθίσεις την ιδέα, τι θα γίνει, αν ποτέ κυβερνήσει ο Κούλης.
Στο θέμα μας όμως. Ο Καμμένος έφυγε. Στα τσακίδια. Το θέμα είναι να φύγουν όλοι (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - δεκανίκια). Η αλήθεια είναι πάντως, πως χειρότερο υπουργό άμυνας δύσκολα θα βρουν. Αλλά οι πολιτικοί είναι γεμάτοι εκπλήξεις. Εκεί που λες "δεν γίνεται χειρότερα" πάντα κάποιος σε διαψεύδει...
"Τους επιβάλαμε ν' αλλάξουν όνομα με διπλωματικά μέσα και χωρίς να κάνουμε πόλεμο". Αυτό είπε ο Κοτζιάς για τη συμφωνία των Πρεσπών. Τους το επιβάλαμε, δεν το ήθελαν. Απόδειξη το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, όπου στην ουσία η πλειοψηφία της γειτονικής χώρας δεν δέχτηκε τη συμφωνία. Αλλά "ανάγκα και θεοί πείθονται".
Είναι που νομίζουν πως, αν μπουν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, θα είναι καλύτερα. Αναρωτιέμαι, αν οι πολιτικοί της Βορείου Μακεδονίας είναι αφελείς ή αδίστακτοι. Μάλλον το δεύτερο, όπως ακριβώς οι δικοί μας κηφήνες.
Ποιος κερδίζει; Στην ουσία οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ. Παίρνουν υπό τον έλεγχό τους (επίσημα) μια ακόμα χώρα. Μικρή μεν, αλλά "μάζευε κι ας ειν' και ρόγες".
Βεβαίως κερδίζει και το Κεφάλαιο ιδιαίτερα το Ελληνικό.
Η Ελλάδα, ως κράτος, δεν χάνει απολύτως τίποτα.
Βέβαια ενισχύεται η αλαζονεία της, αφού τελικά οι Αμερικάνοι μας έκαναν το χατίρι: Έδωσαν το γεωγραφικό προσδιορισμό που οι προηγούμενες κυβερνήσεις ικέτευαν. Γιατί παρακαλούσαν; Για να έχουν λίγο κουτόχορτο να ταΐσουν τους ιθαγενείς.
Βλέπετε, όλες οι χώρες αναγνώριζαν το κράτος είτε ως "Μακεδονία" (σκέτο), είτε ως "Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας" (FYROM), που αν βγάλουμε αυτό, που πλέον δεν υπάρχει - χάρη στο Μητσοτάκη και το Σαμαρά - εννοώ φυσικά τη Γιουγκοσλαβία, μένει πάλι το "Δημοκρατία της Μακεδονίας".
Έτσι λοιπόν θα έπρεπε οι εθνικιστές να είναι χαρούμενοι. Δεν είναι, για τους εξής δυο λόγους.
Ο κυριότερος είναι πως έτυχε να κυβερνά ο Αλέξης. Ως γνωστό, οτιδήποτε κάνει η κυβέρνηση, για την αντιπολίτευση είναι από "λάθος" έως "προδοσία", ενώ για την ίδια "θρίαμβος". Κι αντίστροφα, η κυβέρνηση καταγγέλλει το "χάος που παρέλαβε" από την αντιπολίτευση, άσχετα αν κάνει ακριβώς τα ίδια, ώστε να παραδώσει ακέραιο το χάος με τη σειρά της. Τα παιδιά, που παίζουν ένα αντίστοιχο παιχνίδι, το λένε "κολοκυθιά". Κολοκύθια με τη ρίγανη.
Ο άλλος λόγος που οι εθνικιστές είναι δυστυχισμένοι, είναι το κόμπλεξ τους. Όπως ακριβώς έμαθαν από παιδιά, δεν παίρνουν καραμέλες από ξένους. Αν κι εδώ που τα λέμε, κανείς ξένος ή άγνωστος δεν μου έδωσε ποτέ καραμέλες ή άλλο γλυκό. Τες πα.
Οι εθνικιστές λοιπόν έχουν μια καχυποψία σ' ότι αφορά τους ξένους ιδιαίτερα τους γείτονες. Ότι είναι καλό γι αυτούς είναι κακό για μας και αντιστρόφως.
Γι αυτούς τα πάντα είναι "ασπρόμαυρα" κι επειδή οι περισσότεροι είναι ρατσιστές, εκτός από ξενοφοβικοί, θέλουν όλα να είναι... γαλάζια! Που κολλά το γαλάζιο; Στη δεξιά. Μέχρι και μπλούζες άλλου χρώματος απαγορεύονται σε συγκεντρώσεις της, ακόμα κι αν της φοράν μέλη του κόμματος.
"Προδότη! Βγάλε τώρα αμέσως το πράσινο το παντελόνι! Ώστε έχεις και κίτρινο σώβρακο; Βγάλτο κι αυτό! - Μα το φυσικό του χρώμα είναι το λευκό..." Δεν πειράζει, δεξιό μου γίδι, ξεβρακώσου, να συνηθίσεις την ιδέα, τι θα γίνει, αν ποτέ κυβερνήσει ο Κούλης.
Στο θέμα μας όμως. Ο Καμμένος έφυγε. Στα τσακίδια. Το θέμα είναι να φύγουν όλοι (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - δεκανίκια). Η αλήθεια είναι πάντως, πως χειρότερο υπουργό άμυνας δύσκολα θα βρουν. Αλλά οι πολιτικοί είναι γεμάτοι εκπλήξεις. Εκεί που λες "δεν γίνεται χειρότερα" πάντα κάποιος σε διαψεύδει...
Δημοσίευση σχολίου