Πολυαγαπημένη μου. Είναι μόνο λίγες ώρες που βρίσκομαι μακριά σου και ήδη μου λείπεις. Σκέφτομαι πόσο ωραία περάσαμε μαζί. Ήσουν πάντα αυτό που ήθελα. Τώρα, άδικη τύχη με παίρνει μακριά σου.
Κατάλαβε με, πρέπει να το κάνω. Αλλιώς κινδυνεύω, να μη σε ξαναδώ, κι αυτό θα ήταν ανυπόφορο. Αν ήξερες, ομορφιά μου, με τι πόνο σε αποχωρίστηκα. Πάντα με στήριζες. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα κεραυνοβόλο έρωτα. Είχα ακούσει τα καλύτερα λόγια για σένα, πόσο όμορφη είσαι, πόσο άνετη, πόσο καλή στη δουλειά σου, αλλά όταν σε πρωτοείδα, κατάλαβα πως και τα μεγαλύτερα κομπλιμέντα δεν μπορούσαν να περιγράψουν πόσο υπέροχα αισθάνθηκα, όταν για πρώτη φορά κάθισα... πάνω σου.
Ήσουν η καλύτερη πολυθρόνα που είχα ποτέ. Άνετη, γερή, με ξεκούραζες. Δεν χάλασες ούτε καν έτριζες, ακόμα κι όταν έτρωγα τα πιτόγυρα βάζοντας τα πόδια μου πάνω στο γραφείο.
Θυμάσαι; Θυμάσαι αγαπημένη, πόσες ώρες περάσαμε μαζί; Ώρες χαράς, αλλά και ώρες λύπης, αγωνίας. Εσύ μόνο ξέρεις πόσο στεναχωρήθηκα όταν οι δυο αξιωματικοί μας πέρασαν τα σύνορα και μπήκαν παράνομα στην Τουρκία. Ήμουν έτοιμος να κάνω σεξ, αλλά αναγκάστηκα να τ' αφήσω στη μέση, για να τρέξω στο υπουργείο. Η μόνη μου παρηγοριά ήσουν εσύ, γιατί ένιωσα τόσο αναπαυτικά και ζεστά, σαν να ήμουν στην μωράκι στην αγκαλίτσα της μαμάς του.
Πίστεψέ με, για σένα κάνω τα πάντα. Ότι έκανα, κάνω ή θα κάνω έχουν ένα μόνο σκοπό: Να είμαστε πάντα μαζί. Ονειρεύομαι πως σε παίρνω στο πρωθυπουργικό γραφείο και καθόμαστε μόνοι με τις ώρες. Πόσο σκληρή όμως είναι η μοίρα! Κι ακόμα πιο σκληρή η πολιτική. Αναγκάζομαι να φύγω, ίσως αύριο μείνω κι εκτός Βουλής. Γι αυτό πρέπει να πείσω τον κόσμο πως είμαι πατριώτης. Θρήσκος πατριώτης.
Μα εσύ ξέρεις την αλήθεια. Πάνω από όλα είμαι ερωτευμένος μαζί σου, γλυκιά μου εξουσία. Θα κάνω τη μεγαλύτερη θυσία για σένα. Θα φιλήσω κατουρημένες ποδιές. Του Κούλη συγκεκριμένα. Τι διάολο; Εδώ η οικογένειά του δέχτηκε πίσω το Σαμαρά, εμένα δεν θα δεχτεί; Που εδώ που τα λέμε μου χρωστά και χάρη. Αν δεν ήμασταν ο Αλέξης κι εγώ ακόμα θα έγλυφε τα πόδια του Αντώνη. Αυτό θα του πω (βέβαια με άλλα λόγια) για να καταλάβει πως με χρειάζεται. Θα του πω "για σένα άφησα τον Αλέξη, που μου έκανε όλα τα χατίρια. Πάρε με πίσω, τα χρειάζεσαι τα κουκιά. Θέλω μονάχα αυτό που είχα πριν: Την καρέκλα".
Βλέπεις αγάπη μου; Για σένα κάνω τα πάντα. Υπομονή, πάλι θα ξανασμίξουμε. Έχε εμπιστοσύνη στους δεξιούς ψηφοφόρους. Ξεχνάνε εύκολα, ενώ δεν είναι και πολύ έξυπνοι...
Ο Πανούλης σου.
Δημοσίευση σχολίου