Ο πολιτιστικός σύλλογος "ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ" ολοκληρώνοντας το ιδιαίτερα επιτυχημένο κινηματογραφικό αφιέρωμα "Εδώ είναι Βαλκάνια" που διοργανώνει φέτος στα Χανιά, την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου Χανίων θα προβάλει την ταινία-σήμα κατατεθέν του νέου ρουμανικού κινηματογράφου "Φιλανθρωπία" (Filantropica), του Νάε Κάρανφιλ (Nae Caranfil) παραγωγής 2002.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Ώρα προβολής: 8.00μ.μ.
"Φιλανθρωπία" (2002), του Νάε Κάρανφιλ
Υπόθεση: Μία σαρκαστική, ειρωνική προσέγγιση σ’ ένα από τα κοινωνικά προβλήματα της Ρουμανίας, επιχειρεί η σκηνοθεσία σ’ αυτή την ταινία. Το πρόβλημα των ζητιάνων σ’ αυτή τη βαλκανική χώρα είναι ένα από τα πιο δυσεπίλυτα: θρέφεται από την απελπισία και την απόγνωση, και συχνά εξάγεται και στο εξωτερικό (θυμηθείτε την ταινία του Michael Haneke, Code Inconnu). Μην περιμένετε όμως εδώ να δείτε μόνο το γνωστό στερεότυπο του επαίτη -ένας κακοντυμένος, στα όρια της εξαθλίωσης ηλικιωμένος ο οποίος δεν διστάζει να γίνει φορτικός. Δεν είναι αυτή η περίπτωση του κεντρικού χαρακτήρα στην ταινία.
Καθηγητής φιλόλογος σ’ ένα λύκειο, ο ήρωας θα βρεθεί ξαφνικά μπλεγμένος στα δίκτυα του έρωτα. Καθώς το αντικείμενο του πόθου είναι μία αρκετά νεώτερη του καλλονή, γρήγορα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις οικονομικές απαιτήσεις αυτής της σχέσης. Από το οικονομικό αδιέξοδο θα τον βγάλει ο Don Pepe, ένας ευφυής "δημιουργός" ζητιάνων: κατασκευάζει τους μύθους, που οι επαίτες προβάλλουν προς το απαιτητικό τους κοινό, για να το συγκινήσουν και να κάμψουν τις αντιστάσεις του. Ιδιοφυής και εφευρετικός ο Don Pepe θα "δημιουργήσει" ένα μύθο για τον καθηγητή (και φιλόδοξο συγγραφέα).
Εκμεταλλευόμενη το μοτίβο της απάτης -η επαιτεία δεν είναι παρά μία μορφή εξαπάτησης-, η σκηνοθεσία στήνει παγίδες στον αφελή ήρωα. Έχοντας διαρρήξει τους δεσμούς με το παρελθόν του, υποκύπτοντας στη σαγήνη του χρήματος, την παραφορά του έρωτα και τέλος στη διάθεση του για φιλανθρωπία, ο ήρωας θα βρεθεί αντιμέτωπος με το ψέμα και την απάτη. Για να ανακαλύψει ότι πολύ κοντά στην καταστροφή συχνά βρίσκεται η σωτηρία. Διανθισμένη από κωμικά επεισόδια που στηρίζονται πάνω στις καταστάσεις φιλανθρωπίας, η αφήγηση αποκαλύπτει τους μηχανισμούς της επαιτείας. Όμως πάνω απ’ όλα η ταινία είναι ένα οξύ, δεικτικό σχόλιο για κοινωνίες σε κατάσταση κρίσης: εκεί δηλαδή που υπάρχουν μόνο πρίγκιπες και ζητιάνοι (και ενδιάμεσα βρίσκονται μόνο αδέσποτα σκυλιά).
Filantropica Trailer
Κριτικές για την ταινία
Ο 40χρονος καθηγητής και αποτυχημένος συγγραφέας Οβίντιου ζει με τους γονείς του, κερδίζοντας απλά τα βασικά. Θύμα ο ίδιος ως άτομο, θα απειληθεί προφορικά από έναν νταή μαθητή του, που κινδυνεύει με αποβολή. Θέλοντας να βοηθήσει το μαθητή του να μην αποβληθεί, δέχεται επίσκεψη στο σχολείο από την Ντιάνα, που του παρουσιάζεται ως αδερφή του μαθητή. Γοητευμένος από την εκθαμβωτική της παρουσία, θα κάνει τα πάντα για να την κερδίσει. Όμως σύντομα θα αντιληφθεί ότι για να κερδίσει την Ντιάνα χρειάζονται χρήματα, πολλά χρήματα, τα οποία στην παρούσα φάση δεν είναι δυνατόν να έχει. Αφού προσπαθεί ανεπιτυχώς να πουλήσει τα βιβλία του, δέχεται συμβουλή από έναν κατά φαντασίαν ποιητή να απευθυνθεί στο ίδρυμα "Φιλανθρωπία".
Το ίδρυμα, όμως, αυτό, μόνο κατ' όνομα είναι φιλανθρωπικό. Το αφεντικό του ιδρύματος, ο Πάβελ Πουγιούτζ, μαζί με άλλους μαφιόζους, έχουν στήσει ένα δίκτυο επαιτών, μέσω των οποίων θέλουν να εκμεταλλευτούν τη φιλανθρωπία των κοινών ανθρώπων, ώστε και οι επαίτες να αποκομίζουν κάποιο μικρό κέρδος, αλλά κυρίως οι ίδιοι να καρπώνονται τη μερίδα του λέοντος.
Διστακτικός στην αρχή, αλλά τυφλωμένος για το πάθος του προς την Ντιάνα, ο Οβίντιου θα δεχτεί να μπει στο δίκτυο. Αποστολή του είναι να πηγαίνει μαζί με τη γραμματέα του Πάβελ, την Μιρούνα, σε ακριβά εστιατόρια παριστάνοντας το ζευγάρι και μην έχοντας να πληρώσουν, να πληρώνουν γι' αυτούς άλλοι πελάτες, που θα συγκινηθούν από το θέατρο που θα παίξουν. Κι ενώ όλα φαινόταν να πηγαίνουν καλά και ο Οβίντιου σιγά σιγά κέρδιζε την Ντιάνα, μια σειρά από τυχαία γεγονότα και απρόσμενες αναποδιές θα φέρουν τα πάνω κάτω και θα διδάξουν στον Οβίντιου ποιο είναι το τίμημα της ματαιοδοξίας σε μια κοινωνία, στην οποία δεν είναι τα πάντα ρόδινα.
Ο Νάε Καράνφιλ αποδεικνύει μέσα από την ταινία του αυτή πόσο σπουδαίος σκηνοθέτης είναι. Ανήκοντας στη χρυσή γενιά των Ρουμάνων σκηνοθετών της μετά Τσαουσέσκου εποχής, καταφέρνει να παρουσιάσει μια σάτιρα για τη ματαιοδοξία της σύγχρονης κοινωνίας. Ο βασικός του πρωταγωνιστής, όπως στις περισσότερες ταινίες του, είναι το θύμα ή τουλάχιστον δεν κατορθώνει αυτό που πραγματικά επιθυμεί. Εδώ έχουμε έναν φτωχό καθηγητή που προκειμένου να ζήσει πιο πλούσια και να αποκτήσει τη γυναίκα που επιθυμεί, καταφεύγει στην αίσχιστη μορφή πλουτισμού, στην πιο ανήθικη. Μπαίνει σε έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο είναι αδύνατο να βγει, ακόμη κι όταν τα πράγματα φαίνονται να πηγαίνουν καλά. Χρόνο με το χρόνο η απληστία και το τυφλό πάθος του δεν θα του επιτρέψουν να δει τα πράγματα καθαρά και θα παραμείνει θύμα, τη στιγμή που άλλοι πιο ισχυροί και πιο ανήθικοι θα φροντίσουν να εκμεταλλευτούν αυτήν την κατάσταση. Μήπως άραγε η ιστορία του Οβίντιου αποτελεί μια αλληγορία της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας και μιας φαιδρής εξουσίας;
Η ταινία απέσπασε βραβεία σε μικρότερης εμβέλειας φεστιβάλ ανά την Ευρώπη, ενώ στη χώρα μας παρουσιάστηκε στο 43ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 2002. Σίγουρα αξίζει μεγαλύτερης προσοχής μια τέτοια ταινία.
ΝΑΕ ΚΑΡΑΝΦΙΛ
Ο Νάε Κάρανφιλ, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, μουσικός, είναι ένας πολυπράγμων καλλιτέχνης, ένας άνθρωπος – ορχήστρα, ο οποίος ανασαίνει δημιουργώντας. Κινηματογράφο, μουσική, στιγμές. Όταν δεν βρίσκεται πίσω από την κάμερα, παίζει πιάνο και τραγουδά. Ζωή και τέχνη,
είναι για τον ρουμάνο κινηματογραφιστή, ταυτόσημα. Το ένα υπάρχει και εξελίσσεται μέσα από το άλλο. Ο Κάρανφιλ, είναι από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του σύγχρονου ρουμανικού σινεμά. Το έργο του χαρακτηρίζεται από οξύνοια και εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ, η οποία θίγει με τον πιο εύγλωττο τρόπο φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα. Χαρακτηριστική είναι η ταινία του E pericoloso sporgersi (1993) στην οποία αντιμετωπίζει την εποχή του κομμουνισμού στην Ρουμανία, αλλά και η κωμωδία δρόμου Asphalt Tango (1996) με πρωταγωνίστρια την Σαρλότ Ράμπλινγκ.
Δημοσίευση σχολίου