Της Τ. Γ
Ο καλός μπατριώτης, ο καλός νοικοκυραίος... Καλλιεργήσιμα είδη, ταχέως αναπτυσσόμενα, φέροντα πολλαπλάς αρετάς...
Ο καλός μπατριώτης, πρωτίστως καλός Χριστιανός είναι, με άκρως επιλεκτική αντίληψη της θρησκείας που τόσο ευαγγελίζεται...
Λατρεύει υπέρμετρα σταυρούς, και δη τσιμεντένιους, τεραστίων διαστάσεων, μα αποτάσσει "στο πυρ το εξώτερον" το "αγαπάτε αλλήλους", κεντρική διδασκαλία του Κυρίου του, και μήνυμα για το οποίο Αυτός, θυσιάστηκε...
Ενίοτε "κατεβάζει" πολλαπλάς "Χριστοπαναγίες", επιθυμώντας διακαώς τον αφανισμό συνανθρώπων του, και ιδιαίτερα των ξένων, εκείνων των οποίων την προστασία ζητούσε ο Σωτήρας τους...
Ο καλός μπατριώτης, αγαπά την πατρίδα του με τρόπο ξεχωριστό και πολλάκις εριστικό όπως και οι γνήσιοι προγονοί του, ηγάπησαν.
Τουτέστιν, οσφυοκάμπτης εθελόδουλος, στους φέροντες χρήμα και εξουσία, μα αλίμονον εις τον πτωχό και αδύναμο αλλοεθνή, που το χώμα του πατά,,,
Παραφράζοντας το γνωστό άσμα, θα συνοψίζαμε τα πατριωτικά του ιδεώδη, στον στίχο "κι η μόνη του πατρίδα, είναι το χρήμα"...
Ο καλός μπατριώτης, διακατέχεται από υψηλόν αίσθημα υπερηφανείας, για την ανωτερότητα της καταγωγής του... Οπως κάποιοι, κάπου, κάποτε, τον πληροφόρησαν, απόγονος τυγχάνει, ανδρών σπουδαίων και επιφανών...
Η άγνοια που φέρει ως προς τα επιτεύγματα τους, ασήμαντος λεπτομέρεια είναι...Η δε σχέσις του με το συγγραφικό τους έργο, σε ανύπαρκτον στάδιο, βρίσκεται... Δια τούτο, πολλάκις επιδράμει αλλαλάζον, εις θεατρικάς παραστάσεις που η "αντίληψις" του παρερμηνεύει...
Ο καλός μπατριώτης, με "τόλμην" υπό την σκέπην του σκότους δρα, κινητήριον μοχλόν το μίσος έχοντας και ασπίδα προστασίας τους ένστολους αδερφούς του... Μα όταν στο φως, οι αποτρόπαιες πράξεις του αποκαλυφθούν, και την αγαπημένη του ασπίδα απολέσει, εις εντυπωσιακή μεταμόρφωση κλαίουσας Μαγδαληνής εμφανίζεται, λησμονώντας πλήρως το προσφιλή του σύνθημα, περί "τιμής"...
Ο καλός μπατριώτης, πρωτοξάδερφος του "νοικοκυραίου" είναι, και συχνά αντάμα βαδίζουν..
Τις ίδιες στομαχικές διαταραχές στις πράξεις αλληλεγγύης αισθάνονται, και η ενσυναίσθηση παντελώς άγνωστη έννοια γι αυτούς τυγχάνει...
Κι αν κάτι ακόμα τους ξεχωρίζει, δυο μικρές λεξούλες είναι:. ''Ναι μεν, αλλά'', αρέσκεται να απαντά στα επιχειρήματα ανθρωπιάς, ο "έντιμος" κυρ- Παντελής...
Και πίσω απ' το "αλλά", ο καλός μπατριώτης, προβάλλει...
Ο καλός μπατριώτης, ο καλός νοικοκυραίος... Καλλιεργήσιμα είδη, ταχέως αναπτυσσόμενα, φέροντα πολλαπλάς αρετάς...
Ο καλός μπατριώτης, πρωτίστως καλός Χριστιανός είναι, με άκρως επιλεκτική αντίληψη της θρησκείας που τόσο ευαγγελίζεται...
Λατρεύει υπέρμετρα σταυρούς, και δη τσιμεντένιους, τεραστίων διαστάσεων, μα αποτάσσει "στο πυρ το εξώτερον" το "αγαπάτε αλλήλους", κεντρική διδασκαλία του Κυρίου του, και μήνυμα για το οποίο Αυτός, θυσιάστηκε...
Ενίοτε "κατεβάζει" πολλαπλάς "Χριστοπαναγίες", επιθυμώντας διακαώς τον αφανισμό συνανθρώπων του, και ιδιαίτερα των ξένων, εκείνων των οποίων την προστασία ζητούσε ο Σωτήρας τους...
Ο καλός μπατριώτης, αγαπά την πατρίδα του με τρόπο ξεχωριστό και πολλάκις εριστικό όπως και οι γνήσιοι προγονοί του, ηγάπησαν.
Τουτέστιν, οσφυοκάμπτης εθελόδουλος, στους φέροντες χρήμα και εξουσία, μα αλίμονον εις τον πτωχό και αδύναμο αλλοεθνή, που το χώμα του πατά,,,
Παραφράζοντας το γνωστό άσμα, θα συνοψίζαμε τα πατριωτικά του ιδεώδη, στον στίχο "κι η μόνη του πατρίδα, είναι το χρήμα"...
Ο καλός μπατριώτης, διακατέχεται από υψηλόν αίσθημα υπερηφανείας, για την ανωτερότητα της καταγωγής του... Οπως κάποιοι, κάπου, κάποτε, τον πληροφόρησαν, απόγονος τυγχάνει, ανδρών σπουδαίων και επιφανών...
Η άγνοια που φέρει ως προς τα επιτεύγματα τους, ασήμαντος λεπτομέρεια είναι...Η δε σχέσις του με το συγγραφικό τους έργο, σε ανύπαρκτον στάδιο, βρίσκεται... Δια τούτο, πολλάκις επιδράμει αλλαλάζον, εις θεατρικάς παραστάσεις που η "αντίληψις" του παρερμηνεύει...
Ο καλός μπατριώτης, με "τόλμην" υπό την σκέπην του σκότους δρα, κινητήριον μοχλόν το μίσος έχοντας και ασπίδα προστασίας τους ένστολους αδερφούς του... Μα όταν στο φως, οι αποτρόπαιες πράξεις του αποκαλυφθούν, και την αγαπημένη του ασπίδα απολέσει, εις εντυπωσιακή μεταμόρφωση κλαίουσας Μαγδαληνής εμφανίζεται, λησμονώντας πλήρως το προσφιλή του σύνθημα, περί "τιμής"...
Ο καλός μπατριώτης, πρωτοξάδερφος του "νοικοκυραίου" είναι, και συχνά αντάμα βαδίζουν..
Τις ίδιες στομαχικές διαταραχές στις πράξεις αλληλεγγύης αισθάνονται, και η ενσυναίσθηση παντελώς άγνωστη έννοια γι αυτούς τυγχάνει...
Κι αν κάτι ακόμα τους ξεχωρίζει, δυο μικρές λεξούλες είναι:. ''Ναι μεν, αλλά'', αρέσκεται να απαντά στα επιχειρήματα ανθρωπιάς, ο "έντιμος" κυρ- Παντελής...
Και πίσω απ' το "αλλά", ο καλός μπατριώτης, προβάλλει...
Δημοσίευση σχολίου