Είναι ανατριχιαστικό να διαπιστώνεις ότι το δηλητήριο της ξενοφοβίας και του ρατσισμού βρίσκει έδαφος να ευδοκιμήσει σε ένα μέρος της κοινωνίας και τρομακτικό στην κυριολεξία να αντιλαμβάνεσαι ότι οι ρατσιστικές εγκληματικές ενέργειες παύουν πια να γίνονται μόνο από κάποια ναζιστικά αποβράσματα και να παίρνουν μαζικά χαρακτηριστικά.
Το πιο εφιαλτικό απ' όλα είναι ότι το ρατσιστικό δηλητήριο δεν άφησε αλώβητες και αρκετές εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις! Το να παρακολουθείς δηλαδή ανθρώπους "της διπλανής πόρτας", οι οποίοι όχι μόνο δεν καταδικάζουν τις ρατσιστικές ενέργειες συμπολιτών τους, αλλά με έμμεσο τρόπο να δείχνουν ότι τις αποδέχονται!
Κάναμε την παραπάνω εισαγωγή γιατί παρακολουθήσαμε το βίντεο που παραθέτουμε -από Open TV- για τα όσα συνέβησαν την Παρασκευή στην περιοχή Βίλια Αττικής. Εκεί δεκάδες πολίτες -για 70 κάνει λόγο το τηλεοπτικό ρεπορτάζ- εκτός από την σωματική τους δύναμη χρησιμοποίησαν πέτρες και κροτίδες για να τρομοκρατήσουν και να χτυπήσουν πρόσφυγες, ανάμεσα τους και μικρά παιδάκια, που έμειναν σε ξενοδοχείο που έχει μισθώσει ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης.
Δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα περισσότερο απ' όσα ακούμε στο παρακάτω βίντεο. Το συμπέρασμα όμως που βγαίνει είναι καθαρό. Για όλους/ες που συμμετέχουμε στο εργατικό και επαναστατικό κίνημα πρέπει να γίνει συνείδηση ότι ποια δεν φθάνουν οι γενικές διακηρύξεις, ούτε τα συνθήματα του τύπου «οι μετανάστες δεν είναι πρόβλημα, έχουν προβλήματα».
Πρέπει να αναζητήσουμε και να βρούμε τρόπους ώστε να σταθούμε αποτελεσματικά και ουσιαστικά δίπλα στα ταξικά μας αδέλφια που ήρθαν απ' την χώρα μας κυνηγημένα από τις σφαίρες του ιμπεριαλισμού και καπιταλισμού.
Δεν έχουμε ανάγκη από νόμους που θα βάλουν ανάχωμα στο φούντωμα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Αυτό που απαιτείτε είναι ταξική αλληλεγγύη και οργάνωση για να αντιληφθούν οι ρατσιστές ότι αρκετά έπαιξαν μόνοι τους μπάλα στο γήπεδο της ξενοφοβίες "σκοράροντας" σε βάρος ανήμπορων συνανθρώπων μας.
Αλήθεια, τι άνθρωποι είναι αυτοί που δεν δίστασαν να καταφέρουν κλωτσιές και χτυπήματα στο κεφάλι σε δυο μικρά κοριτσάκια;
Και ο σχετικός νόμος τους που έγινε για τα προσχήματα και για τα ... συρτάρια:
«Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 – 20.000) ευρώ».
Το πιο εφιαλτικό απ' όλα είναι ότι το ρατσιστικό δηλητήριο δεν άφησε αλώβητες και αρκετές εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις! Το να παρακολουθείς δηλαδή ανθρώπους "της διπλανής πόρτας", οι οποίοι όχι μόνο δεν καταδικάζουν τις ρατσιστικές ενέργειες συμπολιτών τους, αλλά με έμμεσο τρόπο να δείχνουν ότι τις αποδέχονται!
Κάναμε την παραπάνω εισαγωγή γιατί παρακολουθήσαμε το βίντεο που παραθέτουμε -από Open TV- για τα όσα συνέβησαν την Παρασκευή στην περιοχή Βίλια Αττικής. Εκεί δεκάδες πολίτες -για 70 κάνει λόγο το τηλεοπτικό ρεπορτάζ- εκτός από την σωματική τους δύναμη χρησιμοποίησαν πέτρες και κροτίδες για να τρομοκρατήσουν και να χτυπήσουν πρόσφυγες, ανάμεσα τους και μικρά παιδάκια, που έμειναν σε ξενοδοχείο που έχει μισθώσει ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης.
Δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα περισσότερο απ' όσα ακούμε στο παρακάτω βίντεο. Το συμπέρασμα όμως που βγαίνει είναι καθαρό. Για όλους/ες που συμμετέχουμε στο εργατικό και επαναστατικό κίνημα πρέπει να γίνει συνείδηση ότι ποια δεν φθάνουν οι γενικές διακηρύξεις, ούτε τα συνθήματα του τύπου «οι μετανάστες δεν είναι πρόβλημα, έχουν προβλήματα».
Πρέπει να αναζητήσουμε και να βρούμε τρόπους ώστε να σταθούμε αποτελεσματικά και ουσιαστικά δίπλα στα ταξικά μας αδέλφια που ήρθαν απ' την χώρα μας κυνηγημένα από τις σφαίρες του ιμπεριαλισμού και καπιταλισμού.
Δεν έχουμε ανάγκη από νόμους που θα βάλουν ανάχωμα στο φούντωμα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Αυτό που απαιτείτε είναι ταξική αλληλεγγύη και οργάνωση για να αντιληφθούν οι ρατσιστές ότι αρκετά έπαιξαν μόνοι τους μπάλα στο γήπεδο της ξενοφοβίες "σκοράροντας" σε βάρος ανήμπορων συνανθρώπων μας.
Αλήθεια, τι άνθρωποι είναι αυτοί που δεν δίστασαν να καταφέρουν κλωτσιές και χτυπήματα στο κεφάλι σε δυο μικρά κοριτσάκια;
Και ο σχετικός νόμος τους που έγινε για τα προσχήματα και για τα ... συρτάρια:
«Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 – 20.000) ευρώ».
Δημοσίευση σχολίου