Η ποδοσφαιρική σεζόν 1940-41 έλαβε νωρίς τέλος αφού σταμάτησε από τον Οκτώβριο λόγω της έναρξης του ελληνοϊταλικού πολέμου.
Γράφει ο Χάρης Αναστασιάδης - aek-live.gr
Κάθε αθλητική δραστηριότητα διακόπηκε και οι ομάδες ανέστειλαν τη λειτουργία τους. Οι αθλητές πλέον έδιναν διαφορετικές μάχες από αυτές που είχαν συνηθίσει να δίνουν ως τότε στα γήπεδα, τα οποία επιτάχθηκαν τα επόμενα χρόνια κατά τη διάρκεια της κατοχής.
Στα 1942 επί γερμανικής Κατοχής, οι Ελληνες αθλητές στίβου οργανώθηκαν δημιουργώντας την Ενωση Ελλήνων Αθλητών (ΕΕΑ) στην οποία με τον καιρό προσχώρησαν και αθλητές από άλλα αθλήματα, όπως ποδοσφαιριστές. Ο σκοπός της ΕΕΑ ήταν η οργάνωση μιας υποτυπώδους αθλητικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της Κατοχής, καθώς και η ενίσχυση συναθλητών τους που έπασχαν από ασθένειες όπως φυματίωση ή είχαν τραυματιστεί σοβαρά στον πόλεμο.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η ΑΕΚ θα αντιμετώπιζε τον ΠΑΟ σε φιλικό παιχνίδι την άνοιξη του 1942 στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, η οποία είχε γεμίσει ασφυκτικά με πάνω από 15.000 κόσμο.
Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων είχαν κανονίσει τα έσοδα να πάνε στο νοσοκομείο “Σωτηρία” όπου νοσηλεύονταν εκατοντάδες αθλητές.
Οι Γερμανοί κατακτητές λίγη ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα απαίτησαν μέρος των εσόδων, ορίζοντας μάλιστα και Αυστριακό διαιτητή που ήταν αξιωματικός των δυνάμεων Κατοχής.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη όπως ήταν φυσικό δεν άρεσε τόσο στον αρχηγό της Ένωσης Κλεάνθη Μαρόπουλο όσο και στον αρχηγό του ΠΑΟ Τάσο Κρητικό, που αποφάσισαν να μην αγωνιστούν οι ομάδες.
Συγκλονιστικές είναι οι μαρτυρίες του θρυλικού Μαρόπουλου: “Βγήκαμε στον αγωνιστικό χώρο και οι δύο ομάδες μαζί, χαιρετίσαμε τους φιλάθλους, κι αντί να αρχίσουμε τον αγώνα, ανεβήκαμε στις εξέδρες κι αρχίσαμε να εξηγούμε στον κόσμο τι ακριβώς είχε γίνει. Ο κόσμος δέχτηκε τις εξηγήσεις μας.
Αυτό που επακολούθησε δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε. Αγανακτισμένοι οι φίλαθλοι όρμησαν στον αγωνιστικό χώρο και κυριολεκτικά δεν άφησαν τίποτε όρθιο. Οι ξύλινες εξέδρες ξηλώθηκαν, τα δοκάρια ξεριζώθηκαν, συνθήματα υπέρ των ποδοσφαιριστών.Τα επεισόδια πήραν έκταση και γρήγορα σχηματίστηκε αντιφασιστική διαδήλωση, που έφτασε μέχρι την Ομόνοια.
Οι φίλαθλοι-διαδηλωτές διαλύθηκαν μόνο με την εμφάνιση των γερμανικών δυνάμεων Κατοχής…”.
Aυτός ο αγώνας που …δεν έγινε και μετατράπηκε σε μια μεγαλειώδη διαδήλωση κατά των Ναζί κατακτητών, έμεινε στην ιστορία με χρυσά γράμματα σαν το “Αντιστασιακό ντέρμπι”…
Γράφει ο Χάρης Αναστασιάδης - aek-live.gr
Κάθε αθλητική δραστηριότητα διακόπηκε και οι ομάδες ανέστειλαν τη λειτουργία τους. Οι αθλητές πλέον έδιναν διαφορετικές μάχες από αυτές που είχαν συνηθίσει να δίνουν ως τότε στα γήπεδα, τα οποία επιτάχθηκαν τα επόμενα χρόνια κατά τη διάρκεια της κατοχής.
Στα 1942 επί γερμανικής Κατοχής, οι Ελληνες αθλητές στίβου οργανώθηκαν δημιουργώντας την Ενωση Ελλήνων Αθλητών (ΕΕΑ) στην οποία με τον καιρό προσχώρησαν και αθλητές από άλλα αθλήματα, όπως ποδοσφαιριστές. Ο σκοπός της ΕΕΑ ήταν η οργάνωση μιας υποτυπώδους αθλητικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της Κατοχής, καθώς και η ενίσχυση συναθλητών τους που έπασχαν από ασθένειες όπως φυματίωση ή είχαν τραυματιστεί σοβαρά στον πόλεμο.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η ΑΕΚ θα αντιμετώπιζε τον ΠΑΟ σε φιλικό παιχνίδι την άνοιξη του 1942 στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, η οποία είχε γεμίσει ασφυκτικά με πάνω από 15.000 κόσμο.
Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων είχαν κανονίσει τα έσοδα να πάνε στο νοσοκομείο “Σωτηρία” όπου νοσηλεύονταν εκατοντάδες αθλητές.
Οι Γερμανοί κατακτητές λίγη ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα απαίτησαν μέρος των εσόδων, ορίζοντας μάλιστα και Αυστριακό διαιτητή που ήταν αξιωματικός των δυνάμεων Κατοχής.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη όπως ήταν φυσικό δεν άρεσε τόσο στον αρχηγό της Ένωσης Κλεάνθη Μαρόπουλο όσο και στον αρχηγό του ΠΑΟ Τάσο Κρητικό, που αποφάσισαν να μην αγωνιστούν οι ομάδες.
Συγκλονιστικές είναι οι μαρτυρίες του θρυλικού Μαρόπουλου: “Βγήκαμε στον αγωνιστικό χώρο και οι δύο ομάδες μαζί, χαιρετίσαμε τους φιλάθλους, κι αντί να αρχίσουμε τον αγώνα, ανεβήκαμε στις εξέδρες κι αρχίσαμε να εξηγούμε στον κόσμο τι ακριβώς είχε γίνει. Ο κόσμος δέχτηκε τις εξηγήσεις μας.
Αυτό που επακολούθησε δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε. Αγανακτισμένοι οι φίλαθλοι όρμησαν στον αγωνιστικό χώρο και κυριολεκτικά δεν άφησαν τίποτε όρθιο. Οι ξύλινες εξέδρες ξηλώθηκαν, τα δοκάρια ξεριζώθηκαν, συνθήματα υπέρ των ποδοσφαιριστών.Τα επεισόδια πήραν έκταση και γρήγορα σχηματίστηκε αντιφασιστική διαδήλωση, που έφτασε μέχρι την Ομόνοια.
Οι φίλαθλοι-διαδηλωτές διαλύθηκαν μόνο με την εμφάνιση των γερμανικών δυνάμεων Κατοχής…”.
Aυτός ο αγώνας που …δεν έγινε και μετατράπηκε σε μια μεγαλειώδη διαδήλωση κατά των Ναζί κατακτητών, έμεινε στην ιστορία με χρυσά γράμματα σαν το “Αντιστασιακό ντέρμπι”…
Δημοσίευση σχολίου