Εδώ πέσαμε. Παιδιά του λαού.
Γνωρίζετε γιατί.
Γυμνοί, κατάσαρκα φορώντας τις σημαίες,
-η Ελλάδα τις έραψε με ουρανό και άσπρο κάμποτο-.
Ακούσατε τις ομοβροντίες στα μυστικόφωτα αττικά χαράματα.
Είδατε τα πουλιά, που πέταξαν αντίθετα στις σφαίρες
αγγίζοντας με τα φτερά τους, τον ανατέλλοντα πυρφόρον.
Είδατε τα παράθυρα της γειτονιάς ν’ ανοίγουνε στο μέλλον.
Εμείς, μερτικό δε ζητήσαμε. Τίποτα. Μόνον θυμηθείτε το:
αν η ελευθερία δεν βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας,
εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Γεια σας.
Γιάννης Ρίτσος (Από το βιβλίο "Συντροφικά τραγούδια")
«Να με θυμόσαστε - είπε. Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα/ χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σε πέτρες κι αγκάθια,/ για να σας φέρω ψωμί και νερό και τριαντάφυλλα. Την ομορφιά/ ποτές μου δεν την πρόδωσα. Όλο το βιος μου το μοίρασα δίκαια./ Μερτικό εγώ δεν κράτησα. Πάμπτωχος. Μ' ένα κρινάκι του αγρού/ τις πιο άγριες νύχτες μας φώτισα. Να με θυμάστε»
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
Ο μεγάλος μας αυτός ποιητής γεννήθηκε στη Μονεμβασιά τη Πρωτομαγιά του 1909 και πέθανε στην Αθήνα το 1990, σε ηλικία 89 ετών. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του μέχρι το τέλος της, στάθηκε πρωτοπόρος στους λαϊκούς αγώνες, μαζί με την εργατική τάξη, στην πάλη της για την κοινωνική απελευθέρωση.
Συντάχθηκε με το κομμουνιστικό κίνημα στην εξαιρετικά δύσκολη δεκαετία του '30, αφού πριν, στα σανατόρια απ' τα οποία πέρασε (ως άπορος, αυτός, το πρώην αρχοντόπουλο), σπούδασε τις μαρξιστικές ιδέες και συγχρωτίστηκε με τους επαναστατημένους της εποχής.
Η στράτευση του στο κομμουνιστικό κίνημα είχε σαν αποτέλεσμα να φυλακιστεί, να εκτοπιστεί και να εξοριστεί πολλές φορές. Τόποι εξορίας του υπήρξαν η Μακρόνησος και ο Αγ Στράτης παλιά, η Γυάρος, η Λέρος και η Σύρος στην επταετία της χούντας.
Γνωρίζετε γιατί.
Γυμνοί, κατάσαρκα φορώντας τις σημαίες,
-η Ελλάδα τις έραψε με ουρανό και άσπρο κάμποτο-.
Ακούσατε τις ομοβροντίες στα μυστικόφωτα αττικά χαράματα.
Είδατε τα πουλιά, που πέταξαν αντίθετα στις σφαίρες
αγγίζοντας με τα φτερά τους, τον ανατέλλοντα πυρφόρον.
Είδατε τα παράθυρα της γειτονιάς ν’ ανοίγουνε στο μέλλον.
Εμείς, μερτικό δε ζητήσαμε. Τίποτα. Μόνον θυμηθείτε το:
αν η ελευθερία δεν βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας,
εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Γεια σας.
Γιάννης Ρίτσος (Από το βιβλίο "Συντροφικά τραγούδια")
«Να με θυμόσαστε - είπε. Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα/ χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σε πέτρες κι αγκάθια,/ για να σας φέρω ψωμί και νερό και τριαντάφυλλα. Την ομορφιά/ ποτές μου δεν την πρόδωσα. Όλο το βιος μου το μοίρασα δίκαια./ Μερτικό εγώ δεν κράτησα. Πάμπτωχος. Μ' ένα κρινάκι του αγρού/ τις πιο άγριες νύχτες μας φώτισα. Να με θυμάστε»
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
Ο μεγάλος μας αυτός ποιητής γεννήθηκε στη Μονεμβασιά τη Πρωτομαγιά του 1909 και πέθανε στην Αθήνα το 1990, σε ηλικία 89 ετών. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του μέχρι το τέλος της, στάθηκε πρωτοπόρος στους λαϊκούς αγώνες, μαζί με την εργατική τάξη, στην πάλη της για την κοινωνική απελευθέρωση.
Συντάχθηκε με το κομμουνιστικό κίνημα στην εξαιρετικά δύσκολη δεκαετία του '30, αφού πριν, στα σανατόρια απ' τα οποία πέρασε (ως άπορος, αυτός, το πρώην αρχοντόπουλο), σπούδασε τις μαρξιστικές ιδέες και συγχρωτίστηκε με τους επαναστατημένους της εποχής.
Η στράτευση του στο κομμουνιστικό κίνημα είχε σαν αποτέλεσμα να φυλακιστεί, να εκτοπιστεί και να εξοριστεί πολλές φορές. Τόποι εξορίας του υπήρξαν η Μακρόνησος και ο Αγ Στράτης παλιά, η Γυάρος, η Λέρος και η Σύρος στην επταετία της χούντας.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Σαν ποιητης καλος και σπουδαιος οχι ομως και κομμουνιστης
Ο ποητης που εμεινε ως το τελος της ζωης του γατζωμενος
στο αρμα του αντεπαναστατικου χρουτσωφικου ρεβιζιονισμου
και του ακολουθου ΚΚΕ ενω η ανθρωποτητα βουιζε απο την
προδοσια της ηγεσιας του ΚΚΣΕ του 20ου συνεδριου και οι
απανταχου κομμουνιστες αγαναkτησμενοι εκτοξευαν μυδρους
εναντιον τους Καποιοι αλλοι λιβανιζαν και προπαγανδιζαν την
προδοσια και τους προδοτες
Αυτο το δρομο της προδοσιας διαλεξε κι ακολουθησε και το δικο
μας ΚΚΕ κι εσπρωξε σ αυτη την προδοσια και
αξιολογους ανθρωπους που αν ειχαν καταδικασει την προδο
σια και τους προδοτες ισως ακομα και το παγκοσμιο καμμουνι
στικο κινημα να ηταν διαφορετικο Τολμω δε να πω οτι με το παγκο
σμιο κυρος που αυτοι οι αξιολογοι ανθρωποι διεθεταν ισως να
ειχαν επηρεασει ακομα και να ειχαν εμποδισει την καταρευση της
Σοσιαλιστικης Σοβιετικης Ενωσης
Δημοσίευση σχολίου