Οπως σημειώσαμε και στο προηγούμενο ρεπορτάζ μας, δεν έχουμε στα χέρια μας το βούλευμα του Συμβουλίου του ΣΤ' Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, το οποίο αναιρεί την απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου του Βόλου, που έκοψε την άδεια του Δημήτρη Κουφοντίνα. Ομως, η διαρροή κάποιων σημείων του ομόφωνου αρεοπαγιτικού βουλεύματος μας δίνουν την ευκαιρία για έναν παραπέρα σχολιασμό.
1. Ο Αρειος Πάγος κρίνει ότι και όσοι έχουν καταδικαστεί σε περισσότερες από μία φορές ισόβια έχουν δικαίωμα στην κανονική άδεια, βάζοντας τέρμα σ' αυτή την αυθαιρεσία (η οποία αφορά και άλλους κρατούμενους, πολιτικούς και ποινικούς). Γράφει συγκεκριμένα το αρεοπαγιτικό βούλευμα:
«Η θέση αυτή του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, η οποία φαίνεται να εδράζεται στη γραμματική διατύπωση του άρθρου 55 παρ. 1 του Σωφρονιστικού Κώδικα, είναι εσφαλμένη σύμφωνα και με τα όσα αρχικώς εξετέθησαν στις αρχικές σκέψεις της παρούσης αποφάσεως, καθώς πρέπει να σημειωθεί ότι ο νομοθέτης, στο αφηρημένο επίπεδο της κατάστρωση διάταξης νόμου, χρησιμοποιεί πάντοτε τον ενικό αριθμό, χωρίς αυτό να υποδηλώνει ότι η εφαρμογή του εξαντλείται στην άπαξ πραγμάτωση του σχετικού κανόνα».
2. Ο Αρειος Πάγος ψέγει στην ουσία το Δικαστικό Συμβούλιο του Βόλου για το χειρισμό της υπόθεσης, σημειώνοντας: «θα έπρεπε (σ.σ. το Συμβούλιο του Βόλου), αφ’ ότου δέχθηκε πως, κατά την νομική του άποψη, δεν συνέτρεχε η πλήρωση της τυπικής προϋποθέσεως για χορήγηση τακτικής άδειας, να δεχθεί την προσφυγή του εισαγγελέως και να απορρίψει τύποις την από 30.4.2019 αίτηση του ως άνω κρατούμενου, και, αφού δεν συνέτρεχε, κατά την άποψή του, η τυπική προϋπόθεση, να μην προχωρήσει στην εξέταση των ουσιαστικών και υποθέσεων της χορήγησης τακτικής άδειας».
3. Ομως, ο Αρειος Πάγος δε μένει μόνο στο τυπικό νομικό σκέλος, αλλά περνάει και στην ουσία. Κι αυτό φαίνεται να είναι το πιο σημαντικό τμήμα του αρεοπαγιτικού βουλεύματος, σύμφωνα με όσα διέρρευσαν, διότι φράζει το δρόμο και στην υποκριτική επίκληση ουσιαστικών προϋποθέσεων για να κοπεί η άδεια του Δ. Κουφοντίνα. Ο Αρειος Πάγος σημειώνει ότι το βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου του Βόλου δεν περιλαμβάνει «την απαιτούμενη ειδική αιτιολογία» και είναι αντιφατικό.
Είναι σημαντικές δύο από τις αντιφάσεις που σημειώνει.
Η πρώτη αντίφαση: «Το συμβούλιο προχώρησε στην εξέταση των ουσιαστικών προϋποθέσεων και δέχθηκε ότι δεν συνέτρεχαν ούτε αυτές, στηριζόμενο κυρίως στο ότι ο κρατούμενος δήλωσε ενώπιόν του αυτολεξεί, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: “Να πιάσουμε το κόκκινο νήμα της αντίστασης (…) αμφισβήτησα ένοπλα το κρατικό μονοπώλιο (της βίας), γι’ αυτό καταδικάστηκα…“. Το συμβούλιο εν προκειμένω δέχεται, αφενός μεν ότι στην έννοια του σωφρονισμού δεν περιλαμβάνεται η καθοιονδήποτε τρόπο ιδεολογική μεταστροφή του κατάδικου, στη συνέχεια όμως, αντιφατικά δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν είναι πρόθυμος να αλλάξει στάση ζωής και να μεταμεληθεί αλλά εμμένει στην άποψη του περί ένοπλης ανατροπής του κρατικού μονοπωλίου της βίας και άρα καθιστά εναργές ότι, ευκαιρίας δοθείσης, δεν αποκλείεται να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις ιδιαίτερης απαξίας». Εκείνο που λέει ο Αρειος Πάγος είναι πως δεν μπορεί να τίθεται ως προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας η ιδεολογική μεταστροφή του κρατούμενου, δηλαδή η απαίτηση απ' αυτόν δήλωση μετάνοιας (για να το πούμε απλά).
Η δεύτερη αντίφαση: «Το προσβαλλόμενο βούλευμα δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά κατά τη διάρκεια της κράτησής του, έχει δείξει καλή διαγωγή, έχει λάβει έξι τακτικές άδειες, των οποίων έκανε καλή χρήση, αλλά δεν περιλαμβάνει περιστατικά κακής χρήσης κατά τη διάρκεια των αδειών αυτών, περιοριζόμενο στην παραδοχή ότι “κατά τη διάρκεια της προηγούμενης άδειάς του έκανε αμέριμνος περίπατο στο κέντρο της Αθήνας και μάλιστα επέτρεψε να ληφθούν και να δημοσιευθούν φωτογραφίες του, σε σημεία πλησίον εκείνων που δολοφονήθηκαν συγκεκριμένα θύματά του, συμπεριφορά όλως προκλητική, που καταδεικνύει έμπρακτα πέραν πάσης αμφιβολίας την έλλειψη σεβασμού στην μνήμη των θυμάτων“».
Με απλά λόγια, ο Αρειος Πάγος λέει στο Δικαστικό Συμβούλιο του Βόλου, ότι δεν μπορείς από τη μια να λες ότι ο Κουφοντίνας πήρε έξι άδειες και
έκανε καλή χρήση τους (άρα, ούτε ύποπτος φυγής μπορεί να χαρακτηριστεί, ούτε ύποπτος για τη διάπραξη νέων «αδικημάτων») και την ίδια στιγμή να του κόβεις την άδεια επειδή έκανε βόλτες στην Αθήνα (όπως είχε κάθε δικαίωμα ως αδειούχος κρατούμενος).
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι -σύμφωνα με το βούλευμα του Αρείου Πάγου- η απόρριψη του εισαγγελικού βέτο και η χορήγηση στον Δημήτρη Κουφοντίνα της άδειας που δικαιούται είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ για τη νέα σύνθεση του Δικαστικού Συμβουλίου του Βόλου.
Δημοσίευση σχολίου