Ο μεγαλύτερος "κωλοτούμπας" του κοινοβουλίου, ο Γρηγορης Ψαριανός, πρόσφατα εντάχθηκε στο τσίρκο του Κούλη και γέλασαν μέχρι και τα φανάρια στην Πειραιώς.
Ο Γρηγόρης Ψαριανός μπορεί να είναι αστείος πολιτικά όμως το θέμα αν το καλοσκευτείς δεν έχει μόνο την αστεία του πλευρά. Η ζωή του Γρηγόρη Ψαριανού στην προσωπική και στην πολιτική του πορεία δεν διαφέρει από την πορεία της ζωής και τις πολιτικές απόψεις πολλών ανώνυμων ατόμων που είναι και ψηφοφόροι και οι οποίοι βρίσκονται παντού γύρω μας.
Απ την αριστερά στην δεξιά - λίγο πατριωτισμός λίγο εθνικισμός - φιλοευρωπαισμός και ανανέωση -αθυροστομία και σεξισμός που "γοητεύει" τα χαμηλά iq ως δήθεν αντισυμβατική στάση.
Ειρωνεία σε κάθε τι επαναστατικό-εξεγερτικό και αγάπη για το χρήμα, την ενσωμάτωση και τον συμβιβασμό.
Ο Γρηγόρης Ψαριανός αφού πέρασε από τα μέσα των εφοπλιστών που έπιναν το αίμα των εργαζομένων μαζί και το δικό του, αφού έπνιγε τον πόνο του στα κοκτέιλ του villa mercedes στις ''ξεπλυματικές'' εκδηλώσεις των εκδόσεων Λυμπέρη χαζογελώντας με την εργοδοσία και τα μεγαλοστελέχη της vogue, του hello, του status, του lifestyle και των άλλων περιοδικών του ομίλου, ξαφνικά κάτι γύρισε μέσα του και είπε να σώσει τον λαό που τόσο αγαπούσε κι έτσι πήρε το σπαθί του για να πολεμήσει απ' το στρατόπεδο του .. Σύριζα , τον καπιταλισμό που υπηρετούσε παλιότερα.
Λίγο καιρό μετά όμως ανακάλυψε πως ούτε κι αυτό τον εκφράζει γιατί ο Σύριζα ήταν πολύ αριστερός και αφέθηκε στην αγκαλιά της Δημαρ του Δον κυρ Φώτη Κουβέλη.
Τότε με λύπη, διαπίστωσε πως μετά βίας αν στριμωχτούν γεμίζουν ένα πούλμαν και δύο ταξί. Και τότε βούτηξε μέσα στο ποτάμι του Σταύρου, του παλιού του φίλου και συναδέλφου από τις ένδοξες μέρες του mega channel.
Εκεί ομολογουμένως ένιωσε πιο άνετα καθώς βρήκε τον πραγματικό εαυτό του. Ένωσε τις δυνάμεις του με ένα κράμα από νεοφιλελέδες δεξιούς μαζί με ευρωλάγνους φετιχιστές και προοδευτικούς αριστερούς φίλους του καπιταλισμού.
Μετά όμως ήρθε η νατοϊκη συμφωνία των Πρεσπών που ο Ψαριανός ως ένας γνήσιος και ασυμβίβαστος πατριώτης δεν μπορούσε να δεχτεί διότι ο φίλος του ο Σταύρος έπρεπε να αποφασίσει ανάμεσα στο ΝΑΤΟ της καρδιάς του και στην Μακεδονία.
Κι έτσι λοιπόν φτάνουμε στην πιο ώριμη στιγμή της πολιτικής σταδιοδρομίας του Γρηγόρη. Την προσχώρηση του στην ΝΔ.
Το ότι το νέο του σπίτι έχει μηδαμινές διαφορές από τον Σύριζα, είναι κάτι που θα το διαπιστώσει -αν δεν το ξέρει ήδη- σύντομα αλλά ο Γρηγόρης δεν μασάει και το έχει αποδείξει.
Είναι ασυμβίβαστος και δεν μπορεί ούτε θέλει να κάτσει σε μία μεριά. Άλλωστε υπάρχει και το ναζιστικό μόρφωμα του Μιχαλολιάκου και και πολλοί ακόμα μακεδονομάχοι που δεν εμπιστεύονται τον Κούλη. Οπότε ποτέ δεν ξέρεις ... Έτσι κι αλλιώς ο Ψαριανός όταν ακούει για φασίστες, κοιτάζει προς την αντίθετη κατεύθυνση υψώνοντας το λάβαρο του ''Ναι μεν αλλά..''
Καλή σταδιοδρομία Γρηγόρη !
Δημοσίευση σχολίου