Αρκετές φορές μάλιστα η αργομισθία αυτή δεν περιοριζόταν από ένα μόνο οργανισμό.
Εχει μείνει διαχρονικό το προσωνύμιο "η κυρία Φως, Νερό, Τηλέφωνο", με το οποίο αποκαλούσαν οι συνάδελφοι της την Ιωάννα Μάνδρου, αφού εργαζόταν, υποτίθεται και στα τρία αυτά γραφεία τύπου.
Από τότε αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει.
Μεγάλη "καταξίωση" για τους "λειτουργούς της ενημέρωσης" θεωρείται οι ένταξη τους σε κομματικά ψηφοδέλτια και η εκλογή τους σε βουλευτικά έδρανα.
Και αρκετοί απ' αυτούς τα καταφέρνουν. (Μπογδάνος, Γιάννης Λοβέρδος, Αρβανίτης, Μπάμπης Παπαδημητρίου Μαρκόπουλος).
Τίθεται όμως ένα "ερωτηματάκι". Αυτοί οι δημοσιογράφοι που απέτυχαν να εκλεγούν (Παπανούτσος, Φλέσσα, Τσιόδρας κ.α) θα εξακολουθούν να αρθρογραφούν και να μας παριστάνουν τους "αντικειμενικούς και αδέσμευτους", δημοσιολόγους;
Ας το προσπεράσουμε όμως αυτό και ας σταθούμε σε κάτι άλλο.
Διαβάζουμε σήμερα στην "Καθημερινή": "Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», ο σχεδιασμός, όπως υπηρετείται και από το πρώτο ν/σ που θα κατατεθεί για τη δομή και λειτουργία της κυβέρνησης και το επιτελικό κράτος, το οποίο επιμελείται ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης, προβλέπει ότι κάθε υπουργός θα δικαιούται εννέα μετακλητούς υπαλλήλους και δύο δημοσιογράφους".
Νομίζουμε ότι παρόμοιο δεν έχει ξαναγίνει ή τουλάχιστον εμείς δεν το θυμόμαστε. Να "θεσμοθετούνται" θέσεις εργασίας δημοσιογράφων για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε υπουργούς.
Με απλά λόγια, και με το καλημέρα σας, αυτή η κυβέρνηση προσλαμβάνει 40 δημοσιογράφους (ξέχωρα απ' όσους θα δουλεύουν σε γραφεία τύπου οργανισμών) τους οποίους θα πληρώνει ο Ελληνικός λαός για να κάνουν προπαγάνδα υπέρ της Ν.Δ.
Μίλησε κανείς για ανεξαρτησία των δημοσιογράφων ή αναρωτιέται γιατί έχουν απαξιωθεί εντελώς τα καθεστωτικά ΜΜΕ;
Δημοσίευση σχολίου