Λιγότερο από μια βδομάδα απέμεινε, στην εκλογική τους παράσταση, που θα μπορούσε να φέρει τον κινηματογραφικό τίτλο, "το χρονικό ενός προαγγελθέντος θανάτου"...
Με βάση τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, αλλά και σωρείας δημοσκοπήσεων, ο εξουσιαστικός θάνατος της κατ' όνομα "αριστεράς", είναι πλέον βέβαιος. Το ίδιο και η θριαμβευτική επάνοδος της δεξιάς.
Οι πολιτικοί γόνοι, που δεκαετίες ολόκληρες με τις φαμίλιες τους, απομυζούν το λαό με θράσος και υπεροψία, μάσκα φόρεσαν προσιτή και κουστούμι φιλολαϊκό, σωτήρες πάλι του έθνους να γίνουν...
Και οι ψηφοφόροι τους πολλοί, θύματα ως επί το πλείστον, των πολιτικών που για δεκαετίες οι προαναφερθέντες άσκησαν...
Και πώς τούτο να ερμηνευθεί; Με την συνδρομή της ψυχιατρικής ίσως;
"Το σύνδρομο της Στοκχόλμη". Ψυχολογικό φαινόμενο, κατά το οποίο τα θύματα έχουν θετικά αισθήματα προς τον θύτη τους, και ενίοτε τον υπερασπίζονται σθεναρά.
Το ποσοστό όμως των θυμάτων, που πλήττονται από το συγκεκριμένο σύνδρομο, (8% σύμφωνα με έρευνες), υπολείπεται κατά πολύ του ποσοστού 35-40% που δίνουν οι δημοσκόποι στην δεξιά του Απογόνου...
Μην είναι η λήθη που την ιστορία γράφει ξανά, παραγκωνίζοντας την μνήμη;
Μα μικρό το διάστημα της "αριστερής" παρένθεσης και τόσο μεγάλη λήθη αγγίζει την μορφή καλπάζουσας άνοιας και ταχύτατα εξελισσόμενου Αλτσχάιμερ...
Ισως η ανάγκη τιμωρίας της παρούσας κυβέρνησης;
Μα τιμωρείται τι ακριβώς; Μια κυβέρνηση που στο όνομα της αριστεράς άσκησε μια αμιγώς δεξιά πολιτική;
Επιτακτική ανάγκη λοιπόν η αυθεντική δεξιά για να φύγει η ολίγον ιμιτασιόν;
Με αγανάκτηση περισσή αποπέμπει κάποιος από το σπίτι του τον απατεωνίσκο, για να υποδεχτεί με χαρά τον αρχιμαφιόζο;
Αναπάντητα ερωτήματα, ανοήμονων καταστάσεων...
+ σχόλια + 2 σχόλια
Μπραβο και παλι μπραβο Τ Γ. Αυτο το υπεροχο αρθρο μακαρι να το διαβαζαν ολοι. Ισως κατι θα καταλαβενανε!!!
"Αποπέμπει κάποιος από το σπίτι του τον απατεωνίσκο, για να υποδεχτεί με χαρά τον αρχιμαφιόζο"; - Ακριβώς! Υπάρχει λογική εξήγηση γιατί η γαλάζια συμμορία ετοιμάζεται να αλώσει ξανά τη χώρα. Να πλιατσικολογήσει, να καταστρέψει, να εφαρμόσει δηλαδή το πρόγραμμά της.
Η διάκριση Δεξιάς - Αριστεράς είναι υπαρκτή. Υπήρχε πριν το Μνημόνιο, υπάρχει και τώρα. Χοντρικά μετά την πτώση της χούντας το 30-40% ανήκει σε αυτό που λέμε Δεξιά (κεντροδεξιά - ακροδεξιά) ενώ το 50-60% στον "ευρύτερο χώρο της Αριστεράς". Βέβαια υπάρχουν και οι μετακινούμενοι ανάμεσα και στους δυο. Ένα ικανό ποσοστό που δεν πάνε ιδεολογικά, αλλά με το νικητή ή σύμφωνα με το προσωπικό τους συμφέρον.
Το Σύστημα φυσικά παίρνει μέτρα για να ακολουθείται η ίδια πολιτική, όποιο κόμμα κι αν βγει. Φροντίζει να συκοφαντούνται όσοι μάχονται πραγματικά τον Καπιταλισμό, προωθεί τις πιο αντιδραστικές ιδέες, ψεύδεται, εξαπατά κοκ. Όταν λοιπόν κάποιο ρεφορμιστικό κόμμα παίρνει την εξουσία πχ ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 1980, ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015, ο κόσμος που περιμένει την Αλλαγή, σύντομα απογοητεύεται. Τι γίνεται τότε; Τότε η original δεξιά, η επίσημη, επανέρχεται δριμύτερη. Όταν η πολιτική της δημιουργήσει αγανάκτηση, αναλαμβάνουν πάλι να σώσουν την κατάσταση τα ρεφορμιστικά κόμματα αποσοβώντας την Επανάσταση.
Το 2015 η Πλειοψηφία ήταν αποφασισμένη να φύγει από ΕΕ και να υποστηρίξει ριζικές αλλαγές. Η Δεξιά για πρώτη φορά διασπάστηκε λόγω της Χρεωκοπίας που έφερε η πολιτική της, παρόλο που συνολικά η αναλογία Δεξιάς - Αριστεράς παρέμεινε περίπου η ίδια. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του τη θέληση του κόσμου, έφερε νέο Μνημόνιο, πράγμα που δημιούργησε μεγάλη απογοήτευση. Η ΝΔ τους κατηγόρησε ως απατεώνες, ως ψεύτες, κι εδώ είπε την αλήθεια. Εκείνο που δεν λέει η ΝΔ είναι πως η ίδια θα κάνει ακόμα χειρότερα. Όμως όσοι κινούν τα νήματα πέρασαν το μήνυμα πως δεν υπάρχει άλλη λύση. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτος- πρώτος για να δικαιολογήσει τις τούμπες και την προδοσία των ψηφοφόρων του.
Τι να κάνει λοιπόν ένας εντελώς απογοητευμένος, ένας προδομένος, ψηφοφόρος; Αποχή, ψήφο διαμαρτυρίας κοκ. Όμως, όπως το Σύστημα φρόντισε, όσο υπήρχε απαίτηση για ρήξη να υπάρχουν τα κόμματα - μαξιλάρια, για να μην πάνε πολλοί σε Εξωκοινοβουλευτική Αριστερά - ΚΚΕ κλπ, έτσι και τώρα διαλύει τα δεκανίκια για να βγει η επίσημη νεοφιλελέ ακροδεξιά.
Θα έπρεπε ίσως να κάναμε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση σε όποιο λαμόγιο, απατεώνα, εγκληματία κλπ ισχυρίζεται ψευδώς πως είναι Αριστερός. Δεν είναι. Όμως η εντύπωση που προκαλεί μετράει και μένει στη μνήμη μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτά που έκανε (και δεν έκανε) πήρε στο λαιμό του ολόκληρη την Αριστερά.
Γιατί ο κόσμος δεν πηγαίνει μαζικά στο ΚΚΕ ή σε πραγματικά Αριστερά κόμματα; Ένας λόγος είναι το καυτό κουρκούτι. Όποιος κάηκε σ' αυτό, φυσάει και το γιαούρτι, έστω κι αν δεν υπάρχει πραγματική απειλή. Βλέπετε, υπάρχει μεγάλη καχυποψία και πικρία. Σου λέει "την πατήσαμε με το ΣΥΡΙΖΑ, αν την πάθουμε και με τους άλλους, τι κάνουμε"; Ο Τσίπρας και η παρέα του έκαναν τρομερή ζημιά.
Όσο για το ποσοστό της ΝΔ αυτό είναι λόγω της ενότητας της Δεξιάς ("Δεξιά ενωμένη ποτέ νικημένη" έλεγε παλιό τους σύνθημα), της διάσπασης της Αριστεράς και της γενικότερης απογοήτευσης. Όμως τα πράγματα αλλάζουν. Η πολιτική που θα κάνει η γαλάζια συμμορία θα αφυπνίσει τον κόσμο. Τότε ας επιλέξουμε πιο συνετά. Πιο Επαναστατικά.
Δημοσίευση σχολίου