Του Γ.Γ
Στο χωριό μου, την Αγία Παρασκευή, Λέσβου, έχουμε έναν «άγιο» που πρέπει να είναι πολύ μερακλής. «Γέρο» τον αποκαλούν οι ντόπιοι, «άγιος Χαράλαμπος» είναι γραμμένος στα κατάστιχα του παπαδαριού.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή γιορτάζουν την «χάρη» του. Είναι ο πιο αγαπητός «άγιος» που υπάρχει στο νησί. Ισως γιατί είναι ο μόνος που δεν του αρέσουν λιβανίσματα προσευχές και ψαλμωδίες αλλά γουστάρει πιόμα, χορό, μεζεδλίκια και άλογα.
Τέσσερις μέρες κρατάει το νταβαντούρι για πάρτι του. Ξεκινάει Παρασκευή και τελειώνει την Τρίτη.
Την Παρασκευή το πρωινό είναι αφιερωμένο στο ζωντανό που θα σφάξουν στο όνομα του. Αυτό είναι ένας ταύρος νιάτο, μέχρι 3 χρονών, βαρβάτος και να μην έχει μπει ποτέ σε ζυγό.
Το πρωί αρχίζουν τα κλατσιμπατσίβανα να βαρούν ντόπια άσματα και ο κόσμος να σουλουπώνει τον ταύρο.
Του κρεμούν ένα στεφάνι και λούλουδα στον λαιμό, του βάφουν τα κέρατα του με χρυσόσκονη βουρτσίζουν τις τρίχες του, και το σεργιάνι στους μαχαλάδες του χωριού αρχίζει.
Μπροστά παν οι μουσικάντηδες που βαρούν τον «κίρουγλου» -ένα τοπικό άσμα-, μετά ο παπάς του χωριού που ρίχνει «αγιασμό» απ’ όπου περνάν και ακολουθεί πίσω ένα τσούρμο πιτσιρικάδες που κρατούν λάβαρα του «αγίου» και σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του χωριού.
Το Σάββατο πάνε τον ταύρο στο ξωκκλήσι του «αγίου» και βγαίνει σε δημοπρασία ποιος θα είναι ο εκτελεστής του. Οποιος δώσει τα ποιο πολλά λεφτά του δίνει και την χαριστική βολή. Ο παπάς διαβάζει το σχετικό τροπάριο και το ζώο εκτελείτε.
Οι παρευρισκόμενοι χαράζουν με το αίμα τους ένα σταυρό στο μέτωπο τους που το θεωρούν «ευλογία» και κάποιες γυναικούλες παίρνουν το αίμα του ταύρου σε μπουκαλάκια στο σπίτι τους «για να τους ευλογεί ο άγιος και να έχουν καλή σοδειά».
Μιλάμε για ένα τελετουργικό που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα απ’ αυτά που κάνουν οι Μάο-Μάο.
Πέρα απ’ αυτά όμως ο «Γέρος» γουστάρει καβαλάρηδες, αλόγατα και ιπποδρομίες. Αυτό είναι και το πιο ενδιαφέρον σκηνικό. Να γυρνάν έφιππες παρέες στο χωριό, με τους οργανοπαίχτες μπροστά να χορεύουν ψιλοφτιαγμένοι από αλκοόλ και διάθεση άνθρωποι και άλογα.
Ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω βίντεο (Το απαλλοτριώσαμε από το φιλαράκι Βαγγέλη Τρίπατζη και μας δείχνει φάσεις έξω απ' το μαγαζί του Γνάτιου του Σαρβάνη. ενός κολλητού μου).
Στο χωριό μου, την Αγία Παρασκευή, Λέσβου, έχουμε έναν «άγιο» που πρέπει να είναι πολύ μερακλής. «Γέρο» τον αποκαλούν οι ντόπιοι, «άγιος Χαράλαμπος» είναι γραμμένος στα κατάστιχα του παπαδαριού.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή γιορτάζουν την «χάρη» του. Είναι ο πιο αγαπητός «άγιος» που υπάρχει στο νησί. Ισως γιατί είναι ο μόνος που δεν του αρέσουν λιβανίσματα προσευχές και ψαλμωδίες αλλά γουστάρει πιόμα, χορό, μεζεδλίκια και άλογα.
Τέσσερις μέρες κρατάει το νταβαντούρι για πάρτι του. Ξεκινάει Παρασκευή και τελειώνει την Τρίτη.
Την Παρασκευή το πρωινό είναι αφιερωμένο στο ζωντανό που θα σφάξουν στο όνομα του. Αυτό είναι ένας ταύρος νιάτο, μέχρι 3 χρονών, βαρβάτος και να μην έχει μπει ποτέ σε ζυγό.
Το πρωί αρχίζουν τα κλατσιμπατσίβανα να βαρούν ντόπια άσματα και ο κόσμος να σουλουπώνει τον ταύρο.
Του κρεμούν ένα στεφάνι και λούλουδα στον λαιμό, του βάφουν τα κέρατα του με χρυσόσκονη βουρτσίζουν τις τρίχες του, και το σεργιάνι στους μαχαλάδες του χωριού αρχίζει.
Μπροστά παν οι μουσικάντηδες που βαρούν τον «κίρουγλου» -ένα τοπικό άσμα-, μετά ο παπάς του χωριού που ρίχνει «αγιασμό» απ’ όπου περνάν και ακολουθεί πίσω ένα τσούρμο πιτσιρικάδες που κρατούν λάβαρα του «αγίου» και σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του χωριού.
Το Σάββατο πάνε τον ταύρο στο ξωκκλήσι του «αγίου» και βγαίνει σε δημοπρασία ποιος θα είναι ο εκτελεστής του. Οποιος δώσει τα ποιο πολλά λεφτά του δίνει και την χαριστική βολή. Ο παπάς διαβάζει το σχετικό τροπάριο και το ζώο εκτελείτε.
Οι παρευρισκόμενοι χαράζουν με το αίμα τους ένα σταυρό στο μέτωπο τους που το θεωρούν «ευλογία» και κάποιες γυναικούλες παίρνουν το αίμα του ταύρου σε μπουκαλάκια στο σπίτι τους «για να τους ευλογεί ο άγιος και να έχουν καλή σοδειά».
Μιλάμε για ένα τελετουργικό που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα απ’ αυτά που κάνουν οι Μάο-Μάο.
Πέρα απ’ αυτά όμως ο «Γέρος» γουστάρει καβαλάρηδες, αλόγατα και ιπποδρομίες. Αυτό είναι και το πιο ενδιαφέρον σκηνικό. Να γυρνάν έφιππες παρέες στο χωριό, με τους οργανοπαίχτες μπροστά να χορεύουν ψιλοφτιαγμένοι από αλκοόλ και διάθεση άνθρωποι και άλογα.
Ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω βίντεο (Το απαλλοτριώσαμε από το φιλαράκι Βαγγέλη Τρίπατζη και μας δείχνει φάσεις έξω απ' το μαγαζί του Γνάτιου του Σαρβάνη. ενός κολλητού μου).
+ σχόλια + 2 σχόλια
Που ζουμε ρε. Τι ειναι αυτα που συμβαινουν και απορω με τους ανθρωπους που τους εξουσιαζουν οι θρησκευτικοι δημοσιοι υπαλληλοι. Παντως νομιζω οτι τετοιες εκδηλωσεις για το χαβαλε και την οικονομσ του παπαδαριου γινονται. Μαλιστα το 2019 το χριστεπωνυμο κοπαδιτρεχει οπου γαμος και γιορτη... Σαν δε εχουμε ντροπη και ιχνος σκεψης!!!!
Με τα καλύτερα άσματα......
Δημοσίευση σχολίου