Της Τ. Γ.Ανατριχίλα... Οι εικόνες, οι φωνές, τα λόγια, η γυναίκα με την ντουντούκα, ο δήμαρχος του "αλλά", τα θριαμβευτικά διπλοσάγονα του μεσήλικα...
Κάτοικοι στα Βρασνά Θεσσαλονίκης, κατέβηκαν στους δρόμους για να εμποδίσουν οικογένειες προσφύγων- μεταναστών από τη Συρία, το Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη, το Ιράκ, να εγκατασταθούν προσωρινά σε ξενοδοχεία της περιοχής.
"Αγωνίστηκαν" για να ποδοπατήσουν την ελπίδα κατατρεγμένων συνανθρώπων μας, "πάλεψαν" για να τσαλακώσουν τα όνειρα βασανισμένων παιδιών του πολέμου, της βίας της φτώχειας...
Και πήρε στα χέρια της τη ντουντούκα η γυναίκα, - να ναι άραγε και μάνα; - και ξέρασε ρατσισμό και μαυροψυχιά...
Κι ύστερα μίλησε ο δήμαρχος.... Κατανοούμε τον πόνο τους, είπε, αλλά..
''Αλλά''... Ο φερετζές του φασίστα, η μάσκα του ρατσιστή...
Μα αν είσαι άνθρωπος δεν υπάρχουν ''αλλά''... Μόνο τελεία.
Και "νικήσαμε", είπαν κατόπιν τα καλοζωισμένα διπλοσάγονα....
Ναι, "νίκησαν"... Νίκησαν κάθε αξία που χαρακτηρίζει το ανθρώπινο είδος, κάθε όμορφο και καλό που θα μπορούσαν να έχουν μέσα τους... .
Υ.Γ. Νεκρό, σήμερα, ένα ακόμα προσφυγόπουλο, σε ναυάγιο που έγινε στην Κω, όταν σκάφος του λιμενικού εμβόλισε βάρκα που μετέφερε πρόσφυγες και μετανάστες. Τα τρίχρονα ματάκια του, έκλεισαν για πάντα, τα αθώα χειλάκια του σφραγίστηκαν αιώνια...
Ας χαρούν οι κάτοικοι στα Βρασνά και οι απανταχού ρατσιστές...Η παρουσία του δεν θα ταράξει τη φτηνή, βρώμικη, μίζερη ύπαρξη τους...
Δημοσίευση σχολίου