Δεν είναι απλώς υπερεκτιμημένος και κατασκευασμένος από τα ΜΜΕ, ως ένας επιτυχημένος υπουργός ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης. Είναι και ένας αστοιχείωτος, εντελώς αμόρφωτος, έχοντας απόψεις που αγγίζουν τα όρια της βλακείας! Το γράφω και το εννοώ αυτό.
Ερέθισμα για τις παραπάνω εκτιμήσεις μου, είναι ότι παρακολούθησα κάποια απ' τα λεγόμενα του -ήταν τέτοιες οι μαλακίες που έλεγε που δεν άντεξα να παρακολουθήσω όλη την τοποθέτησή του-, στην χθεσινή ομιλία του χτες κατά την "Ημερίδα μνήμης για τα θύματα της τρομοκρατίας".
Ξεκίνησε, λοιπόν ο υπουργός να μας μιλάει για την "βιωματική εμπειρία απ' τα τόσα χρόνια που δίνει την μάχη ενάντια στην τρομοκρατία".
Τον ακούσαμε να μας λέει και μάλιστα διαβάζοντας γραπτό κείμενο του: "Ολα αυτά τα χρόνια προσπάθησα να καταλάβω τι είναι τρομοκράτης τι τον κινεί στις πράξεις του, τι επιδιώκει να πετύχει. Εχω καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα. Το πρώτο βασικό συμπέρασμα είναι ότι ο τρομοκράτης πιστεύει ότι είναι ο ίδιος ο θεός. Οσο βλέπεις ανθρώπους σαν κι εσένα, είναι βέβαιο ότι τρομοκράτης δεν γίνεσαι. Για να φτάσει ο τρομοκράτης μέσα από την όποια πολιτική και κοινωνική αντιπαλότητα, να ξεπεράσει τα ανθρώπινα όρια του σεβασμού της ζωής, σημαίνει και ότι ο ίδιος έχει χάσει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του. Η απανθρωπιά του τρομοκράτη που εκτελεί εν ψυχρώ είναι δεδομένη. Η ιδιοσυγκρασία του δεν περιέχει κανένα συναίσθημα, αλλιώς είναι αδύνατον να ενεργήσει επίθεση. Αυτό είναι που τρομάζει στην τρομοκρατία. Η κατάληξη το να πάψεις να είσαι άνθρωπος".
Προφανώς δεν είχα απαίτηση από ένα τυχάρπαστο πολιτικάντη να κάνει κάποια στοιχειωδώς σοβαρή πολιτική ανάλυση, για ένα πολιτικό φαινόμενο που έχει παρουσιαστεί εδώ και αιώνες και για το οποίο έχουν γραφτεί τόσο πολλά.
Αλλά έλεος ρε γμτ; Να προσεγγίζεις ένα τέτοιο γεγονός με .. ψυχιατρικούς όρους; Τι διάολο; Τόσους συμβούλους του πληρώνουμε. Δεν μπήκε στον κόπο να ρωτήσει κάποιων απ' αυτούς, με απολυτήριο Λυκείου, πριν ξεστομίσει τέτοιες παπαριές;
Εδώ ακόμα και ο δικηγόρος πολιτικής αγωγής στην δίκη της 17Ν., Αλ. Λυκουρέζος έκανε λόγο για τον πολιτικό πυρήνα, το πολιτικό κίνητρο, της οργάνωσης, άσχετα αν επικεντρώθηκε, στις αγορεύσεις του, -όπως ήταν φυσικό, λόγω του ρόλου του-, στις κολάσιμες από το αστικό ποινικό δίκαιο πράξεις των φερόμενων μελών της 17Ν.
Πρέπει να είσαι εντελώς αμόρφωτος για να αποδίδεις την συμμετοχή κάποιου στο αντάρτικο πόλης στην ατομικότητα και στον ψυχισμό του.
Κατανοητό είναι οι εξουσιαστές να μην αποδέχονται ότι υπάρχει πολιτικό έγκλημα γιατί τότε τα δικαστήρια τους θα έπρεπε να αναγνωρίζουν το ελαφρυντικό των μη ταπεινών κινήτρων, σε όσους επέλεξαν να αντισταθούν στην καπιταλιστική βαρβαρότητα συμμετέχοντας σε ένοπλες οργανώσεις μειοψηφικής βίας.
Αλλο όμως είναι αυτό και άλλο η προσπάθεια του Χρυσοχοϊδη, να αποδώσει ψυχική διαταραχή στα άτομα που επέλεξαν αυτόν τον τρόπο για να παλέψουν για την κοινωνική απελευθέρωση.
Προσωπικά έχω εξοργιστεί με τις μαλακίες που άκουσα από τον υπουργό μπάτσων και καταστολής. Δεν είναι γιατί έχω γνωρίσει δυο "τρομοκράτες". Τον μακαρίτη Χρήστο Τσιγαρίδα και τον Δημήτρη Κουφοντίνα. Είναι γιατί θεωρώ ότι ο Χρυσοχοϊδης ασελγεί στην μνήμη των νεκρών που έχει δώσει το ελληνικό αντάρτικο πόλης. (Κασίμης, Τσουτσουβής, Πρέκας, Φούντας κ.α).
Υ.Γ: Εξυπακούεται ότι παίρνω την ευθύνη για τα όσα αναφέρω. Και για να μην υπάρξει καμιά παρανόηση έχω διατυπώσει αναλυτικά στις θέσεις μου για τις οργανώσεις ένοπλης βίας.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Καθόλου περίεργη,φίλε Γιώργη, η στάση του εν λόγω (αμερικαν)ανθρώπου της εκμεταλλευτικής διακυβέρνησης του νοτιοβαλκανικού προτεκτοράτου. Τόσο ο ίδιος και τα αφεντικά του, όσο και οι εντολοδόχοι του στα σώματα κρατικής καταστολής θεωρούν ότι η αστική τάξη και το κράτος της δικαιούνται το ...μονοπώλιο της βίας και το προνόμιο της κρατικής τρομοκρατίας απέναντι στην εργατική τάξη και το λαό. Αυτός είναι ο ρόλος του εκάστοτε υπουργού κρατικής καταστολής, πολλώ δε μάλλον του συγκεκριμένου κοστουμάτου φασίστα που επί δεκαετίες φώλιαζε στο αχούρι της σοσιαλδημοκρατίας για να κάνει καριέρα και να καμουφλάρεται. Τώρα πια τον ξέρει μέχρι κι η ...κουτσή Μαρία. Μόνο που το αστικό καθεστώς δεν ανατρέπεται με ατομική "τρομοκρατία", όπως αφελώς πιστεύουν οι οπαδοί της "αναρχοαυτονομίας". Θα ανατραπεί συθέμελα όταν η συντριπτική πλειοψηφία πάψει πια να το ανέχεται, όταν η εξουσία αδυνατεί πια να επιβάλλεται όπως πριν και κυρίως όταν συγκροτηθεί η ένοπλη δύναμη και τα όργανα μίας νέας επαναστατικής λαϊκής εξουσίας. Δεν ανατρέπεται με θεαματικές ενέργειες μειοψηφιών, όσο τίμιοι και ηρωικοί αγωνιστές κι αν υπήρξαν κατά καιρούς σε τέτοιες μειοψηφίες.
Δημοσίευση σχολίου