Η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας βάλτωσε

 Του Σεϊτ Αλγκογάν - δημοσιογράφου

Απ' την αρχή του πολέμου της Συρίας, επανειλημμένες φορές είχε τονιστεί ότι η εφαρμογή της συγκεκριμένης πολιτικής που είχε επιλέξει το καθεστώς της Αγκυρας, θα κατέληγε σε  βάλτο.

Και στο αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί σήμερα η κυβέρνηση Ερντογάν, είναι πιο ορατό από ποτέ. Γι’ αυτό και προσπαθεί να κάνει εξαγωγή των προβλημάτων της, εργαλειοποιώντας το μόνο βασικό όπλο που τις έχει απομείνει: την διαχείριση δηλαδή του προσφυγικού ζητήματος.

Όταν Τούρκος αξιωματούχος που δεν κατονομάζεται, αναφέρει στο πρακτορείο Reuters την πρόθεση της Αγκυρας να μην σταματήσει τους Σύρους πρόσφυγες που θα επιδιώξουν να φτάσουν στην Ευρώπη από ξηράς ή θαλάσσης, και το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Τουρκίας Anadolu, απαίτησε από τη διεθνή κοινότητα να «αναλάβει τις ευθύνες της», μετά την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο Ιντλίμπ της Συρίας, και τα σφοδρά πλήγματα που δέχτηκε το Τούρκικος στρατός, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο έχει στριμωχθεί ο Ερντογάν. 

Είναι επίσης χαρακτηριστική η δήλωση του εκπροσώπου του κυβερνητικού κόμματος (AKP), Ομερ Τσελίκ, ο οποίος δήλωσε σήμερα πως αν και η Τουρκία παραμένει δεσμευμένη στην τρέχουσα πολιτική της στο προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα, δεν είναι πλέον σε θέση να συγκρατήσει την εντεινόμενη ροή των προσφύγων από τη Συρία.

Ας δούμε τηλεγραφικά το χρονικό που οδήγησε στην σημερινή κατάσταση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση της Τουρκίας.

Το καθεστώς της Άγκυρας επέμενε να πατάει σε δύο βάρκες στην θαλασσοταραχή που υπάρχει στην ευρύτερη γεωπολιτική περιοχή, θεωρώντας ότι έτσι θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του, στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.

Οι εξελίξεις που ακολούθησαν, σε οδηγούν να καταλήξεις σε κάποια συμπεράσματα, ειδικά σε ότι αφορούν τις Τουρκο-Αμερικανικές και Ρωσο-Τουρκικές σχέσεις.

Παίρνουμε σαν δεδομένο ότι ο αρχικός λεονταρισμός του Ερντογάν βασιζόταν στα κενά που δημιουργούνταν απ' τους ανταγωνισμούς της Αμερικής, Ρωσίας και των υπόλοιπων ιμπεριαλιστών.

Η Τουρκία για να προχωρήσει στην επεκτατική πολιτική της, χρησιμοποιούσε δύο κύρια ζητήματα. Ένα ήταν το κουρδικό και το άλλο οι τζιχαντιστές. Το καθεστώς της Αγκυρας θεωρούσε τους Κούρδους τρομοκράτες και απ' την άλλη προστάτευσε τους τζιχαντιστές για την νομιμοποίηση της εισβολής της στη Συρία. 

Η Ρωσία έως ένα σημείο άναψε το πράσινο φως στην Τουρκία για την εισβολή  της σε κάποιες περιοχές στη Συρία, όμως απ' την άλλη μεριά. εξασφάλισε με έμμεσο τρόπο να αναγκαστεί η Αγκυρα στην αναγνώριση του καθεστώτος Ασαντ, επιβάλλοντας τον περιορισμό της εισβολής των Τουρκικών στρατευμάτων.

Να υπενθυμίσουμε ότι ο Ερντογάν αρχικά ανακοίνωνε ότι πρόθεση του με την εισβολή, ήταν να θέσει υπό τον έλεγχο του περιοχές σε 480 χιλ μήκος και 34 χιλ βάθος  Όμως με την συμφωνία του Σότσι αυτός ο στόχος αποδείχτηκε ανέφικτος.   

Όλες οι ενδείξεις έδειχναν ότι το καθεστώς του Ασαντ, με την στενή υποστήριξη της Ρωσίας, θα ξεκινούσε να επιτεθεί στις περιοχές που ήταν υπό την κυριαρχία των τζιχαντιστών.
Πράγματι αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά οι δυνάμεις του Ασαντ ξεκίνησαν να ελευθερώνουν αρκετές σημαντικές περιοχές που έλεγχαν οι τσιχαντιστές και να φτάσουν στην πόλη Ιντλίπ.

Εδώ πρέπει να ανοίξουμε μία παρένθεση και να πούμε ότι η Τουρκία γύρω απ' το Ιντλίπ είχε δημιουργήσει εννιά φυλάκια στρατιωτικών δυνάμεων, τα οποία προβλεπόταν από τη συμφωνία Σότσι που είχε υπογραφεί μεταξύ Ρωσίας – Τουρκίας, με στόχο τη διάλυση και τον αφοπλισμό των τζιχαντιστικών οργανώσεων.
Όμως η Τουρκία ποτέ δεν το τήρησε, αυτή την δέσμευση της, αντίθετα χρησιμοποίησε τους τζιχαντιστές στην εισβολή της Συρίας και τώρα στη Λιβύη.

Οσο οι συριακές δυνάμεις προχωρούν στις περιοχές που είναι υπό τον έλεγχο των τζιχαντιστών, τόσο η Τουρκία μπαίνει στο στόχο γιατί τα φυλάκια που έχει δημιουργήσει είναι μέσα σ' αυτή την περιοχή,.

Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο τουρκικός στρατός έχει μεγάλες απώλειες, με την Συρία να εξακολουθεί  να σφυροκοπεί τις τουρκικές στρατιωτικές θέσεις.
Η Αγκυρα υποστηρίζει ότι ο αριθμός των στρατιωτών της που σκοτώθηκαν είναι 33, ενώ πιο έγκυρες ανταποκρίσεις  μιλούν για πάνω από 100 νεκρούς.  

Πριν λίγες μέρες πάλι είχαν σκοτωθεί αρκετοί αξιωματικοί και στρατιώτες της Αγκυρας, στα παρόμοια πολεμικά μέτωπα.

Και οι δύο πλευρές (Αγκυρα - Ρωσία) αλληλοκατηγορούνται ότι δεν τηρείται η συμφωνία του Σότσι. Η Ρωσία λέει ότι η Τουρκία δεν αφόπλισε τους τζιχαντιστές, όπως προέβλεπε η συμφωνία και η Τουρκία επιμένει ότι το Ιντλίπ πρέπει να ελεγχθεί απ' την Τουρκία και οι δυνάμεις του Ασαντ θα παραμείνουν μακριά απ' την περιοχή.

Με λίγα λόγια ήταν αναμενόμενες οι επιθέσεις του Ασαντ προς τις τζιχαντιστικές θέσεις. Ηταν αποτελεσματικές και ελέγχουν πια σχεδόν όλη την επικράτεια της Συρίας.
Σημαντική ήταν η βοήθεια της Μόσχας στον Ασαντ, η ύπαρξη της Τουρκίας στη Συρία έρχεται σε αντίθεση με τα ρωσικά συμφέροντα. 

Όπως αναφέρει και ο τίτλος η Τουρκία έχει μπει σε βάλτο. Από δω και πέρα η κυβέρνηση της Αγκυρας ή  θα περιορίσει την ύπαρξη της στη Συρία με μία νέα συμφωνία με τη Ρωσία ή με την πλήρη υποστήριξη της Αμερικής και του ΝΑΤΟ θα συνεχίσει τον πόλεμο ενάντια στον Ασαντ.
Η δεύτερη περίπτωση δεν φαίνεται πολύ εφικτή για την Τουρκία.

Η Τουρκία αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά και πολιτικά προβλήματα και ήδη υπάρχουν μεγάλες αντιδράσεις μέσα στον κουρδικό και τουρκικό λαό, για τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις, που προκαλούν πέρα από θύματα και νέο τεράστιο οικονομικό κόστος. 

Η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ που καθοδηγούνται απ' την κυβέρνηση του Ερντογάν συνεχίζουν να δηλητηριάζουν τον κόσμο με μαύρη προπαγάνδα όμως η θύελλα που προσπαθούν να ξεσηκώσουν με τον "τουρκικό ηρωισμό και εθνικισμό" δεν πουλάει πολύ όπως παλιά. 
Γι' αυτό όσο δυσκολεύεται στην εξωτερική πολιτική της και στον πόλεμο της Συρίας τόσο αυξάνει την τρομοκρατία στο εσωτερικό της χώρας.

Ανακοίνωση του ΕΜΕΡ 

Το κόμμα Εργασίας ΕΜΕΡ έδωσε στη δημοσιότητα μία ανακοίνωση για τους 33 Τούρκους στρατιώτες που έχασαν τη ζωή τους στη Συρία.

Το ΕΜΕΡ τονίζει ότι η εισβολή στη Συρία και η συμμαχία με τους τζιχαντιστές οδήγησε στην απώλεια των στρατιωτών και δείχνουν το βαρύ τίμημα αυτής της πολιτικής.

Οι Τούρκοι στρατιώτες να αποτελούν ασπίδα μπροστά στους τζιχαντιστές δεν είναι προς το συμφέρον των λαών της Τουρκίας. Όμως το καθεστώς του Ερντογάν επιμένει σ' αυτή την πολιτική εδώ και 9 χρόνια έχοντας βαρύ κόστος για το λαό.
Ο πόλεμος της Συρίας  δεν έχει καμία σχέση με την εθνική ασφάλεια και εθνικά συμφέροντα. Το εθνικό συμφέρον είναι να τερματιστεί η εισβολή και οι Τούρκοι στρατιώτες να επιστρέψουν στην Τουρκία.

Το ΕΜΕΡ αναφέρει μεταξύ άλλων ότι η κυβέρνηση της Τουρκίας  διαπραγματεύεται με την Αμερική στο ζήτημα του Ιντλίπ και ταυτόχρονα καλεί το  ΝΑΤΟ να πάρει ενεργή θέση.
Αυτή η πολιτική σπρώχνει την Τουρκία μέσα σ' ένα πιο γενικευμένο πόλεμο και δίνει δυνατότητα στους ιμπεριαλιστές να παρέμβουν πιο δυναμικά και στην Τουρκία και στην περιοχή.
Η κυβέρνηση πρέπει αμέσως να τερματίσει την εισβολή στη Συρία και να δώσει τέλος στη συμμαχία με τους τζιχαντιστές.
Όλοι οι ξένοι στρατιώτες πρέπει να φύγουν απ' τη Συρία και να τερματιστούν οι ξένες παρεμβάσεις γι' αυτό όλες οι δυνάμεις που υποστηρίζουν και αγωνίζονται για δημοκρατία και ειρήνη πρέπει να διευρύνουν τον αγώνα.
"Το κόμμα μας θα κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση και θα συνεχίσει να αγωνίζεται για δημοκρατία, ελευθερία  και ειρήνη στην περιοχή" καταλήγει η ανακοίνωση του ΕΜΕΡ