Ο Αδωνης φέρεται σαν ένοχος που φοβάται. Εκτοξεύει απειλές και κατάρες σαν ένοχος που φοβάται. Και υπονομεύει την αξιοπιστία δικαστών και εισαγγελέων σαν ένοχος που φοβάται.
Εχει γίνει ο πραματευτής της εκδίκησης. Γυρνάει στα κανάλια και ζητάει την κεφαλή του Τσίπρα επί πίνακι, αναμασώντας μια τσίχλα του έγκυρου νομικού μας Ευάγγελου Βενιζέλου: ισόβια για εσχάτη προδοσία!
Φωνάζει, γαβγίζει, τσιρίζει, γρυλίζει, ξεφωνίζει, λαρυγγίζει, συρίζει, τσεβδίζει. Εχει ξεπεράσει τον καλύτερο εαυτό του.
Ούτε όταν έδειχνε τα δόντια του στον Σαμαρά και έφτυνε τον Κυριάκο δεν είχε τέτοια σημάδια νευρικής κρίσης.
Απειλεί τους μάρτυρες με μαρτύρια και μαρτυρικό τέλος, απαιτεί να βγουν οι κουκούλες, διακηρύσσει ότι η σκευωρία θα καταρρεύσει - και θα θριαμβεύσει η Novartis στην Ελλάδα της πάρτης.
Και με όλα αυτά καταφέρνει να βρίσκεται στο μυαλό και το στόμα όλων -ακόμη και του εν πίτα αδελφού του Αρη- η απορία: τι έχει πάθει, ρε παιδιά, ο Αδωνης;
Ε, τι έχει πάθει; Κάνει, λένε ορισμένοι, τον Βεληγκέκα του Σαμαρά, που τον παροτρύνει να τους πάει όλους αίμα.
Πάρ! τους, Αδωνη! Κάνει, λένε άλλοι, τον λαγό των πολύ σκληρών, να δουν πόσο τους παίρνει με τον Κυριάκο. Κάνει, λένε οι άσπονδοι φίλοι του στη ΝΔ, το μόνο που ξέρει και μπορεί να κάνει. Στο κάτω κάτω τα σπασμένα φρένα τον έκαναν οταρ της φωνάρας, επίτροπο της παπάρας, αντιπρόεδρο του Μητσοτάκη και υπουργό Ανάπτυξης.
Διαλέγετε και παίρνετε, λίγο πολύ μέσα θα είστε. Δεν γίνεται όμως να ξεχνάμε τα ζόρια του: ο πραματευτής μας βρίσκεται υπό εισαγγελική έρευνα. Εβαλε ή δεν έβαλε το δαχτυλάκι του στο μέλι; Θα κάτσει στο σκαμνί με βάση και τις μαρτυρίες των μαρτύρων που απειλεί με μαρτύρια; Και τελικώς η έσχατη απορία: μήπως την έχει κάνει την κουτσουκέλα;
Την έχει κάνει; Να δούμε, η Δικαιοσύνη έχει τον λόγο, έχουμε εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη και λοιπά και λοιπά. Αλλά η στάση του δεν είναι στάση αθώου. Οι πάντες ακούνε, βλέπουν και καταλαβαίνουν ότι μιλάει σαν ένοχος που φοβάται. Φέρεται σαν ένοχος που φοβάται. Εκτοξεύει απειλές και κατάρες σαν ένοχος που φοβάται. Και υπονομεύει την αξιοπιστία δικαστών και εισαγγελέων σαν ένοχος που φοβάται.
Και δεν φοβάται βέβαια τον Τσίπρα, τώρα που το «επιτελικό κράτος» έχει τα γένια και τα χτένια. Ούτε κάποιους σκευωρούς, τώρα που η Δεξιά αποκαθιστά την τάξη και τη διαφάνεια παντού.
Τα πεπραγμένα του φοβάται. Μάρτυρες και μαρτυρίες που τον καίνε φοβάται. Τους τίμιους δικαστές φοβάται. Και σπεύδει να προεξοφλήσει την τιμωρία όποιου τολμήσει να τον αγγίξει. Αν τολμήσει...
Μπορεί να φοβάται και τον Κυριάκο, μεταξύ μας. Μπας και τον κάνει αποδιοπομπαίο Ακη. Οπως και να χει, του ταιριάζει η ελληνικότατη παροιμία: όποιος φοβάται αληθινά όλο και φοβερίζει...
Δημοσίευση σχολίου