Σύντροφοι, και ειδικά mitso175 που ανοιχτά δηλώνεις την υποστήριξη σου στο ΚΚΕ ξανασκέψου την κριτική που κάνεις στο εκπρόσωπο του υπουργείου υγείας για τα θέματα του κορνωιού κ. Τσιόδρα.
Δεν γνωρίζω αν το κάνεις για να αποκτήσεις "κλικ δημοσιότητας", αλλά ξέρω ότι σύμφωνα με τον ομοϊδεάτη σου κ. Νίκο Μπογιόπουλο είσαι "ανόητος" καθώς παραγνωρίζεις ότι ο κ. Τσιόδρας "είναι ένας από μας, ένας από τους υγειονομικούς γιατρούς που δίνουν ακούραστα την μάχη"
"Δεν είναι νοητό ο Τσιόδρας και όλοι οι επιστήμονες που μετέχουν ο καθένας από το πόστο του - και με τα πιστεύω του - σε αυτή την προσπάθεια να λογίζονται σαν "πολιτικά ενεργούμενα" της κυβέρνησης Σας παρακαλώ. Υπάρχουν πραγματικοί πολιτικοί στόχοι για να στραφούμε", μας λέει σ. Μήτσο ο σύντροφος του.
Υ.Γ: Συγνώμη για την αυθάδη παρέμβαση μου. Εγώ είμαι μαζί σου.
Σε μια αναζήτηση στο blog μας διαπίστωσα ότι η ηγεσία του ΚΚΕ έχει την εκτίμηση για τον κ. Ν. Μπογιόπουλο: «Η αστική τάξη και τα μέσα της ακολουθούν πάγια την τακτική να παίρνουν υπό την "προστασία τους" κατά καιρούς όποιους για δικούς τους λόγους επιλέγουν, προκειμένου να χτυπήσουν και να δυσφημήσουν το Κόμμα».
Αποδέχεσαι σ. Μήτσο ότι ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος βρίσκεται "υπό την προστασία της αστικής τάξης";
+ σχόλια + 10 σχόλια
Θέλω ευχαριστήσω το σύντροφο Σ.Λ. Γιατί με έφερε σε αμηχανία, με στρίμωξε. Κι αυτό δεν το παθαίνω συχνά, είναι όμως καλό μερικές φορές, γιατί σε κάνει να σκέφτεσαι διαφορετικά.
Βέβαια βρίσκομαι σε δύσκολη θέση. Το καλύτερο που έχω να απαντήσω στις σωστές παρατηρήσεις του για το σύντροφο Μπογιόπουλο είναι “ουδέν σχόλιο”. Ξεκαθαρίζω, πως θαυμάζω τον δημοσιογράφο. Εκτιμώ τους αγώνες του. Αυτό δεν με εμποδίζει να έχω διαφορετική γνώμη σε κάποια θέματα.
Θεωρώ ότι υπάρχει προσπάθεια των ΜΜΕ να ανακηρύξουν άγιο ένα υποκριτή, ένα επικίνδυνο επικοινωνιολόγο. Τα ίδια τα ΜΜΕ φρόντισαν να τον κοντύνουν με εντολή του Μητσοτάκη, ώστε να μην του μπουν ιδέες. Τα έχω πει. Όμως δεν θα ασχολούμαι με πρόσωπα αλλά με πολιτική.
Προφανώς διαφωνώ με τη φράση “ο κ. Τσιόδρας είναι ένας από μας, ένας από τους υγειονομικούς γιατρούς που δίνουν ακούραστα την μάχη”.
Μάχη δίνεις στα Νοσοκομεία, εκεί είναι το μέτωπο. Κι εκεί είναι άοπλοι. Αν έχουμε πόλεμο, ο Τσιόρδας είναι εκείνος με τη στολή που βγαίνει στα μετόπισθεν και διαβάζει τα ανακοινωθέντα. Τίποτε άλλο. Και ξέρουμε την αξιοπιστία των πολεμικών ανακοινωθέντων.
Το αν είμαστε ανόητοι, θα φανεί. Έχουν πει χειρότερα για μας και τα έχουν ανακαλέσει.
Εκεί που με ζώσανε τα φίδια, ήταν όταν αναφέρθηκε το ΚΚΕ. Αν είπε τα ίδια, προφανώς είμαι εκτός γραμμής! Άλλο όμως η στήριξη και η εκτίμηση σε ένα δημοσιογράφο, που κι εγώ εκτιμώ πολύ, κι άλλο η επίσημη θέση του Κόμματος.
Το 2013 το ΚΚΕ τον στήριξε. Μιλήσαμε για το θέμα. Για μένα καλά έκανε. Προφανώς τον στηρίζει και τώρα. Αλλά δεν ταυτίζονται όλες οι απόψεις.
Όποτε μέχρι να υπάρχει επίσημη απόφαση, που θα είναι αντίθετη με όσα λέω, θα μείνω στη γνώμη μου. Πιστεύω στο ΚΚΕ. Το εμπιστεύομαι λόγω της πείρας που έχει, της συνέπειας σε βασικές αρχές, και του αγώνα που έκαναν τα μέλη του. Αυτά δεν μπορώ να τα διαγράψω. Έτσι αισθάνομαι. Και λέω πάντα τι αισθάνομαι.
Αν κάποτε με στεναχωρεί; Μερικές φορές γίνεται κι αυτό. Σαν τους στενούς φίλους ή την οικογένεια. Μερικές φορές μας τσαντίζουν, μας πικραίνουν, αλλά πάντα μας αγαπάνε και τους αγαπάμε. Και πάντα είναι εκεί, αν τους χρειαστούμε. Υπερβάλλω; Μπορεί. Όπως είπα έτσι νιώθω.
Αλλά τιμώ, σέβομαι και κάθε σύντροφο που δίνει αγώνα κατά του φασισμού. Θεωρώ κάθε τακτική που ξυπνά τον κόσμο και πονά τους δικτάτορες, κάθε τι που είναι αποτελεσματικό, χρήσιμο και ωφέλιμο.
Εκεί που υπάρχει κίνδυνος - και μιλάω γενικά - είναι να παρασυρθούν οι Κομμουνιστές από το περιβάλλον. Να θαμπωθούν από τα βεγγαλικά. Έτσι γίνονται λάθος εκτιμήσεις. Κάποιοι μάλιστα αλλάζουν στρατόπεδο.
Οι Εφιάλτες αμείβονται αδρά. Δεν μιλάω φυσικά για το Μπογιόπουλο. Μιλάω για τους παπαγάλους που ξεκίνησαν από το ΚΚΕ και κατέληξαν στη σοβαρή Χρυσή Αυγή. Μη λέω ονόματα είναι πολλοί. Όπως και τα λεφτά.
Τα ΜΜΕ ακολουθούν συγκεκριμένη πολιτική. Λένε ψέματα και πληρώνονται γι αυτό αδρά. Όσο Κομμουνιστής και να είσαι, όταν σου πει το αφεντικό “πες αυτό”, είσαι σε δίλημμα: Τα βροντάς και φεύγεις ή λες αυτά που δεν πιστεύεις και πληρώνεσαι; Μη νομίζετε, πως είναι εύκολη η απόφαση.
Στενοχωρήθηκα πολύ όταν έκλεισε ο 902 TV. Με πόνεσε. Γιατί μια τέτοια φωνή πάντα είναι χρήσιμη. Ειδικά τώρα στη χούντα. “Αλλά ανάθεμα τα τάλιρα”. Δεν μπορούσε δυστυχώς να γίνει τίποτα.
Τη συχνότητα την πήρε το OPEN του Σαββίδη και συναγωνίζεται τώρα το Μαρινάκη σε χυδαία ψέματα. Ποιος θα προπαγανδίσει περισσότερο!
Κάποτε βρέθηκα σε παρόμοιο δίλημμα. Να μιλήσω ή να σκάσω. Δεν μπορώ να πω ότι το μετάνιωσα, είναι από τα πράγματα που με κάνουν περήφανο. Αλλά τώρα δεν έχω και για γάντια και για φαΐ. Κάνω οικονομία στις μερίδες, που έκανα οικονομία πριν την κρίση, για να βγάλω το μήνα.
Βγαίνω έξω για να ψάξω με αγωνία τρόφιμα. Θέλω να πάρω, αλλά ακόμα και όταν βρίσκω, δεν φτάνουν να ψωνίσω. Έβλεπα άλλους να ψάχνουν στα σκουπίδια. Προτιμώ να φάω ζωντανό τον πρώτο φασίστα που θα βρω. Έτσι κι αλλιώς κανιβάλους γεμίσαμε. Είδα μπάτσο και σκέφτηκα σουβλάκια! Ευτυχώς έξυσε τη μύτη του. Το ότι ήταν σιχαμένος, τον γλύτωσε από δαγκωνιά!
Θέλω να πω πως άλλα βιώματα τα δικά μας. Ίσως εγώ να κάνω λάθος. Ίσως όχι.
Αυτο το κειμενο ειναι ενυελως ακατανοητο Δεν μπορει να κατα
λαβει κανεις ποιος το γραφει για ποιον το γραφει εναντια σε
ποιον στρεφεται Ουτε ποιο ειναι το θεμα του Οποιος καταλαβει
το τι θελει να μας πει ο συντακτης ας το πει και σε μας
Πραγματικά, αγαπητέ σ. Σ.Λ. δεν ξέρω πώς βλέπει το ζήτημα που του θέτεις, σχετικά με τον κ. Μπογιόπουλο, ο σ. mitsos175. Εγώ από την πλευρά μου έχω να καταθέσω στη συζήτηση το εξής σε σχέση με την στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ απέναντι στον κ. Μητσοτάκη και τις αποφάσεις του, τούτες τις μαύρες μέρες: Την Κυριακή 22 -3-2020, το απόγευμα έστειλα ένα mail στο Ριζοσπάστη, ζητώντας του να μας ενημερώσει δημόσια αν ο κ.Κουτσούμπας, κατά την τελευταία ενημέρωσή του, εκείνη τη μέρα, από τον κ. Μητσοτάκη, για την επιβολή της κατάστασης πολιορκίας, θέλησε να θέσει και να απαιτήσει δυναμικά κάποιες στοιχειώδεις προϋποθέσεις ώστε να αποδεχτούμε την καραντίνα αυτού του τύπου, (προϋποθέσεις όπως: άμεσο σταμάτημα και η υποχρεωτική ανάκληση κάθε απόλυσης εργαζόμενου και κάθε βλαπτικής μεταβολής εργασιακής σύμβασης ή όρων δουλειάς από την 1η του Μάρτη, η άμεση εθνικοποίηση όλων των υγειονομικών μονάδων του ιδιωτικού τομέα, η άμεση οργάνωση δωρεάν τροφοδοσίας και των ιατρικών εξετάσεων-φαρμάκων στους αποκλεισμένους που τα έχουν ανάγκη, και προπάντων τους ηλικιωμένους, η έκτακτη φορολόγηση της πλουτοκρατίας κλπ.) ξεκαθαρίζοντάς του τού κ Μητσοτάκη ότι αυτά είναι προαπαιτούμενα για το ΚΚΕ, ώστε να αποδεχτεί ως έχει την καραντίνα ή και ακόμη πιο αυστηρή. Παράλληλα, ρώτησα την εφημερίδα αν -στην περίπτωση που ο κ. Μητσοτάκης τα αρνηθεί όλα αυτά και πράξει τα αντίθετα- έχει το κόμμα της εναλλακτική γραμμή αγωνιστικής έκκλησης προς το λαό να βγει έξω από τα ντουβάρια και να απαιτήσει οργανωμένα και δυναμικά το δίκιο του. "Φιλολογικής" αξίας αποδείχτηκε το mail, όπως λέμε συνήθως, υποτιμώντας άθελά μας τη Φιλολογία ως επιστήμη. Η εφημερίδα της ηγεσίας του Περισσού απαξίωσε επί τρεις μέρες τώρα οποιαδήποτε απάντηση... Δεν πρόκειται ποτέ να δώσει τέτοια απάντηση ούτε στον υποφαινόμενο ούτε σε οποιονδήποτε άλλο περίεργο αναγνώστη της... Επομένως, η Π.Ν.Π., για το διπλασιασμό των σίγουρων κερδών στους σουπερμαρκετάδες της υγείας που θα ευαρεστηθούν να νοικιάσουν Μ.Ε.Θ. και Μ.Α.Φ. στην κυβέρνηση, όπως μας πληροφόρησε σήμερα το πρωί ο σ.Γ.Γ., μαζί με όλα τα άλλα (τα απολύτως κανιβαλικά για τα εργατικά δίκια) που γίνονται γύρω μας τόσες μέρες, αποδείχνουν πόση πίεση ασκήθηκε στον κ. Μητσοτάκη τόσο από τον κ. Κουτσούμπα, όσο κι από όλους τους άλλους καθωσπρέπει "υπεύθυνους αριστερούς" του κοινοβουλίου, ανεξαρτήτως πολιτικού προσήμου! Μήπως λοιπόν είναι δευτερεύουσας σημασίας να ζητήσουμε τώρα από το "Μήτσο 175" να κρίνει τον κ. Μπογιόπουλο (έναν επαγγελματία δημοσιογράφο που πιθανώς παίζει τα δικά του παιχνίδια, προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση) μπροστά στο κυριότερο που μας αφορά όλους: ότι πλέον ο κ. Μητσοτάκης έχει αφεθεί ασύδοτος να παίζει μπάλα, κυριολεκτικά χωρίς αντίπαλο, και γι' αυτό οργιάζει; Αν τα σκυλιά κι ο τσομπάνης δεν αγρυπνούν, τότε ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται...
ΠΩ ΠΩ καουρα για το ΚΚΕ....Αρρώστια σκέτη
Τα πάθη οπως ο έρωτας για το κκε συχνά στραβώνουν οπως αντίστοιχα εφηβικές συνήθειές κουφενουν
ο τσιορδας ειναι ορισμενος απο την κυβερνηση εκπροσωπος και σαν γιατρος και καθηγητης ειναι απολυτα ενδεδειγμενος.
ειναι επισης πολιτικαντης γιατι αντισταθμιζει τις "αντικληρικες" θεσεις του για την θεια κοινωνια και τον εκκλησιασμο με ψαλμωδιες υπο τα ομματα των μμμε.
δηλαδη υποτασει την επιστημη στον ανορθολογισμο των ιεραρχων
ή πες μου ποιος σε διορισε σε αυτη την θεση να σου πω..
Πάντα έτσι είναι οι συριζοπασόκοι: Αντί να αναδεικνύουν τις θέσεις των κομμάτων και την αντιλαϊκή πολιτική τους καθώς και τη θέση του δικού τους κόμματος, εστιάζουν σε ένα πρόσωπο και επάνω σε αυτό επιχειρούν να εντοπίσουν υπαρκτές ή ανύπαρκτες αντιθέσεις κλπ. Κλασσικοί συριζοπασόκοι, κωλοτούμπες με την μπάλλα στην εξέδρα
Όταν το ΑντιΚΚΕ γίνεται πολιτική σαλάτα για τους υπερεπαναστατες χάνουμε και δεν μπορούμε να δούμε από που
Οι συνθήκες που ήδη ζούμε, αγαπητέ φίλε Κόκκινε, κι όσα θα ακολουθήσουν, ήδη ξυπνούν συνειδήσεις και ρίχνουν προσωπεία. Ο απολογισμός είναι μπροστά. Πιστεύω ότι αποτέλεσμα των συνειδησιακών αυτών ανατροπών, αναφορικά με το ρόλο των τωρινών ηγεσιών,των προσώπων και των πολιτικών γραμμών τους, θα είναι το πλήρες ξεπέρασμα όλων ανεξαιρέτως των ρευμάτων που αποτελούν σήμερα το πολυδιασπασμένο κομμουνιστικό κίνημα στην Ελλάδα, και η επανίδρυση ενός ενιαίου νέου Κομμουνιστικού κόμματος, αντάξιου του τίτλου και της αποστολής του. Οι καιροί, όπως λέει κι η παλιά κινεζική παροιμία, γίνονται πολύ ενδιαφέροντες. Εύχομαι σε όλους μας, να επιβιώσουμε από την κορωνοπανούκλα και να ζήσουμε πολύ έντονα αυτή την κοσμογονία που θα την ακολουθήσει, αυτούς τους τόσο ενδιαφέροντες καιρούς που θα έρθουν.Οι πολιτικές μορφές έκφρασης και πάλης κρίνονται από όσα έκαναν κι όσα παρέλειψαν έγκαιρα να κάνουν, μες στο καμίνι των καιρών, οι υπάρχουσες, οι τωρινές μας συλλογικότητες.Συνεπώς, όποιες βρεθούν μπόσικες θα αποχωρήσουν οριστικά από τη σκηνή της ιστορίας. Η νοθεία θα δώσει τη θέση της στο γνήσιο. Γνώμη μου είναι ότι όλες ανεξαιρέτως οι ηγεσίες που επικαλούνται την παρακαταθήκη του παλιού ιστορικού ΚΚΕ κρίθηκαν πια και όλες τους ήδη
βρέθηκαν ελλιποβαρείς και εντελώς ανεπαρκείς μπρος στη σκλαβιά που καλπάζει. Την άφησαν να καλπάζει και εξαντλούνται σε άνευ αντικρίσματος ευχολόγια και άγονες επιδείξεις σχολαστικής μωρίας και αλληλοφαγωμάρας. Όλες τους.Μην νομίζεις ότι αυτό αφορά μόνο την αίρεση που εσύ ακολουθείς ακόμη.Όλες μας οι αιρέσεις! Κι η δική μου κι η δική σου. Όπως κι αν ονομάζεται και οποιαδήποτε ιστορία άλλων κι αν επικαλείται ως τίτλους της η οποιαδήποτε υπαρκτή πολιτική μετριότητα ή νοθεία, δεν θα καταφέρει πλέον να φτουρήσει στους καιρούς που έρχονται. Ένα κομμουνιστικό κόμμα αντάξιο των απαιτήσεων του καιρού μας θα φτιαχτεί ξανά από την αρχή, θα επιβληθεί εκ των πραγμάτων και θα μας ενώσει ξανά, μέσα στη φωτιά των κολοσσιαίων ανατροπών που ήδη αργοσαλεύουν. Είναι αναπόφευκτο!
Το πανούργο πνεύμα της Ιστορίας ήδη χαμογελά ειρωνικά,σαρδόνεια θα έλεγα, από το βάθος της σκηνής και προαναγγέλλει πως τίποτα ίδιο δεν θα απομείνει, γιατί ανάγκη αδήριτη είναι να ΑΛΛΑΞΕΙ. Και θα αλλάξει.
Δεν ζούμε κάτω από αίρεσης απλά ζούμε τα γεγονότα και τα γεγονότα μας χρειάζονται όλους καλός η κριτική χρειάζεται και αυτή ακόμα και η έντονη πολεμική όλοι θα κριθούν και όλοι πιστεύω θα μπουν στην πρώτη γραμμή σε όποια αίρεση συμμετέχουν
Η ύπαρξη και η δράση του Κ.Κ. έχει μία συνέχεια στο χρόνο. Επηρεάζεται από τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, αλλά και τις επηρεάζει. Άλλοτε πρωτοπορεί, άλλοτε ακολουθεί τις εξελίξεις, κρατώντας πάντα τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά. Δεν διαχωρίζεται σε παλιό ιστορικό ή νέο και ανιστόρητο. Είναι τουλάχιστον αντιδιαλεκτικό να θεωρεί κανείς ότι ένα Κ.Κ. καταργείται και τη θέση του παίρνει ένα άλλο. Καταστατική υποχρέωση του κομμουνιστή είναι να υπακούει στη συλλογική απόφαση. Καταστατικό του δικαίωμα είναι να θέτει την μειοψηφούσα άποψή του στη βάση του κόμματος, μέχρι να πείσει την πλειοψηφία.
Δημοσίευση σχολίου