Πηγή: Διονύσης Τεμπονέρας - f/b
Ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, κάλεσε τους πολιτικούς αρχηγούς, σε εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια πλακέτας, προς τιμήν των θυμάτων της MARFIN.
Χαρακτήρισε μάλιστα την παρουσία των προσκεκλημένων στην εκδήλωση, ως μια «συμβολική και αυτονόητη πράξη ενότητας».Ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, κάλεσε τους πολιτικούς αρχηγούς, σε εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια πλακέτας, προς τιμήν των θυμάτων της MARFIN.
Οφείλω να του θυμίσω αρχικά, την απουσία του ιδίου και της οικογενείας του, από μια σειρά εκδηλώσεις, στις οποίες «αμέλησαν» να παραστούν τα τελευταία 30 χρόνια και στις οποίες τον καλούμε, να προσέλθει μετανιωμένος και αυτοαναιρούμενος, δηλώνοντας πως αρνείται να εφαρμόσει στο μέλλον, όμοιες πολιτικές, όπως εκείνες, που οδήγησαν στις στυγερές δολοφονίες.
Τον καλούμε να παραστεί:
1. Στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής στις 9 Γενάρη στην Πάτρα, μπροστά στο μνημείο του λαϊκού αγωνιστή Νίκου Τεμπονέρα, που δολοφονήθηκε, από το στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και της ΟΝΝΕΔ, Γιάννη Καλαμπόκα, προασπιζόμενος την παιδεία και τη δημοκρατία, κόντρα στο παρακράτος του πατρός του Πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
2. Στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής, στις 6 Δεκεμβρίου στα Εξάρχεια, προς τιμήν του 15χρονου Αλέξανδρου Γργορόπουλου, που αναίτια έπεσε νεκρός από τις σφαίρες του αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα, επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας, επειδή διεκδίκησε το δικαίωμα του, να κυκλοφορεί ελεύθερος στο «χώρο» και στο «πνεύμα».
3. Στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής στις 18 Σεπτεμβρίου στο Κερατσίνι, μπροστά στο μνημείο του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, που δολοφονήθηκε από τον Γιώργο Ρουπακιά, στέλεχος της Χρυσής Αυγής, επί κυβερνήσεως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, υπερασπιζόμενος την ελευθερία της σκέψης, την αλληλεγγύη και την κοινωνική δικαιοσύνη, κόντρα στο φασισμό.
Και πόσων άλλων..
Εμείς κύριε Πρωθυπουργέ πηγαίνουμε καθημερινά στις δουλειές μας και περνάμε από την MARFIN.
Όπως περνάμε και από την οδό Πατησίων και θυμόμαστε τα δακρυγόνα και τις οβίδες των ΜΑΤ, που προκάλεσαν τη φωτιά στην Κ. ΜΑΡΟΥΣΗΣ και κάηκαν 4 άνθρωποι, δίχως ποτέ να βρεθούν οι ένοχοι.
Όταν περνάμε έξω από την MARFIN θυμόμαστε και κλαίμε τους ανθρώπους, που θα είχαν σωθεί αν τα ανώτατα στελέχη της τράπεζας, δεν είχαν κλειδώσει εκείνη την ημέρα, τους εργαζόμενους μέσα να δουλέψουν, υπό την απειλή της απόλυσης. Αν τηρούσαν τους κανόνες ασφαλείας.
Εμείς αγαπάμε τη ζωή όσο τίποτα κε. Πρωθυπουργέ και βάζουμε τη φωνή μας και τη ζωή μας, ασπίδα για να αλλάξουμε τον κόσμο. Και το κάνουμε χωρίς κουκούλες. Με τα πρόσωπα μας καθαρά.
Εμείς δεν σκυλεύουμε νεκρούς. Εμείς τιμάμε τους νεκρούς με αγώνες κ. Πρωθυπουργέ.
Δημοσίευση σχολίου