Της Τ. Γ.
Η δικιά μας Παναγιά ζει σε προσφυγικούς καταυλισμούς στη Μόρια, ζει σε παγωμένα χαμόσπιτα και ανήλιαγα υπόγεια...
Η δικιά μας Παναγιά δεν έχει εθνικότητα, δεν έχει πατρίδα, δεν έχει χρώμα.
Μάνα είναι μόνο που 'φερε το μικρο Χριστούλη της σ' ένα κόσμο φτωχό, βίαιο, άδικο...
Το δικό της μωράκι δεν το ζεσταίνει καμιά φάτνη, καμιά ανάσα δεν γλυκαίνει τη ζωή τους...
Αγγελοι δεν της φέραν την ελπίδα, αστέρια δεν φωτίζουν τη ζήση της...
Παγωνιά, αδιαφορία και καημός την τυλίγουν από παντού, κ' η αποξένωση της βαθαίνει τον πόνο...
Και μένει τόσο δίπλα μας η Παναγιά των ημερών μας ... Φτάνει μόνο η θέληση να την δεις, η αγάπη να την αφουγκραστείς..
Η δικιά μας Παναγιά ζει σε προσφυγικούς καταυλισμούς στη Μόρια, ζει σε παγωμένα χαμόσπιτα και ανήλιαγα υπόγεια...
Η δικιά μας Παναγιά δεν έχει εθνικότητα, δεν έχει πατρίδα, δεν έχει χρώμα.
Μάνα είναι μόνο που 'φερε το μικρο Χριστούλη της σ' ένα κόσμο φτωχό, βίαιο, άδικο...
Το δικό της μωράκι δεν το ζεσταίνει καμιά φάτνη, καμιά ανάσα δεν γλυκαίνει τη ζωή τους...
Αγγελοι δεν της φέραν την ελπίδα, αστέρια δεν φωτίζουν τη ζήση της...
Παγωνιά, αδιαφορία και καημός την τυλίγουν από παντού, κ' η αποξένωση της βαθαίνει τον πόνο...
Και μένει τόσο δίπλα μας η Παναγιά των ημερών μας ... Φτάνει μόνο η θέληση να την δεις, η αγάπη να την αφουγκραστείς..
Δημοσίευση σχολίου