Έπεσε το πούσι αποβραδίς
-το καραβοφάναρο χαμένο-
κ᾿ έφτασες χωρίς να σε προσμένω
μες στην τιμονιέρα να με δεις...
(Καββαδίας)
Άρπαξε φωτιά το πούσι μας και κάηκε! Και μαζί κάηκε η κυβέρνηση και τα πουλημένα ΜΜΕ.
Κι αυτοί οι απατεώνες να γίνουν στάχτη και μπούλμπερη, οι Μυκήνες τι φταίνε;
Ο κόσμος έχει εξοργιστεί όχι μόνο για την αδιαφορία της ΝΔ, που έκαψε έναν από τους σπουδαιότερους αρχαιολογικούς χώρους, αλλά για την προσπάθεια κουκουλώματος και τις εντελώς ηλίθιες, προκλητικότατες δικαιολογίες των αχρήστων κι επικίνδυνων της γαλάζιας συμμορίας.
“Κάηκε το πούσι και το πολύ πολύ οι επισκέπτες να βλέπουν λίγο μαύρο”! Είπε η ανεκδιήγητη Μενδώνη και είναι ακόμα υπουργός!
Αλλά εδώ είναι τόσοι βλάκες υπουργοί, μια ανόητη παραπάνω...
Κάτι καμένο βλέπουμε και στο κεφάλι τους.
Το Υπουργείο λογοκρίνει τον κόσμο που δικαίως διαμαρτύρεται!
Στην αρχή προσπάθησαν να θάψουν την τραγωδία, έπειτα προσπάθησαν να υποβαθμίσουν την καταστροφή και τέλος να τη δικαιολογήσουν βλακωδώς. Κάνοντας μάλιστα λογοκρισία στα σχόλια όσων σωστά διαμαρτύρονται!
Ο κόσμος ζητά παραίτηση. Σιγά όμως μην ιδρώσει το αυτί των γαλάζιων παχύδερμων. Έχουν έρθει μόνο για να φάνε.
Τώρα που το σκέφτομαι, για δείτε μήπως στην αναμπουμπούλα βούτηξαν τίποτε αρχαία. Κάποιων οι μπαμπάδες ήταν αρχαιοκάπηλοι.
“Η φωτιά έγλειψε το ξυρισμένο πούσι”! Τι ακούμε; Και τι άλλο θα ακούσουμε! Πούσι καπέλο τα έκαναν.
Δεν κάνετε καμιά ασφάλεια πυρός στην Ακρόπολη; Τη ζαχαρώνουν κάποιοι ξένοι. Κι είναι το κακό μάτι άλλο πράμα. Ό,τι βλέπουν κάποια συμφέροντα, καίγεται!
Αυτό το αίσχος δεν έχει ξαναγίνει! Δεν υπάρχει προηγούμενο. Όχι μόνο της καταστροφής ενός σημαντικότατου Μνημείου αλλά και της πιο ανόητης προσπάθειας δικαιολόγησης της πλέον άχρηστης, αδίστακτης κι επικίνδυνης κυβέρνησης όλων των εποχών!
Οι πέτρες προφανώς δεν κάηκαν, κάηκαν όμως όλα τα υπόλοιπα. Κάηκε επίσης κάθε σοβαρότητα της χώρας.
Η ηλιθιότητα των γαλάζιων κατσαπλιάδων δεν έχει όρια. Δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα.
Το θέμα εδώ δεν είναι τι θα δουν οι τουρίστες, που κι αυτοί είδαν τα χάλια του δήθεν “ασφαλή προορισμού” και μας θάβουν στο εξωτερικό.
Είναι το ανυπολόγιστης αξίας αρχαιολογικό μνημείο το οποίο εγκαταλείφθηκε. Και υπάρχει ακόμα χειρότερο από αυτό:
Η Ελληνική κυβερνημένη με τις γελοίες και εξοργιστικές δικαιολογίες δείχνει πως δεν έχει καμία πρόθεση να διορθώσει τα λάθη της.
Χωρίς να παραδέχονται τα στραβά και τα ανάποδα τους μόνο χειρότεροι μπορούν να γίνουν!
“Αλλά η Μαρέβα είναι κομψή”. Κι οι νεοδημοκράτες γίδια...
Κρίμα που πήγε το πούσι χαμένο. Να το έδιναν στους ψηφοφόρους της ΝΔ, να βοσκήσουν.
Οι γαλάζιοι τρων τα πάντα. Ακόμα και στάχτες.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Εδώ, Μήτσο, χρειάζεται, κατά τη γνώμη μου, μάλλον μια.. ποίηση στο στυλ του μοναδικού κι ανεπανάληπτου...Κ.Π. Καβάφη.Π.χ. για δες το παρακάτω:. Μυκηνών Επιτύμβιον Μυκήναι αι πολύχρυσαι και εκάησαν/ πρώτην φοράν επί καθόδου των Δωριέων./Έπειτ' η γης τες κάλυψε για αιώνας/ για να τες σώσει, από επιδρομάς βαρβάρων,/ Περσών και Γαλατών και Γότθων και Βανδάλων./ Επί επιδρομής του Ιμπραήμ, σατράπου Αιγυπτίων/ ο τύραννος δεν ηύρε τας Μυκήνας/ μήτε την πύλην των λεόντων για να καύσει,/ καλά κρυμμένη εσώθηκε και τούτη/ και του άνακτα Αγαμέμνονος του Ατρέως/ η προσωπίς η νεκρική,η χρυσή,/ που μένει στους αιώνας/ για να την βλέπουν γενεές θνητών ανθρώπων/ και σκεπτικές βαθεως να στέκουν και με δέος/ μπρος στην φθοράν του πανδαμάτορος και του αδηφάγου χρόνου,/ δυνάστου μέγα,που δεν φείδεται του ανθρώπου/ και ουδέν θνητόν αφήνει επί γης αιώνιον.../ Γλύτωσαν πάλι αυτά τα τείχη τα κυκλώπεια και την επιδρομήν των φασιστών κατακτητών των μαύρων,/χιτλερικών ορδών βαριά σιδηροφράκτων,/ μάστιγος στυγεράς του εικοστού να και παντός του αιώνος./ Κι εκάησαν ατίμως τώρα πια αι πολύχρυσοι Μυκήναι/ εκ νέου και προς ντροπήν αιώνιον της Ελλάδος/ επί υπατίας Κυριάκου Μητσοτάκη, επί εποχής ευρωκρατών και αμερικάνων/ κι επί υπουργίας της Μενδώνη αρχαιολόγου/ Αυγούστου φθίνοντος στο πρώτον πέμπτον/ του εικοστού μας πρώτου, τούτου φαύλου αιώνος,/επί απωγείου της υψηλής τεχνολογίας,/μα και εποχής που όλα πια τα εμέτρων εις χρήμα/ και εξετίμων αναιδώς πως προστασία μνημείων/ κόστος δυσβάσταχτον λογάται και στοιχίζει/ εν σχέσει προς το κέρδος που θα δώσει/ το χρήμα αυτό αν πάει εις ... 'επενδύσεις'/ εις μετοχάς τουτέστι, ομόλογα και εξωχωρίους/ ή και σε τόσας άλλας εταιρείας των εγχωρίων και αλλοδαπών σπουδαιων αρχόντων.../ Οι Λέοντες από το υπέρθυρον της Πύλης/ περίλυποι αντίκριζαν τας φλόγας/ και εν μέσω του καπνού/ εσυλλογίζοντο μην τάχα επί βαρβάρων,/ επί των Γότθων, των Οθωμανών και του Μπραΐμη/ ήτο καλύτερος και προτιμότερος ο βίος/ παρά επί Κούλη και Μαρέβας και Μενδώνη αρχαιολόγου/ που μας προκόψανε κι αυτοί και οι εδικοί των.../ "Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους;/ Μπροστά στους τωρινούς δυνάστες οι άνθρωποι εκείνοι/ ίσως και να 'σαν μία κάποια λύσις!"... Παρωδία θα μου πεις, σύντροφε. Σύμφωνοι, αλλά πώς αλλιώς να μιλήσεις στους καιρούς της πιο ξετσίπωτης βαρβαρότητας;
Δημοσίευση σχολίου