"Να μην έχει πλούσιους και φτωχούς. Όλοι φτωχοί. Να μην έχει δική σου γυναίκα και δική μου. Όλες για όλους. Να μην έχει αγάδες και ραγιάδες. Όλοι ραγιάδες”. Αυτή ήταν η εξήγηση που έδωσε ο γερό Λαδάς στον Αγά στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται” για το τι είναι οι Μπολσεβίκοι.
Φυσικά ο συγγραφέας δεν συμφωνεί με αυτό τον ορισμό. Αυτή ήταν η άποψη των βολεμένων, των αντιπάλων των Κομμουνιστών.
Πρώτα από όλα κανείς δεν παίρνει τη γυναίκα κανενός. Το έχουμε πει, το έχουμε σατιρίσει, νομίζω πως σήμερα τουλάχιστο έγινε κατανοητό. Βέβαια, αν ήμουν γυναίκα και είχα να διαλέξω μεταξύ ενός αχαΐρευτου Δεξιού που έχει την σοβινιστική αντίληψη ότι αυτός είναι ο άρχοντας του σπιτιού ενώ εγώ υπηρέτρια, κι ενός Κομμουνιστή, που πιστεύει έμπρακτα στην Ισότητα, και που μοιράζεται τις δουλειές, προφανώς θα διάλεγα τον Μπολσεβίκο. Αυτό όμως είναι άλλη ιστορία.
Φυσικά δεν ισχύει το “όλοι φτωχοί”. Κάπου τα έχουν μπερδέψει κάποιοι. Μιλάω για τα δεξιά τρολλ που μπορεί να τα λένε αυτά επίτηδες, μπορεί όμως να είναι όντως ηλίθιοι.
Να σημειώσω πως σε καμία περίπτωση δεν θωρώ κανένα συριζαίο Αριστερό πόσο μάλλον Κομμουνιστή, όποτε δεν έχουν καμία σχέση τα παρακάτω με θέμα που απασχολεί τη ΝΔ για αποπροσανατολισμό από τους χιλιάδες νεκρούς και την καταστροφή που προκάλεσε η γαλάζια συμμορία.
Εμείς οι Κομμουνιστές, δεν θέλουμε να είμαστε φτωχοί. Η φτώχεια είναι επειδή υπάρχει εκμετάλλευση και ανισότητα και βέβαια είναι μια κατάσταση που αγωνιζόμαστε να αλλάξει.
Φυσικά και ο καθένας θα έχει στέγη, τροφή, υγεία, ευκαιρία να σπουδάσουν τα παιδιά του, όλα τα αγαθά. Δεν θέλουμε να στερηθούμε, κάθε άλλο. Θέλουμε να μη στερούμαστε τίποτα, αλλά όλοι να απολαμβάνουμε τους καρπούς των κόπων μας δίκαια και ισότιμα.
Πως θα γίνει αυτό για όλους και όχι για μια μικρή μειοψηφία όπως συμβαίνει σήμερα; Με την Κοινωνικοποίηση των Μέσων Παραγωγής.
Κάποιες επιχειρήσεις προσφέρουν δημόσια ή συλλογικά ή κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες (πχ ηλεκτρισμός, μεταφορές, ύδρευση κτλ.) Οι διοικήσεις αυτών των επιχειρήσεων ορίζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση και η εισοδηματική - τιμολογιακή τους πολιτική καθορίζεται από το κράτος. Τι κερδίζουμε; Πρώτον να μην υπάρχει αισχροκέρδεια και δεύτερον τα αγαθά αυτά να είναι για όλους και όχι μόνο για όσους έχουν λεφτά.
Πχ το ΕΣΥ με Κομμουνισμό θα είχε πάρει από πριν τις κλίνες των ιδιωτικών νοσοκομείων, όπως και ό,τι έκρινε απαραίτητο για τη δημόσια Υγεία. Χωρίς να πληρώσει τις ΜΕΘ χρυσές. Θα έδινε λεφτά στους γιατρούς και τους νοσοκόμους, όχι στους ιδιοκτήτες. Αποτέλεσμα περισσότερες ΜΕΘ περισσότερα υλικά, προσωπικό κλπ. Άρα λιγότεροι θάνατοι.
Να γιατί εκεί που υπάρχει ιδιωτικοποίηση ο Κορονοϊός σαρώνει και υπάρχουν περισσότεροι νεκροί. Φανταστείτε να είχαν κάνει ιδιωτικά όλα τα νοσοκομεία όπως θέλει η ΝΔ και να χρειάζονταν να πληρώσουν οι άνθρωποι που είναι διασωληνωμένοι τα μαλλιοκέφαλά τους. Πόσοι θα χάνονταν ακόμα.
Αυτό δεν σημαίνει πως ο καθένας δεν θα είχε το σπίτι του. Φυσικά και τη γυναίκα του. Σημαίνει πως υπάρχει δικαιότερη κατανομή του υπάρχοντος πλούτου. Δεν θα συσσωρεύεται το 80% των χρημάτων στο 1% του πληθυσμού.
Άρα οι Κομμουνιστές όχι μόνο δεν δώσαμε κανένα όρκο να είμαστε φτωχοί, αλλά δίνουμε αγώνα να μην εξαθλιωθούμε από τα λαμόγια τους δεξιούς απατεώνες και τους εκμεταλλευτές.
Το ίδιο φυσικά με τα Νοσοκομεία θα γίνει με όλα τα μέσα παραγωγής. Τα σπίτια δεν είναι μέσα παραγωγής. Οι γυναίκες των άλλων δεν μας ενδιαφέρουν. Και φυσικά δεν θέλουμε αγάδες κι εμείς να κάνουμε τα γιουσουφάκια, όπως γίνεται σήμερα.
Τι στο διάολο δεν καταλαβαίνουν ορισμένοι;
Δεν μπορεί το Κεφάλαιο να συσσωρεύεται σε ελάχιστους και οι υπόλοιποι να ψοφάνε της πείνας. Είναι προκλητικό επίσης κάποιος που έχει 32 ακίνητα, τεράστια περιουσία, χρωστάει εκατομμύρια, να ψηφίζει να μας πετάξουν από τα σπίτια μας οι τοκογλύφοι που τον στηρίζουν.
Με Κομμουνισμό θα είχες σπίτι, μαλάκα μικροαστέ. Να δω τι θα κάνεις με τη γυναίκα και τα παιδιά, όταν σας πετάξουν έξω οι τράπεζες.
Δημοσίευση σχολίου