Κι όσο σαν δούλοι εμείς μένουμε σιωπηλοί...
Την ώρα που αεροκοπανάνε οι άρχοντες
περί δημοκρατικής τάξης,
ανάμεσά μας οι αμίλητοι ζούνε.
Κι όσο σαν δούλοι εμείς μένουμε σιωπηλοί,
οι ηγεμόνες δυναμώνουν,
ξεσκίζουν, βιάζουν, ληστεύουν,
των ανυπόταχτων τα μούτρα τσαλακώνουν.
Ετούτων των αμίλητων το πετσί,
περίεργα θα ’λεγες είναι φτιαγμένο.
Τους φτύνουνε καταπρόσωπο
κι αυτοί σκουπίζουνε
σιωπηλά
το πρόσωπο το φτυσμένο.
Να αγριέψουνε δεν το λέει η ψυχούλα τους,
και που το παράπονό τους να πούνε;
Απ’ του μισθού τα ψίχουλα, πώς να αποχωριστούνε;
Μισή ώρα, κι αν, βαστάει το κόχλασμά τους,
μετά αρχινάνε το τρεμούλιασμά τους.
Ει! Ξυπνήστε κοιμισμένοι!
Από την κορυφή ως τα νύχια ξεσκεπάστε τους,
άλλο δε μας μένει.
Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι
Ενα τέτοιο οπτικό που αλιεύσαμε στο twitter σας παραθέτουμε, όπου παρακολουθούμε εικόνες από τους ένστολους υπερασπιστές του συστήματος ενάντια στον "εχθρό λαό".
Το ζήτημα όμως δεν είναι να διαπιστώνεις απλώς μια πραγματικότητα. Στις συνθήκες που βιώνουμε θεωρούμε απαραίτητο, τουλάχιστον οι δυνάμεις που αυτοχαρακτηρίζονται αντισυστημικές να μιλήσουν ανοιχτά για την αναγκαιότητα της λαϊκής αντιβίας. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή για να περιορίσουμε την κυβερνητική - μπατσάδικη βαρβαρότητα.
Δημοσίευση σχολίου