Πιστεύουμε ότι μπορούμε να ισχυριστούμε ότι παρακάτω σας παρουσιάζουμε το πιο ολοκληρωμένο αφιέρωμα που υπάρχει στο διαδίκτυο για την Επανάσταση του 1821.
Αρχικά πάντως να πούμε ότι το αφιέρωμα μας είναι "ακατάλληλο" για όσους/ες έχουν αποδεχθεί ανιστόρητους και κατασκευασμένους μύθους, στερεότυπα και ιδεολογήματα, πάνω στα οποία είναι δομημένη η επίσημη ιστοριογραφία της Ελληνικής Επανάστασης.
Πιθανόν τα όσα θα παρουσιάσουμε να ενοχλήσουν κάποιους/ες που έχουν αποδεχθεί το ελληνοχριστιανικό ιδεολόγημα, την μυθολογία δηλαδή που μας παρουσιάζουν σαν γεγονότα του ξεσηκωμού το 1821, αποκρύπτοντας την ιστορική αλήθεια.
Το «κρασί του εικοσιένα»... σερβίρεται εδώ και δύο αιώνες νοθευμένο όχι με νερό αλλά με ποικίλα ανιστόρητα, εθνο/πατριδοκάπηλα και θρησκόληπτα τοξικά (κατα)σκευάσματα!
Ας ξεκινήσουμε κάπως "ανάλαφρα" διαβάζοντας μαρτυρίες για τη ζωή του λαού στην Τουρκοκρατία.
Γνωρίζετε ότι σύμφωνα με τον Γιάννη Κορδάτο ότι ο Ρήγας Φεραίος με τα φλογερά κηρύγματα του υπήρξε πρόδρομος του νεοελληνικού ιμπεριαλισμού; Αλλωστε την εποχή εκείνη δεν μπορεί να φαντασθούμε ένα Ρήγα επάνω από τις εθνότητες της Βαλκανικής. Ενα διεθνιστή Ρήγα δεν μπορούσε να γεννήσει η εποχή του, το ιστορικό του περιβάλλον.
Εχετε πληροφορηθεί για το πόνημα της «Ελληνικής Νομαρχίας», στο οποίο ο Αγνωστος Ελληνας συγγραφέας του καταδικάζει το Πατριαρχείο και την ανθελληνική του στάση;
Εκεί αναφέρεται σε Αρχιεπισκόπους, επισκόπους, κληρικούς και μοναχούς που στον βωμό της αμάθειας και της αγάπης τους για το χρήμα, ανενδοίαστα συνεργάζονται με τον κατακτητή. Είναι αγύρτες και προδότες οι οποίοι χωρίς ντροπή κηρύσσουν την εθελοδουλία και την υπομονή, ζητώντας αγόγγυστα να υποφέρουμε την τυραννία με ελαφρά καρδιά γιατί έτσι πρέπει να πληρώνουμε τα αμαρτήματά μας. Ούτε μια φορά δεν κήρυξαν από τον άμβωνα «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος».
Μέσα από τη θρησκεία και τους νόμους κάνουν όσα η κακία τους διδάσκει και γι' αυτό δεν διαφέρουν σε τίποτε από τους Οθωμανούς. Αδικούν, κλέβουν, σκοτώνουν, ρημάζουν τον τόπο, συκοφαντούν. Το ιερατείο συσκότισε τη σκέψη, υπέταξε με τη θεολογία την παιδεία, τις επιστήμες με τους μύθους. Κατέστησε τους Ελληνες δούλους, αμαθείς και δεισιδαίμονες, γεμάτους φόβο απέναντι στους τυράννους.
Πάνω από 100.000 αργόσχολοι ρασοφόροι ζουν και τρέφονται από τον ιδρώτα των φτωχών και ταλαίπωρων Ελλήνων. Πώς να ξυπνήσουν οι Ελληνες από την ομίχλη της τυραννίας όταν ιεροκήρυκες αρχίζουν τα κηρύγματά τους από την ελεημοσύνη και καταλήγουν στη νηστεία...
Η στάση που κράτησε στην κήρυξη της επανάστασης ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε' και οι συνοδικοί ιεράρχες (του) είναι χαρακτηριστική. Ταύτισαν τα συμφέροντα του θεσμού που εκπροσωπούσαν όπως και τα προσωπικά τους, με τους Οθωμανούς.
Κι όταν ο πατριάρχης δεν μπόρεσε να επιβληθεί στο ποίμνιό του ήταν αχρείαστος για την Πόλη και αχάριστος που δεν εκτίμησε τα προνόμια και τις ελευθερίες που του έδωσε ο σουλτάνος.
Ετσι τον κρέμασαν οι Τούρκοι σαν προδότη και τη θέση του πήρε ένας πρώην πρωτοσύγκελος του Πατριαρχείου, ο Πισιδίας Ευγένιος, που στον πλειστηριασμό του σουλτάνου πλειοδότησε εξαγοράζοντας τον θρόνο.
Φυσικά υπήρχαν και εξαιρέσεις στους ρασοφόρους. Οπως ο φλογισμένος αντάρτης Παπαφλέσσας που εξαιτίας της έκλυτης ζωής που έκανε οι συναγωνιστές του τον χαρακτήριζαν «άσωτο, ασύδοτο, αλαζόνα, μέθυσο, καταχραστή των συνδρομών των φιλικών, πορνόβιο και απατεώνα».
Αυτός όμως πολέμησε ηρωικά τους Τούρκους και έχασε την ζωή του πολεμώντας στο ταμπούρι του στο Μανιάκι. εν αντιθέσει με τον Παλαιών Πατρών Γερμανός.
Με την ευκαιρία να σημειώσουμε ότι ο ΠΠΓ ήταν από τους κυριότερους εκπροσώπους της φάρας των (χριστιανών) εξουσιαστών των ραγιάδων. Επίσης κανένας ξεσηκωμός δεν ξεκίνησε στην Αγία Λαύρα, κανένα λάβαρο της επανάστασης δεν ευλόγησε ο ΠΠΓ στο μοναστήρι. Ολα ψέματα.
Αντίθετα, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός υπήρξε εξαιρετικός γλεντοκόπος και άλλο τόσο εξαιρετικός τοκογλύφος.
H επίσημη εθνική ιστοριογραφία αποσιώπησε, επίσης το μακελειό που επιφύλαξαν οι επαναστατημένοι στους πολιορκημένους στην πρωτεύουσα του Μοριά, στην Τριπολιτσά. Τα γεγονότα είναι γνωστά: στις 22 Σεπτεμβρίου του 1821 οι δυνάμεις των επαναστατημένων Ελλήνων υπό την αρχηγία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη καταλαμβάνουν την Τριπολιτσά, όπου έχουν συγκεντρωθεί περίπου 40.000 Τούρκοι και Εβραίοι της ηπειρωτικής Πελοποννήσου.
Η σφαγή που ακολουθεί είναι από τις μεγαλύτερες (πιθανώς η μεγαλύτερη) που γνώρισε ποτέ η Πελοπόννησος: επί τρεις ημέρες οι Ελληνες σφαγιάζουν τους άμαχους Τούρκους και Εβραίους, τις γυναίκες, τα παιδιά και τα βρέφη (αφού προηγουμένως βίασαν, βασάνισαν, εκπαραθύρωσαν, έκαψαν, έλιωσαν κεφάλια μωρών σε τοίχους - δηλαδή έκαναν τα «ιερό χρέος» τους σύμφωνα με τα ελληνικά σχολικά βιβλία).
«Το ασκέρι όπου ήτον μέσα το ελληνικό έκοβε και εσκότωνε από Παρασκευή έως Κυριάκη, γυναίκες, παιδιά και άντρες, 32.000, μια ώρα ολόγυρα της Τριπολιτσάς...» (βλ. «Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής - Απομνημονεύματα Κολοκοτρωναίων», Εκδόσεις Νόστου, τόμος 1, σελ. 112).
Υστερα από τρεις ημέρες σφαγής δεν υπήρχαν άλλοι ζωντανοί άμαχοι για να δολοφονηθούν: «Η φρενίτις εκείνη της φυλετικής εκδικήσεως δεν εγνώρισεν όρια. Εφτασε μέχρι των τάφων. Το τουρκικόν κοιμητήριον ανεσκάφη, και οστά και νεκροί ταφέντες προ ολίγου καιρού ερρίφθησαν εις τους δρόμους» (Διονυσίου Κόκκινου, «Η Ελληνική Επανάστασις», Μέλισσα, 1957, τόμος Γ', σελ. 318).
Το έθνος και οι σφαγές του θέλουν τον ποιητή τους
Ο χαρακτηρισμός των σφαγμένων αμάχων της Τριπολιτσάς ως «μιαρών σκύλων» γίνεται σε ένα πολύστροφο ποίημα πρωτοφανούς εθνικιστικού μίσους που γράφτηκε το 1823, περίπου το ένα τέταρτο του οποίου αφιερώνεται για να περιγράφει την πτώση της «άθλιας Τριπολιτσάς» μηδενίζοντας τα θύματα και δοξάζοντας τους σφαγιαστές.
Το ποίημα αυτό ονομάζεται, αλίμονο, «Υμνος εις την Ελευθερίαν» και δημιουργός του είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές της ελληνικής γλώσσας. Για χρόνια το διαβάζουμε και καμωνόμαστε πως δεν καλοκαταλάβαμε τι λέει. Μιλάει για μια απαίσια και στρεβλωμένη «Ελευθερία» που σφάζει αμάχους.
Ο «Υμνος εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου κόμη Σολωμού λέγεται πως γράφτηκε μέσα σε έναν μήνα (τον Μάιο του 1823) ύστερα από παρότρυνση του Σπυρίδωνα Τρικούπη και δημοσιεύτηκε το 1824.
Οι δυο πρώτες στροφές αυτού του ύμνου έγιναν ο «εθνικός ύμνος» του ελληνικού κράτους - τις ξέρουμε όλοι. Σαφώς λιγότεροι έχουμε διαβάσει τις υπόλοιπες 156 στροφές, στις οποίες περιγράφονται διάφορα περιστατικά της Ελληνικής Επανάστασης - και στις οποίες κατά καιρούς επαναλαμβάνεται η εμβληματική δεύτερη στροφή «απ' τα κόκαλα βγαλμένη...» - σε καθαρά ποιητικό επίπεδο μια από τις πιο μεγάλες μεταφορές που έγιναν ποτέ.
Για 195 χρόνια διαβάζουμε το ποίημα: στις 39 κεντρικές στροφές του (35-73) περιγράφεται η σφαγή της «αθλίας Τριπολιτσάς».
Μα τι διαβάζουμε λοιπόν; Η «Ελευθερία» που είναι «βγαλμένη από τα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά» τώρα απαιτεί τη σφαγή των «μιαρών σκυλιών», των άμαχων γυναικών, παιδιών και αντρών της Τριπολιτσάς. Αλλιώς, διαβάζουμε ένα κείμενο στο οποίο δοξολογείται η σφαγή αμάχων, όπου το αίμα είναι φύρα και η ανθρώπινη ζωή απαξιώνεται.
Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να είναι ύμνος στην ελευθερία - κάτι τέτοιο είναι ένας ύμνος στους δολοφόνους.
Διαβάστε περισσότερα
Πόσοι αλήθεια γνωρίζουν ότι ο στρατηγός Γιάννης Μακρυγιάννης δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μισθοφόρος, νταής, υποκριτής και φιλοχρήματος; Δεν πολεμούσε μόνο για να απελευθερωθεί ο τόπος. Πολεμούσε και για το πουγκί του, το «κεμέρι» του, όπως έλεγε ό ίδιος.
Τις στρατιωτικές του υπηρεσίες τις έβγαζε σε πλειστηριασμό. Τις έπαιρνε όποιος έδινε τα περισσότερα.
Αυτό επίσης που αποκρύπτεται είναι ότι η Επανάσταση του 1821 εκτός από στιγμές ηρωισμών και ανδραγαθημάτων είναι γεμάτη από ίντριγκες, δολοπλοκίες και ροζ ιστορίες. Ποιος ας πούμε γνωρίζει ότι ο Ρήγας Βελεστινλής καταδικάστηκε γιατί αποπλάνησε μια μικρή κοπέλα, την παραδουλεύτρα της μητέρας του;
Οτι πολλοί αρχηγοί του αγώνα εκτός από τη νόμιμη σύζυγό τους είχαν δίπλα τους κι άλλες ερωτικές συντρόφους, τις «παλλακίδες» τους κατά τους ιστορικούς; Σχετικά γνωστή είναι η ιστορία με τον Γιώργο Καραϊσκάκη που όταν η σύζυγος του Γκόλφω του παραπονέθηκε γιατί κουβαλούσε πάντα μαζί του μια όμορφη νεαρή Τουρκοπούλα, αυτός της απάντησε με τη γνωστή αθυροστομία του; «Εγνοια σου μουρή, έχω και για σένα μπούτσο! Μη μου χολιάζεις [θυμώνεις]». Ανάλογες τέτοιες ιστορίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
***
«Ό,τι ξέρουμε για το 1821 μοιάζει με αντεστραμμένο είδωλο στον καθρέφτη. Υπάρχουν δύο ‘21, αυτό των αρχόντων, των Φαναριωτών και της επίσημης διπλωματίας και αυτό του λαού και των προοδευτικών ανθρώπων όλου του κόσμου…»
Δ. Φωτιάδης, από την ιστορική μονογραφία «ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ»
Ετσι ακριβώς είναι. Η καθεστωτική ιστορία με την ιδεολογική χρήση μύθων έκοψε και έραψε στα μέτρα της την ιστορία και όσο αφορά τον ξεσηκωμό του λαού μας ενάντια στην Τουρκοκρατία, αλλά και στους ντόπιους προύχοντας που την στήριξαν.
Θα προσθέσουμε αρκετές παραπομπές για όλα όσα διαδραματίστηκαν στην επανάσταση του 1821 -και εννοούμε για όσα δεν αναφέρει η επίσημη ιστορία- που πιστεύουμε ότι ο αναγνώστης μας θα συμφωνήσει με την διαπίστωση που είχε εκφράσει από το 1924, ο Γιάννης Κορδάτος στο βιβλίο του «Η Κοινωνική Σημασία της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821» όπου μας έλεγε ότι το 1821 ήταν μια επανάσταση ενάντια στη φεουδαρχία και την καταπίεση, που εκφραστές της δεν ήταν μόνο οι Οθωμανοί πασάδες και μπέηδες αλλά και οι ντόπιοι προύχοντες, κοτζαμπάσηδες και δεσποτάδες.
Ανάλογη ήταν και η άποψη του Νίκου Μπελογιάννη που στο βιβλίο του «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα», έγραφε: «οι αστοί και οι τσιφλικάδες, δε φοβούνταν τον τουρκικό ζυγό όσο φοβούνταν το λαϊκό ποτάμι που πάλευε για την απελευθέρωση...».
Οτι καλύτερο -κατά την άποψη μας- έχει γραφτεί για την επανάσταση του 1821 και φωτίζει το αληθινό νόημα της πέρα απ’ πέρα απ’ τα παραμύθια που μας διδάσκει η επίσημη ιστορία είναι το βιβλίο του Γιάννη Σκαρίμπα: «Το 1821 και η αλήθεια».Στο συντροφικό μπλοκ "ιστορικά ντοκουμέντα" υπάρχουν μεγάλα αποσπάσματα απ' αυτό όπου μεταξύ άλλων διαβάζουμε ότι η επανάσταση τους 1821 «δεν έγινε μόνο για τους Τούρκους. (Δεν ήσαν χειρότεροι...). Έγινε ενάντια και στο γδάρσιμο και τον κατατρεγμό απ’ τους προκρίτους - δηλαδή για το ξερίζωμα σύξυλου του Τριαδικού Τουρκοπαπαδοκοτσαμπάσικου καθεστώτος».
Σ' αυτό το βιβλίο βλέπουμε να τεκμηριώνεται ότι «το Ιερατείο, οι Φαναριώτες και οι κοτζαμπάσηδες» ήταν «όλη η πανούκλικη κατάρα του καιρού» καθώς και ο προδοτικός ρόλος απέναντι στην επανάσταση «προσωπικοτήτων» όπως ο Κοραής, ο Καπποδίστριας, ο Κωλλέτης κ.α ατόμων που η καθεστωτική ιστορία τους έχει ανακηρύξει "ήρωες".
Και το συμπέρασμά του Γ. Σκαρίμπα ότι η επανάσταση του 21 απέτυχε στους σκοπούς της που ήταν εκτός το να διώξει τον κατακτητή να εξολοθρεύσει τους κοτσαμπάτσηδες και να "αποσχηματίσει τους δεσποτάδες", δεν απέχει από την πραγματικότητα.
Και αυτό εκτός των άλλων το επιβεβαιώνει ένα αναμφισβήτητο γεγονός. Οτι μετά το τέλος της νικηφόρους επανάστασης του 1821 οι ήρωες της Επανάστασης ξεχάστηκαν και μάλιστα κάποιοι φυλακίστηκαν από τον διωγμό που υπήρξε ενάντια στους πρωτεργάτες του ξεσηκωμού, από την νέα εξουσιαστική κλίκα που προέκυψε και η οποία αποτελούταν κύρια από τους συνεργάτες των πρώην κατακτητών.
Διαβάστε επίσης:
1821: “Αντάρτης, κλέφτης παλικάρι πάντα είν’ ο ίδιος ο λαός”
«Ανάπηρη Ελευθερία»
Από την Οθωμανική στην οικονομική υποδούλωση
Η κοινωνική σημασία της ελληνικής επανάστασης του 1821
Η Ιστορία και η επέτειος για την επανάσταση του 1821
Η Επανάσταση του 1821 και η παραχάραξή της
Η ταξική σημασία της Επανάστασης του ’21
1821: Από τους Μαυροκορδάτους στους Μαυρογιαλούρους…
Το κρυφό σχολειό είναι, απλούστατα, ένα ιστορικό ψέμα…
Aυτά έβλεπε ο Oδυσσέας Aνδρούτσος και ζητούσε να κλαδέψουν τα κεφάλια των αρχιρασοφόρων.
Γιάννης Σκαρίμπας: Απέτυχε η επανάσταση του 21 απέναντι στο "Τουρκοπαπαδοκοτσαμπάσικο καθεστώτος"
Αν υπήρχαν ΜΜΕ το 1821
Η κοινωνική σημασία της επαναστάσεως του 1821 – Η συμβολή του Γ. Κορδάτου
Το ταξικό πνεύμα που επικράτησε στην επανάσταση του 1821
1821 ΡΕΚΒΙΕΜ ΣΤΗΝ ΑΓΝΩΣΤΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Η ιδεολογική χρήση των μύθων του 1821
Εθνικοθρησκευτικοί μύθοι γύρω από την Επανάσταση του ’21
Ο Νίκος Μπελογιάννης για την «Ελληνική Νομαρχία»
Τα δάνεια της ανεξαρτησίας
ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ ΤΕΠΕΛΕΝΛΗΣ. Ενας άπληστος τύραννος
Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ - Η θηριώδης παραφορά των Οθωμανών
-ΚΛΕΙΔΙ. Η προσφορά των Βλάχων στον ξεσηκωμό
Το 1821 όπως δεν το δίδαξαν ποτέ στα σχολεία
Από την Οθωμανική στην οικονομική υποδούλωση
Δημοσίευση σχολίου