Παραθέτουμε το κείμενο της δικηγόρου για την ... ισονομία που λέγαμε (Οι υπογραμμίσεις δικιά μας παρέμβαση).
Το λυντσάρισμα είναι από τα αγριότερα πράγματα που μπορούν να προσκρούσουν στις αισθήσεις μου. Σκεφτόμουν το λυντσάρισμα του αστυνομικού, που ευτυχώς είχε πλήρη εξάρτυση που οδήγησε σε μη σοβαρές -σύμφωνα με τις ανακοινώσεις- σωματικές βλάβες, και το λιντσάρισμα του χωρίς κράνος, επιγονατίδες κλπ. Zak Kostopoulos, που σε συνδυασμό με την μεταχείρισή του κατά τη σύλληψη οδήγησε στο θάνατό του στα χέρια (η ακριβέστερα κάτω από τις μπότες) αστυνομικών.
Ως νομικός δεν μπορώ να μη σκεφτώ και το νομικό χαρακτήρισμό που έδωσαν οι αρχές όταν ήρθε στην αντίληψή τους το κάθε ένα από τα δυο αυτά περιστατικά.
Βαριά σκοπούμενη και επικίνδυνες σωματικές βλάβες στη μια περίπτωση, που ο άνθρωπος (Ζακ) πέθανε, απόπειρα ανθρωποκτονίας στην άλλη περίπτωση, που ο άνθρωπος (αστυνομικός) δεν υπεστη ευτυχώς κάποια μη αναστρέψιμη βλάβη.
Είναι εμφανές ότι ζούμε σε ένα κράτος όπου η ενιαία και απρόσωπη εισαγγελική αρχή έχει μια ενιαία και συγκροτημένη ποινολογική αντιληψη για το χαρακτηρισμό μιας τέτοιας πράξης. Αν είσαι ακτιβιστής, το λυντσάρισμά σου είναι ήσσονος ποινικής απαξίας, ακόμα κι αν οδήγησε στο θάνατο. Αν είσαι αστυνομικός, είναι κακούργημα και πάνε όλοι μέσα πριν τη δίκη τους, ακόμα κι αν τη γλίτωσες με ράμματα.
Δημοσίευση σχολίου