Το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου μου που θα κυκλοφορήσει προσεχώς .
«Γνώση τη λεν κι αυτή! Ποιος θα τολμήσει / το πράγμα να το πει με το όνομά του; Οι λίγοι που γνώρισαν κάτι τι απ’ αυτά, / που ήταν μωροί και την καρδιά τους δε φίμωσαν, / μα σκέψη κι αίσθημα στον όχλο φανέρωσαν, /πέθαναν πάντα στο σταυρό και στη φωτιά», λέει ο Φάουστ του Γκαίτε.
Ένας από αυτούς ήταν και ο Χριστός. Γνήσιος επαναστάτης που θυσιάστηκε στον αγώνα των φτωχών ενάντια στην εξουσία των πολιτικά και οικονομικά κυρίαρχων.
Αυτόν τον δρόμο και αυτό το όραμα ενός καλύτερου κόσμου στην πράξη και όχι στο επέκεινα πρεσβεύει και ο Μαρξισμός, ο οποίος το τεκμηρίωσε επιστημονικά στη βάση των αντιθέσεων της κυρίαρχης τάξης πραγμάτων.
Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει μια μηχανιστική, ντετερμινιστή ριζοσπαστική αλλαγή δίχως την παρέμβαση του υποκειμενικού παράγοντα.
Και η επαναστατική συνείδηση αυτού του παράγοντα, πέρα από το Είναι του, καθορίζεται σε διαλεκτική σχέση με αυτό, σε μεγάλο βαθμό και από την πίστη και την οντολογική ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Αυτήν την πίστη μπορεί να εμφυσήσει ο πρώιμος επαναστατικός χριστιανισμός. Όμως, στην πορεία του εκτράπηκε από αυτό το επαναστατικό του όραμα και οι επίσημοι φορείς του, όπως άλλωστε και τα περισσότερα κομμουνιστικά κόμματα, μετατράπηκαν σε ιεραρχικούς, γραφειοκρατικούς μηχανισμούς στήριξης των κρατικών εξουσιών.
Είναι μέσα από τα συντρίμμια αυτής της παράλληλης αρνητικής, από ένα σημείο και μετά, πορείας που χριστιανοί και κομμουνιστές καλούνται να αναζητήσουν και να εφαρμόσουν το κοινό, αρχικό επαναστατικό τους όραμα.
+ σχόλια + 3 σχόλια
Βεβαίως δεν έχω ακόμη διαβάσει αυτό το νέο βιβλίο του καθηγητή Ρούση. Ξέροντας όμως την πολιτική του πορεία και τοποθέτηση, καθώς κι όσα γράφει σε άλλα βιβλία του για με τον "εκφυλισμό των κομμουνιστικών κομμάτων", έχω τη βάσιμη πεποίθηση ότι για μια ακόμη φορά ο κ. καθηγητής θα έχει αποδώσει όλη αυτή την αρνητική πορεία στον ...Ι.Β.Στάλιν και στον "σταλινισμό"! Δεν εμφανίζει ως τώρα καμιά πρωτοτυπία στο θέμα αυτό ο κ. Ρούσης, ούτε απόκλιση. Στη συλλογιστική του καθηγητή το φρικτό εκείνο σκιάχτρο του Στάλιν -που το έχει κατασκευάσει επιμελώς από 60 τουλάχιστον χρόνια τώρα η διεθνής αστική τάξη και ο ρεβιζιονισμός, κάθε μάρκας- έχει ταυτιστεί με αυτό που θα λέγαμε "το απόλυτο κακό". Κι αν βέβαια, σε άλλα ζητήματα ο κ. Ρούσης έχει μεταβάλει αποψεις, όπως φανερώνει η πορεία των σχέσεών του με το "επίσημο" ΚΚΕ, στο θέμα της από μέρους του δαιμονοποίησης του Στάλιν και καταδίκης του "σταλινισμού" ο κ. καθηγητής παραμένει σταθερός και αμετακίνητος τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια. Ίσως μόνο θα επισημαίναμε μια ακόμη μεγαλύτερη ένταση αντισταλινισμού του κ. Ρούση, όταν η ηγεσία του Περισσού τον απομάκρυνε ολότελα από το χώρο, διακόπτοντας κάθε συνεργασία μαζί του και κλείνοντάς του κάθε δυνατότητα να γράφει στο ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΗ. Και βέβαια γι'αυτό δεν θα μπορούσε και πάλι να ευθύνεται κανένας άλλος δαίμονας όσο ο ... επάρατος Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς! Η αντισταλινική πολεμική του κ. Ρούση παραμένει η ίδια από την εποχή που ήταν οπαδός κι αυτός της γκορμπατσοφιάδας, την οποία απλώς τη φανταζόταν ως "επαναστατική διαδικασία βαθιάς ανανέωσης του σοσιαλισμού από το σταλινικό δεσποτισμό", μέχρι σήμερα που καταδικάζει "τον εκφυλισμό των ΚΚ", παραλληλίζοντάς τη με τον εκφυλισμό του πρωτόγονου δημοκρατικού χριστιανισμού. Εκείνο φυσικά που καθόλου δεν έχει δει μέχρι τώρα στις αναλύσεις του ο κ. καθηγητής, είναι η πραγματική πολιτική του κομμουνιστικού κινήματος την εποχή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και της αντιφασιστικής νίκης,η πραγματική - κι όχι η πλαστογραφημένη- προσωπικότητα, η πολιτική και η φιλοσοφία του Στάλιν. Και φυσικά δεν έχει ποτέ του επισημάνει ούτε το σημείο τομής δηλ.την επιβολή του σύγχρονου ρεβιζιονισμού μετά το 1956, του οποίου έργο είναι η διάσπαση και ο εκφυλισμός του σοσιαλιστικού στρατοπέδου και του κομμουνιστικού κινήματος διεθνώς.Ταυτόχρονα, όμως, μη μπορώντας μέχρι σήμερα ο κ. Ρούσης να ξεχωρίσει "την ήρα από το στάρι", δεν βλέπει πουθενά στο έργο του ούτε την αντίσταση του επαναστατικού μ-λ κινήματος στην πορεία αυτή του εκφυλισμού, έστω κι αν δεν κατάφεραν οι μ-λ, από ένα σωρό δικές τους αδυναμίες και λάθη- να ανασυγκροτήσουν διεθνώς το επαναστατικό κίνημα ή να ανακόψουν την επέλαση του καπιταλισμού σε χώρες όπως η Κίνα,το Βιετνάμ,η Αλβανία... Βέβαια, για τον κ.Ρούση, εμείς οι μαρξιστές-λενινιστές, ανέκαθεν,δεν είμαστε δα και τίποτε άλλο από φορείς του τόσο μισητού στον ίδιο και στους ομοϊδεάτες του, "επάρατου σταλινισμού", τον οποίον "εξορκίζουν με τον απήγανο"! Κι αυτό δεν αφορά μόνο την ελληνική πραγματικότητα, όπου μια χορεία τέτοιων αντισταλινικών διανοουμένων λένε τα ξόρκια τους, περιδιαβαίνοντας ανά εποχές, πότε γύρω από τον Περισσό, πότε γύρω από το "ΣΥΡΙΖΑ", ποτέ από τα λημέρια του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πότε γύρω από τα υπολείμματα του "αριστερού ευρωκομμουνισμού" και πότε των αναρίθμητων μικρών ομάδων του τροτσκιστικού γαλαξία! Αφορά το διεθνές αριστερό κίνημα.Ας διαβαστεί λοιπόν το νέο βιβλίο του κ. καθηγητού και ας βγουν από αυτό το ίδιο τα πρέποντα συμπεράσματα. Ο κ Ρούσης είναι άλλωστε πολύ καλός χειριστής του γραπτού λόγου, και αναμφισβήτητα, διαβάζεται με ενδιαφέρον. Καλό όμως είναι ένας νέος του αναγνώστης να τον προσεγγίσει με μια μικρή προπαίδεια, βγαλμένη από τη μέχρι σήμερα πείρα που αποκομίζει το λαϊκό μας κίνημα από την περίπτωση Ρούση (αλλά και Χρύση και Μηλιού και Μπατίκα και Μπιτσάκη και άλλων, μέχρι και των αειμνήστων προπατόρων τοτς Λούκατς, Αλτουσέρ, Πουλαντζά.) Καλή επιτυχία στο βιβλίο σας κύριε καθηγητά!
Ευχαριστώ πολύ για την προφητική κριτική σας σε ένα βιβλίο μου το οποίοι δεν κυκλοφόρησε ακόμη και δεν έχετε διαβάσει .
Σας θαυμάζω .
Το σχόλιό μου λέει τρία απλά πράγματα: Α) Ότι δεν έχω ακόμη διαβάσει το νέο βιβλίο, αλλά προτίθεμαι φυσικά να το διαβάσω με την πρώτη ευκαιρία, όπως άλλωστε έχω κάνει ως τώρα με πολλά άλλα βιβλία σας. Β) Ότι εύχομαι καλή επιτυχία στην κυκλοφορία του νέου βιβλίου και ότι είστε ένας πολύ καλός χειριστής του γραπτού λόγου, επομένως τα γραπτά σας έχουν ενδιαφέρον ούτως ή άλλως. Και Γ) Ότι είμαι εντελώς αντίθετος στον μέχρι σήμερα εκπεφρασμένο, με κάθε τρόπο και με κάθε ευκαιρία, αντισταλινισμό σας, έναν κραυγαλέο αντισταλινισμό που είναι πανταχού παρών στα βιβλία και στα άρθρα σας. Από τη σκοπιά αυτή εκφράζω μιαν υπόνοια, ότι δηλαδή η φράση που προδημοσιεύεται από το νέο βιβλίο σας (πως δηλ. ο χριστιανισμός και ο μαρξισμός παρουσιάζουν παράλληλη πορεία ως κινήματα που εκφυλίζονται κλπ...,) η φράση αυτή , πιθανότατα σημαίνει πώς για μια ακόμη φορά θα αποδώσετε τον υποτιθέμενο "εκφυλισμό" του μαρξισμού στο πολύ γνωστό σκιάχτρο του Ιωσήφ Στάλιν,μια αντίληψη που διατρέχει όλα τα έως τώρα γνωστά κείμενά σας! Πρόκειται φυσικά για μιαν υπόθεση (η λέξη "βάσιμη πεποίθηση" σίγουρα ακούγεται υπερβολική, το παραδέχομαι!) Μιαν υπόθεση που γίνεται, με το σκεπτικό ότι δύσκολα κάποιος αλλάζει τις ιδέες εκείνες που του έχουν γίνει σήμα κατατεθέν στα ερμηνευτικά του σχήματα, εδώ και τριάντα χρόνια! Υποθέτω λοιπόν ότι και εδώ θα επαναλαμβάνετε το ίδιο "ερμηνευτικό σχήμα", αφού έχει βρεθεί εδώ και πολύ καιρό ο συνήθης αποδιοπομπαίος τράγος. Θα ήμουν ευτυχής αν η υπόνοια δεν επαληθευτεί διόλου από το πραγματικό περιεχόμενο του νέου σας βιβλίου. Άμποτε δηλ. να πρόκειται για μιαν εντελώς γελοία δική μου υπόνοια!
Δημοσίευση σχολίου