Η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν και η νέα επίθεση του τουρκικού στρατού σε βάσεις του PKK στο βόρειο Ιράκ αποτελούν σίγουρα αλληλένδετα γεγονότα. Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, προφανώς, είτε γνωρίζει ελάχιστα για το πως οργανώνουν και πραγματοποιούν τους σχεδιασμούς τους οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, είτε προσπαθεί απεγνωσμένα να αποκρύψει αυτούς τους σχεδιασμούς. Ταυτόχρονα, η ελληνική δημοσιογραφία επιχειρεί, το τελευταίο 24ωρο, να παρουσιάσει την επίθεση του τουρκικού κράτους στις δυνάμεις του PKK ως «απάντηση» του Ερντογάν στον Μπάιντεν.
Μπορεί αυτό το σενάριο να ευσταθεί ως ένα βαθμό, μονάχα άμα παραμερίσει κάποιος δόλια από την εξίσωση βασικούς παράγοντες. Η φερόμενη ως απάντηση των Τούρκων στην αναγνώριση της γενοκτονίας από τις ΗΠΑ ήταν τόσο άμεση και επιτυχημένη που αφήνει απειροελάχιστες πιθανότητες να μην ήταν από μέρες ως και εβδομάδες προσχεδιασμένη. Παράλληλα, η περσινή οδυνηρή ήττα των Αρμενίων στις μάχες του Ναγκόρνο Καραμπάχ, έπληξε σε μεγάλο βαθμό τον (ως πέρσι) αναπτυσσόμενο φιλοαμερικανισμό, τόσο στη Γερεβάν όσο και στην αρμένικη επαρχία. Το γεγονός αυτό, αναγκάζει τους αμερικάνους να προβούν σε κινήσεις που στοχεύουν στην ανατροπή αυτή της κατάστασης. Παρότι τα οικονομικά συμφέροντα των αμερικανικών και ευρωπαϊκών καρτέλ-ομίλων στην Αρμενία δεν είναι τόσο αναπτυγμένα όσο σε άλλες χώρες της περιοχής, η σχετικά σταθερή γεωστρατηγική θέση της Αρμενίας σε μία περιοχή του πλανήτη που η σταθερότητα σπανίζει εδώ και δεκαετίες, είναι πολύ σημαντική για τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό.
Το παραπάνω μωσαϊκό γεγονότων και καταστάσεων, με όλες τις αντιθέσεις που περιλαμβάνει, δημιούργησε μία αναγκαία συνθήκη «Quid Pro Quo» ανάμεσα στην νέα αμερικανική κυβέρνηση και την κυβέρνηση της Τουρκίας. Η κυρίαρχη στρατιωτική δύναμη της Μέσης Ανατολής (ο στρατός, οι σύμμαχοι και οι μισθοφόροι των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ) προκειμένου να αναπτύξει τα συμφέροντα του στην Αρμενία, επέλεξε να «τιμήσει» τη γενοκτονία των Αρμενίων μετά από έναν αιώνα, ντύνοντας αυτήν την απόφαση με μπόλικη υποκρισία περί υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ενώ τα ποσοστά ανεργίας στις ΗΠΑ βρίσκονται σε ιστορικά υψηλά και οι νεκροί από την πανδημία έχουν ξεπεράσει προ πολλού το μισό εκατομμύριο, οι αμερικάνοι δισεκατομμυριούχοι και οι όμιλοι τους έχουν υπερδιπλασιάσει τις περιουσίες τους μέσα σε 13 μήνες φτωχοποιώντας περαιτέρω την αμερικάνικη εργατική τάξη. Η ουσία των «φιλανθρωπικών» πολιτικών των αμερικανικών ομίλων και του Λευκού Οίκου, περιορίζονται μονάχα σε ανθρώπους της αστικής τάξης και σε ιστορικά γεγονότα.
Η αναγνώριση της γενοκτονίας, ακόμα και με τους παραπάνω όρους, δημιουργεί πρόβλημα στο εθνικό αφήγημα του τουρκικού κράτους το οποίο είναι ισχυρός σύμμαχος των ΗΠΑ και μέλος του ΝΑΤΟ. Το να δημιουργήσει τέτοιο πρόβλημα σε σύμμαχο της η Αμερική, χωρίς να αποζημιώσει σε ένα βαθμό την πολιτική της Τουρκίας, θα αποτελούσε ολέθριο λάθος. Όμως, η εμπειρία δεκαετιών ιμπεριαλιστικής-καπιταλιστικής εκμετάλλευσης λαών σε κάθε γωνιά του πλανήτη από τις ΗΠΑ, δε θα επέτρεπε ποτέ κάτι τέτοιο. Για αυτό, οι Ηνωμένες Πολιτείες έδωσαν το πράσινο φως για μία ακόμα πολεμική επίθεση της Τουρκίας στο βόρειο Ιράκ. Ακόμα μία στο σύνολο δεκάδων που έχουν πραγματοποιηθεί την τελευταία τετραετία και έχουν εδραιώσει την τουρκική στρατιωτική κυριαρχία πέριξ των τουρκικών συνόρων.
Οι κολαούζοι της ντόπιας ολιγαρχίας, οι δημοσιογράφοι της εξαρτημένης ελληνική αστικής τάξης, παρουσιάζουν με πανηγυρικό τόνο την αναγνώρισης της γενοκτονίας από πλευράς ΗΠΑ αφήνοντας να εννοηθεί πως ανοίγει ο δρόμος και για μία επικείμενη αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων στο μέλλον. Η είδηση αυτή μεταφέρεται σε παρόμοιους τόνους με τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις του ελληνικού Στρατού-Ναυτικού και δυνάμεων των ΗΠΑ-ΝΑΤO στο κρητικό Πέλαγος και στη Βόρεια Αφρική. Προσπαθούν να κατευθύνουν την κοινή γνώμη προς μία κατεύθυνση ¨παραδοχής¨ της προστασίας των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Την ίδια ώρα, δυνάμεις του αμερικανικού στρατού πραγματοποιούν παρόμοιες και δυναμικότερες ασκήσεις από κοινού με τον τουρκικό στρατό στην ανατολική Μεσόγειο, αποδεικνύοντας πως η μισή αλήθεια των ελληνικών ΜΜΕ αποτελεί μία στυγνή προπαγάνδα υπεράσπισης των ευρωατλαντικών συμφερόντων στη χώρα μας και του μικρού μεριδίου αυτών, το οποίο επωφελείται η ελληνική εξαρτημένη ολιγαρχία.
Παραπάνω από ένας αιώνας ιμπεριαλισμού, καταλήστευσης εθνικών πλούτων από τα καπιταλιστικά καρτέλ και τραστ των εκάστοτε αστικών τάξεων, δεν αφήνει περιθώρια για να πιστεύουμε τα τεχνάσματα του πολιτικού και στρατιωτικού προσωπικού των μεγάλων καπιταλιστικών δυνάμεων ούτε των λιγότερο ισχυρών συμμάχων τους. Οι ΗΠΑ που μόνο τις τελευταίες δεκαετίες έχουν προκαλέσει γενοκτονίες στο Βιετνάμ, στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στη Συρία δε δικαιούνται ιστορικά να κοροϊδεύουν τους λαούς του κόσμου προασπίζοντας δήθεν την ιστορική μνήμη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι κομμουνιστές και οι λαϊκοί αγωνιστές της Ελλάδας έχουν χρέος να ξεμπροστιάζουν την ιμπεριαλιστική πολιτική των αμερικανών και των Ελλήνων ολιγαρχών στη χώρα μας. Την πολιτική αυτή που γέμισε τα ξερονήσια για δεκαετίες, που κίνησε τη χούντα των Συνταγματαρχών, που έκανε τα βουνά της Βόρειας Ελλάδας ανοιχτό πεδίο πολεμικών πειραμάτων , που έχουν γεμίσει τη χώρα μας στρατιωτικές βάσεις γεμάτες πεζοναύτες που έχουν λευκό χαρτί για την οποιαδήποτε βιαιοπραγία την κάθε σεξουαλική παρενόχληση που κάνουν εις βάρος των κοινωνιών που ζουν στις περιοχές των βάσεων και που ως σήμερα επιβάλλουν τα συμφεροντά τους με κάθε τρόπο στο σβέρκο του λαού μας.
Δημοσίευση σχολίου