Πρώτο το EKA αποφάσισε 24ωρη απεργία ενάντια στο αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη για τις 3 Ιούνη. Ακολούθησε η ΑΔΕΔΥ, που στη δική της απόφαση σημείωνε με νόημα ότι «24ωρη απεργία, για τις 3 του Ιούνη, αποφάσισε και το Εργατικό Κέντρο Αθήνας και δεκάδες άλλα σωματεία του Ιδιωτικού Τομέα».
Ηρθε, όμως, η ΓΣΕΕ να κάνει ρελάνς, αποφασίζοντας σήμερα απεργία στις 10 Ιούνη (μια βδομάδα αργότερα), επειδή έχει… «έντονη διαφωνία (sic!) με επίμαχες διατάξεις του Εργασιακού Νομοσχεδίου», οι οποίες «εάν εφαρμοστούν θα επιφέρουν τεράστιο πλήγμα στην αγορά εργασίας, στη συλλογική αυτονομία αλλά και στην κοινωνία».
Σχεδόν αστραπιαία, το ΕΚΑ αποφάσισε να μεταθέσει τη δική του απεργία στις 10 Ιούνη, ζητώντας «την απόσυρση του νομοσχεδίου» (και όχι εκφράζοντας «έντονη διαφωνία με επίμαχες διατάξεις του», όπως η ΓΣΕΕ). Ακολούθησε αμέσως η ΑΔΕΔΥ, μεταθέτοντας και αυτή την 24ωρη απεργία στις 10 Ιούνη, «μετά τη σημερινή απόφαση της ΓΣΕΕ και του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, που, επίσης, αποφάσισαν 24ωρη απεργία για τις 10 Ιουνίου». (Ο καυγάς για το αν πρώτα αποφάσισε το ΕΚΑ ή η ΑΔΕΔΥ, που εκβίασε έμμεσα το ΕΚΑ, είναι πραγματικά για τα πανηγύρια. Αφού και τα δύο όργανα την ίδια απόφαση πήραν, τι σημασία έχει ποιο ξεκίνησε πρώτο; Αλλωστε, οι ίδιες δυνάμεις υπάρχουν και στην ΑΔΕΔΥ και στο ΕΚΑ).
Ετσι, οι μεν αστογραφειοκράτες της ΓΣΕΕ θα λένε: «χωρίς εμάς δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα», οι δε του ΕΚΑ και της ΑΔΕΔΥ θα λένε: «σύραμε τη ΓΣΕΕ σε 24ωρη απεργία». Στην απεργία, βέβαια, θα είναι πάλι χώρια, με βάση παραταξιακό διαχωρισμό: ΓΣΕΕ (ίσως και ΑΔΕΔΥ) στην Κλαυθμώνος, το ΠΑΜΕ στην Ομόνοια, οι «εξωκοινοβουλευτικοί» στο Πολυτεχνείο.
To πρόβλημα δεν είναι το «χώρια». Το πρόβλημα δεν είναι καν ότι ένα αντεργατικό νομοσχέδιο αντιμετωπίζεται με μια 24ωρη απεργία διαμαρτυρίας (και όχι διεκδίκησης). Το πρόβλημα είναι πως μέσα απ’ αυτό το συνδικαλιστικό σύστημα δεν μπορεί να ξεπηδήσει καμιά προοπτική. Αυτές οι σκόρπιες 24ωρες απεργίες (που από το 2012 και μετά έχουν γίνει πολύ, πολύ σκόρπιες) γίνονται από υποχρέωση, αποτελούν στοιχείο αναπαραγωγής αυτού του συνδικαλιστικού συστήματος και όχι σταθμό σε μια διαδικασία ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, που είναι το ζητούμενο. Γι’ αυτό και είναι ψευτο-δίλημμα το «ναι ή όχι σ’ αυτήν την 24ωρη».
Για το αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη δείτε εδώ, εδώ και εδώ.
+ σχόλια + 5 σχόλια
https://www.youtube.com/watch?v=UqYc17GiuMg
Εδώ έχει γίνει πράγματι ένα από τα μεγαλύτερα ξεφτιλίκια των τελευταίων χρόνων και το λαλίστατο βαθύ κόκκινο το έχει καταπιεί. Μην σας πειράξουν το κκε. Απόδειξε σήμερα το παμε ότι είναι ακριβώς το ίδιο όπως και οι φίλοι του της γσεε. Μια παρέα ενιαία απεργοσπαστών σιτιζόμενων από το αστικό κράτος. Μόνο αηδία αισθάνεται ένας εργάτης για όλη αυτήν τη βρώμικη κομπανία γσεε-αδεδυ-παμε-εκα που βρομίζει την ιερή έννοια του συνδικάτου και της απεργίας
Το ΠΑΜΕ ειχε αυτοδυναμία .? οχι ,εσεις που μιλατε θα απεργησετε στις 3 ....Οχι
Γιατι δεν κανετε απεργία χωρις την κάλυψη της ΓΣΕΕ οπως ειχε κανει το ΠΑΜΕ ....Ε¨.?..
κανετε τωρα μια εκτόνωση μεθανίου και βουλώστε το
Οσο η ΚΟΝΤΡΑ και οι μ-λ γραφουν στιχάκια στο διαδίκτυο η πρωτοπορία της εργατικής ταξης κινητοποίητε
https://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/261133/ripsi-kai-himikon-kai-epithesi-apo-tis-astynomikes-dynameis-stin-apergia
Πολύ μεγάλη η αγανάκτηση που για πολλοστή φορά η συμμορία παναγόπουλου καταφέρνει να ξευτιλίσει και να ακυρώσει έστω και αυτή την ελάχιστη για τα δεδομένα κινητοποίηση. Ξεβράκωμα και για όσους έσπευσαν να συρθούν από πίσω μεταθέτοντας την απεργία. Ευστοχότατη η ΄΄ΚΟΝΤΡΑ'' στο συμπέρασμα '' Το πρόβλημα είναι πως μέσα απ’ αυτό το συνδικαλιστικό σύστημα δεν μπορεί να ξεπηδήσει καμιά προοπτική.'' Άρα χρειαζόμαστε άμεσα ανεξάρτητη ταξική οργάνωση και δράση απεγκλωβισμένη πλήρως από την κρατικοδίαιτη εργατοπατερία. Διαφορετικά συνεχίζουμε στην κατηφόρα και στο ξεπούλημα.
Δημοσίευση σχολίου