Του Γ. Γ.
Ενα θέμα που υπάρχει δεκαετίες, το οποίο μάλιστα διχάζει και τον κόσμο της αριστεράς, είναι το αν πρέπει να δεχθούμε την ύπαρξη Τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα.Ξαναήλθε σήμερα στην επιφάνεια αυτό το ζήτημα με τις δηλώσεις που έκανε ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος έχει επισκεφτεί την Θράκη, και η απάντηση που ακολούθησε από τον εκπρόσωπο Τύπου του Ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, Αλέξανδρο Παπαϊωάννου ο οποίος έκανε να λόγο για συνεχείς προσπάθειες διαστρέβλωσης της πραγματικότητας από την Τουρκία την οποία και κάλεσε να σεβαστεί την Συνθήκη της Λωζάνης.
Μόνιμα το ΚΚΕ (οι σχετικές θέσεις αυτού του κόμματος εκφράζονται αναλυτικά σε ένα κείμενο που υπογράφει ο Ν. Μπογιόπουλος στην ιστοσελίδα enikos), αλλά και κάποια κομμάτια της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς παρουσιάζονται να έχουν μεσάνυχτα τι λένε οι θεωρητικοί του μ/λ και εστιάζονται στο να υπερασπιστούν μια ιμπεριαλιστική συνθήκη. Αυτή της Λωζάνης.
Η κατάσταση, λοιπόν που επικρατεί είναι αυτή που αναφέρει σε ένα άρθρο ο Τζεμαλή Μηλιαζήμ, υποψήφιος ευρωβουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ : "Φτάσαμε στην εποχή που στην Ελλάδα και για το ελληνικό κράτος είναι πολύ μεγάλη τιμή να λες ότι είσαι ρομά μουσουλμάνος, ή πομάκος μουσουλμάνος, αλλά αν πεις ότι είσαι Τούρκος τότε αντιμετωπίζεις τον ρατσισμό, την καταπίεση, την μισαλλοδοξία, τον σοβινισμό, τον κοινωνικό αποκλεισμό. Και σύμφωνα με τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου δεν έχεις δικαίωμα να ονομάσεις τα σωματεία σου «Τούρκικα», παρά την αντίθετη απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων".
Το ότι φτάσαμε οι αστικές κυβερνήσεις να εργαλειοποιούν εθνικές μειονότητες για τις δικές τους σκοπιμότητες είναι μια άλλη ιστορία.
Στις αντιδιαλεκτικές, ανιστόρητες τοποθετήσεις που αμφισβητούν την ύπαρξη Τουρκικής μειονότητας στη Ελλάδα, έχω απαντήσει αναλυτικά.
Συμπληρωματικά καταθέσω μια τοποθέτηση του Πανεπιστημιακού δασκάλου Παναγιώτη Σωτήρη:
Δεκαετίες τώρα η ίδια ιστορία, η ίδια "διπλωματική δηθενιά" που πιστεύουμε ότι μας φέρνει "από πάνω" στην κόντρα με την Τουρκία, γύρω από την επιμονή ότι δεν υπάρχουν "Τούρκοι" στη Δυτική Θράκη, αλλά "μουσουλμάνοι", με βάση τη γραμματική (παρ)ανάγνωση της Συνθήκης της Λωζάνης.
Η αλήθεια γνωστή εξ αρχής. Στη Θράκη υπάρχει μια κατά βάση Τουρκική μειονότητα. Υπάρχει και ένα κομμάτι όντως χωρίς τουρκική εθνική συνείδηση, αλλά είναι μειοψηφικό. Ότι υπάρχει τουρκική μειονότητα δεν είναι κάτι διαφορετικό με το ότι υπάρχει ελληνική μειονότητα στην Τουρκία ή την Αλβανία.
Οι Τούρκοι της Θράκης (ή εάν προτιμάτε τα μέλη της κατά συνθήκη Λωζάνης μουσουλμανικής μειονότητας με τουρκική εθνική ταυτότητα, συνείδηση και αναφορά) είναι έλληνες πολίτες (με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που αυτό συνεπάγεται). Και ενδιαφέρεται για αυτούς η Τουρκία, όπως η Ελλάδα ενδιαφέρεται για τα τμήματα της Ομογένειας που αποτελούν ελληνικές μειονότητες και όχι π.χ. μεταναστευτικές κοινότητες.
Προφανώς και η Τουρκία κάνει παιχνίδι πολιτικό και βλέπει τη μειονότητα ως εργαλείο. Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν κάνει "πολιτικό παιχνίδι" με ελληνικές μειονότητες εκτός συνόρων;
Και σε κάθε περίπτωση η πλήρης αναγνώριση δικαιωμάτων είναι πάντα προτιμότερη από κάθε άλλη λογική - ενδεικτική η παταγώδης αποτυχία της "μπάρας" να παίξει το ρόλο που υποτίθεται ότι θα έπαιζε.
+ σχόλια + 4 σχόλια
Μια επισήμανση προς τον κ. Παναγιώτη Σωτήρη:
Ο ελληνικός λαός, το κομμουνιστικό μας κίνημα και η αυριανή Λαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ελλάδας οφείλει να παραδεχτεί έντιμα ότι: α) στη Θράκη δεν υπάρχει καμιά ενιαία "μουσουλμανική μειονότητα". Υπάρχουν τρεις διαφορετικές εθνικές ομάδες του σημερινού μουσουλμανικού θρησκεύματος. Άλλο πράγμα είναι οι Τούρκοι μειονοτικοί, που πλειοψηφούν στους μειονοτικούς των πόλεων Ξάνθης-Κομοτηνής και στα καμποχώρια των δυο νομών(Ξάνθης-Ροδόπης), και άλλο οι πράγμα είναι οι Πομάκοι μειονοτικοί του ορεινού όγκου της Ροδόπης, στην παραμεθόριο περιοχή με τη Βουλγαρία(τους οποίους οι ΗΠΑ, το ...ΝΑΤΟ και οι Έλληνες μοναρχοφασίστες σκόπιμα και με κάθε μέσον θέλησαν να ...εκτουρκίσουν μετά το 1950, για να χτυπήσουν έτσι τη σοσιαλιστική Βουλγαρία, στην οποία ζούσε το άλλο μισό της Πομακικής εθνότητας, μιας από τις παλαιότερες λαότητες των Βαλκανίων, γηγενής στη Θράκη, πολύ πριν την έλευση των Οθωμανών που απλώς εξισλάμισαν αυτό τον πληθυσμό!). Επίσης άλλο πράγμα είναι εθνοτικά οι Τσιγγάνοι μειονοτικοί (οι Κατσίβελοι ή Ατσίγγανοι, όπως λέγονται στη λαϊκή θρακιώτικη γλώσσα) που κατοικούν στο Σουφλί και την ευρύτερη περιοχή του(π.χ. στα χωριά Σιδηρώ, Κοτρώνια, Γιαννούλη κ.α). Αν το παραδεχτούμε έντιμα αυτό κι αναγνωρίσουμε την ξεχωριστή εθνική ταυτότητα και όλα τα ιδιαίτερα εθνικά δικαιώματα κάθε μειονοτικού συστατικού στοιχείου της Θράκης, τα δικαιώματά τους στην ιδιαίτερη μητρική τους γλώσσα, την εκπαίδευση των παιδιών τους στη γλώσσα αυτή και το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της πολιτιστικής τους παράδοσης, τότε κόβονται σύρριζα τα ποδάρια των σοβινιστικών διεκδικήσεων του τουρκικού καθεστώτος ενάντια στην ελληνική Θράκη! Ο εργαζόμενος μειονοτικός τουρκικός πληθυσμός, έχοντας πλέον εδώ, στη χώρα αυτή, εξασφαλισμένα τα εθνικά του δικαιώματα, αποσπάται μια και καλή από το σοβινισμό του μαύρου καθεστώτος της Άγκυρας και δένεται αναπόσπαστα με το λαό μας στους κοινούς αγώνες για τη Λευτεριά, τη Λαοκρατία και το Σοσιαλισμό. Για το χτίσιμο μιας νέας, ευτυχισμένης ζωής ισότητας κι αδελφοσύνης, στην πορεία της οποίας άλλωστε θα εξαλειφθεί και ο θρησκευτικός σκοταδισμός κάθε μάρκας. Οι Τούρκοι δημοκράτες, αντιφασίστες και κομμουνιστές της περιοχής μπορούν τότε να πάρουν το πάνω χέρι έναντι των σκοταδιστών (αυτουνών που σήμερα τρέφονται από τις μουφτείες, την ισχύουσα ακόμη εκεί ...σαρία και το ...προξενείο) και να διαλύσουν κάθε ύπουλη προπαγάνδα του σοβινισμού της Άγκυρας, ο οποίος στρέφεται άλλωστε ενάντια σε κάθε τούρκο δημοκράτη ή προοδευτικό άνθρωπο, όπου γης.
Επιπλέον: Οι Πομάκοι και οι Τσιγγάνοι μειονοτικοί ουδεμία σχέση έχουν με την Τουρκία. Πρέπει να αναγνωριστούν ως αυτό που είναι κι όχι βέβαια ως Τούρκοι,πράγμα που επιδιώκει η Άγκυρα. Κερδίζουν λοιπόν κι αυτοί τα ιδιαίτερα εθνικά τους δικαιώματα στον τόπο τους, στη νέα Ελλάδα, και κόβονται έτσι μια και καλή τα πλοκάμια των επεχτατιστών της Άγκυρας, που υπονομεύουν την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, σπεκουλάροντας με τα σημερινά προβλήματα όλων των μειονοτικών και με τις εις βάρος τους διακρίσεις του αστικού καθεστώτος. Νομίζω, επομένως κύριε Παναγιώτη Σωτήρη ότι αυτή θα ήταν η καλύτερη πολιτική στο μειονοτικό ζήτημα μιας λεύτερης, ανεξάρτητης από το ΝΑΤΟ και λαοκρατούμενης Ελλάδας, που θα έβαζε στόχο της τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Αυτονόητο είναι ότι όλα τα εθνικά δικαιώματα στη γλώσσα, στην ανάπτυξη της εθνικής παράδοσης, στην εκπαίδευση και σε κάθε τομέα πρέπει σαφέστατα να αναγνωριστούν και στη Σλαβομακεδονική μειονότητα -σε ό,τι τέλος πάντων απέμεινε από αυτή τη χιλιοβασανισμένη -αδελφή μας ουσιαστικά- βαλκανική εθνότητα, που αντί να βρει στην Ελλάδα μετά το 1913 μια στοργική αγκαλιά, βρήκε μια πανάθλια στρίγγλα μητριά που γύρεψε να ξεριζώσει και να αφανίσει μια ιστορική, γηγενή πληθυσμιακή κοινότητα του τόπου μας, μόνο και μόνο επειδή αυτό εδώ το φαύλο, εκμεταλλευτικό, αντιδραστικό και κτηνώδες -αστικοτσιφλικάδικο τότε, αστικό στη συνέχεια- καθεστώς μισούσε κάθε τι το ωραίο, το δίκαιο, το προοδευτικό, το διεθνιστικό, το αληθινό που ενώνει τους Έλληνες με όλους τους βαλκανικούς λαούς...
Αγαπούλες, βάλτε στο εθνικό τυπογραφείο στην αναζήτηση ΦΕΚ έτος 1954 τεύχος Α’ Αριθμός ΦΕΚ Από 239 έως 239. Ρίχτε βλέφαρο και θα λυθούν κάποιες απορίες.
Η περιπτωση της λεγομενης ``τουρκικης μειονοτητας` ειναι απολυτα μπορω
να πω με την περιπτωση της σουδοφωνης μειονοτητας της Φινλνανδιας η οποια προεκυψε απο τα χρονια που η Φινλανδια ηταν υπο την κατοχη της Σουηδιας και το κρατος της Φινλανδιας δεν ειχε δημιουργηθει ακομη σαν εθνικη οντοτητα Με την δημιουργια του κρατους της Φινλανδιας πριν εναν αιωνα (1917)και κατι παρεμειναν στη Φινλανδια περιπου 600.000 πολιτες
που μιλουσαν τη σουδικη γλωσα(αυτοι οι σουηδοφωνοι πολιτες υπαρχουν στη Φινλανδια ακομα και σημερα)Αυτοι οι σουηδοφωνοι πολιτες δεν χαρακτη
ριστηκαν ποτε ως μειονοτητα λαγω της γλωσας τους και ουδεποτε δεν τολμησε και δεν αποπειραθηκε κανεις να θιξει το θρησκευμα τους Νομιζω οτι και το ζητημα των τουρκοφωνων της Θρακης καπως ετσι επρεπε να λυθει
ωστε να παψουν οι δικοι μας πολιτικαντηδες και οι γειτονες τουρκοι να
κανουν πολιτικη τετοια που πολλες φορες δημιουργει επικινδυνες εντασεις μεταξυ των αδελφων λαων
των τορκοφωνων
Η Σουηδία και η Φινλανδία είναι πολιτισμένες χώρες με ελάχιστα να χωρίσουν. επίσης μη σας ξεγελάει η ουδετερότητα της Σουηδίας στους δύο παγκοσμίους, αποτελούσε και αποτελεί υπολογίσιμη στρατιωτική παρουσία (γι' αυτό και η Γερμανία επιτέθηκε στην Νορβηγία αλλά όχι στη Σουηδία).
Η Τουρκία δεν είναι, δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ πολιτισμένη χώρα. Το διδάσκει ιστορία μιας χιλιετίας. Οι Έλληνες πολιτικοί δεν έπαιξαν ποτέ εμ τις μειονότητες γιατί το καλό αυτής της χώρας είναι πάντα μετά το πολιτικό κόστος και την ασφάλεια της θέσης τους. Αλλά μην περιμένετε ποτέ λογική από την Τουρκία ούτε και εμπιστοσύνη. Ό,τι και να γίνεται με τη Θράκη. Ακόμα και να τους την χαρίζαμε, ο Τούρκος δεν πιάνεται φίλος!
Δημοσίευση σχολίου