ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΕΝΑΣ ΚΑΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Έτσι είναι η σειρά
Ένας μικρός καλός άνθρωπος αντάμωσε στο
δρόμο του έναν χτυπημένο
Τόσο δα μακριά από κείνον ήτανε πεσμένος και λυπήθηκε
Τόσο πολύ λυπήθηκε
που ύστερα φοβήθηκε
Πριν κοντά του να πλησιάσει για να σκύψει να
τον πιάσει, σκέφτηκε καλύτερα
Τι τα θες τι τα γυρεύεις
Κάποιος άλλος θα βρεθεί από τόσους εδώ γύρω,
να ψυχοπονέσει τον καημένο
Και καλύτερα να πούμε
Ούτε πως τον έχω δει
Και επειδή φοβήθηκε
Έτσι συλλογίστηκε
Τάχα δεν θα είναι φταίχτης, ποιον χτυπούν χωρίς να φταίξει;
Και καλά του κάνουνε αφού ήθελε να παίξει με τους άρχοντες
Άρχισε λοιπόν και κείνος
Θα σας πω πώς έγινε
Έτσι είναι η σειρά
Αρχή του παραμυθιού καλημέρα σας΄΄
ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ
[Από τη Συλλογή Του κόσμου (1978).]
Χτες στη Μυτιλήνη, ένας απελπισμένος Σύριος πρόσφυγας, ανέβηκε στη ταράτσα της πολυκατοικίας που διέμεινε, με πρόθεση να δώσει τέλος στη ζωή του.
Η είδηση γράφτηκε σε τοπικό σάιτ της Λέσβου. Τα εμετικά, γεμάτα μίσος και μαυρόψυχια σχόλια που ακολούθησαν, ήταν σιδερένια γροθιά στο στομάχι, και αναβίωση των πιο μελανών σελίδων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Των μαύρων σελίδων του φασισμού και του ρατσισμού, που η πλειοψηφία του νησιού, και όχι μόνο, τις ξαναγράφουν με καμάρι κι ατσιπωσιά, μέσα στην απύθμενη αμορφωσιά και απαιδευσιά τους.
Τούτη την απαιδευσιά, που εκμεταλλευθήκαν και καλλιέργησαν στο έπακρο οι άρχοντες, οι εξουσιαστές, για να δημιουργήσουν αποπροσανατολισμένους όχλους απ' την πραγματική πηγή των δεινών τους, και ενάντια σε αποδιοπομπαίους τράγους να τους στρέφουν. Για να συνεχίσουν οι ίδιοι, να ζουν το δικό τους παραμύθι με τις καλές μέρες, ενώ οι υπήκοοι τους βιώνουν ατέλειωτες νύχτες ...
Δημοσίευση σχολίου