Ποδόσφαιρο σημαίνει ομαδικότητα, συνεργασία, αλληλεγγύη. Αυτό που έγινε σήμερα στον αγώνα Δανίας - Φιλανδίας. Οι φίλαθλοι και των δυο ομάδων φώναζαν ρυθμικά το όνομα του ποδοσφαιριστή που παραλίγο να χάσει τη ζωή του στον αγωνιστικό χώρο. Πράγματι οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα. Είναι ένα παιχνίδι, ένα ομαδικό άθλημα που προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις.
Μην έχετε καμία αμφιβολία πως οι περισσότεροι φίλαθλοι όλων των ομάδων θα έκαναν το ίδιο και φυσικά εμείς. Βέβαια υπάρχει μια εξαίρεση, αν ο αγώνας ήταν μεταξύ ομάδων, όπου οι φίλαθλοι έχουν πολλά προηγούμενα. Ακόμα κι έτσι όμως πιστεύω πως σίγουρα οι περισσότεροι θα χειροκροτούσαν τον αθλητή, θα εύχονταν να πάνε όλα καλά. Γιατί πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι.
Υπάρχουν όμως και αυτοί που έμειναν στο στάδιο του ασπόνδυλου. Είναι κάπως άκομψο να συγκρίνω φασίστες με ανθρώπους, αφού όμως υπάρχουν τα ζόμπι, αναγκαστικά πρέπει να ασχοληθούμε με το πρόβλημα. Αυτοί οι ούγκανοι θα πουν τη σαχλαμάρα τους. Δεν γουστάρουν το ποδόσφαιρο, που, όπως είπαμε, προωθεί ιδανικά, γι’ αυτούς είναι το μέσο να κάνουν την προπαγάνδα τους. Έτσι πχ βρίζουν χυδαία όσους δεν γουστάρουν, δηλαδή όλους πλην των αφεντικών.
Εκείνος που μισώ, εκτός από τα ασπόνδυλα φασισταριά, είναι όσοι έκαναν ένα πανέμορφο άθλημα παράγκα για να κονομάνε. Που καπελώνουν το ποδόσφαιρο για να παίρνουν δουλειές, να παρασιτούν εις βάρος των υπολοίπων. Αυτοί έχουν ανάγκη τους φασίστες, αυτοί προωθούν το μίσος και διχόνοια.
Γιατί, καλέ μου φίλαθλε, είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό να εξοργιστείς, όταν βλέπεις πως ο αγώνας είναι σικέ. Πως ο άλλος έπεσε μόνος του στη σέντρα κι ο κόρακας έδωσε πέναλτι! Εκεί σου γυρίζει το μάτι ανάποδα. Γιατί; Γιατί δεν βλέπουμε πια ποδόσφαιρο, βλέπουμε κομπίνα!
Όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό να βρίσεις κάποιον αθλητή, που παύει να είναι αθλητής και γίνεται ένας ακόμα κηφήνας, ο οποίος θέλει να μας κάτσει στο σβέρκο, γιατί είναι το αμόρε κάποιου πολιτικού. Το ίδιο ισχύει αν είναι αθλήτρια. Ή δημοσιογράφος κλπ. Άπαξ και είναι γκόμενος - γκόμενα συγγενή κηφήνα, παύει να είναι οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι δική του / δική της επιλογή. Αλλά εμείς έχουμε κρίση και στο κάτω - κάτω της γραφής είναι δικαίωμά μας να πούμε τη γνώμη μας, αφού όλους αυτούς, τους ταΐζουμε εμείς! Πόσα χρωστά η γαλάζια συμμορία;
Είναι ακόμα όχι απλά λογικό, αλλά ένδειξη πως γεννηθήκαμε και παραμένουμε άνθρωποι, όταν φωνάζουμε στα όρνεα και τις ύαινες που πλησιάζουν ένα συνάνθρωπο μας, που βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Και αυτό το ωραίο που έκαναν οι Δανοί ποδοσφαιριστές να χτίσουν τείχος γύρω από τον πεσμένο συμπαίχτη τους, θα το κάνουμε εμείς για τα ταξικά αδέρφια μας.
Στους πλειστηριασμούς, στους εκβιασμούς των αφεντικών, την καταστολή των μπάτσων, παντού όπου χρειάζεται, εμείς θα είμαστε εκεί, να διώχνουμε τα όρνεα, τα θηρία. Ξέρουμε πως οι περισσότεροι (πλην φασιστικών αποβρασμάτων) θα χειροκροτήσουν. Τους καλούμε να μην μείνουν σ’ αυτό, να έρθουν μαζί μας, να αγωνιστούν. Θα νικήσουμε.
Δημοσίευση σχολίου