Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη, δε θα ξεχαστεί τι κάναν στο Βασίλη. - Συγκέντρωση σήμερα στον Βόλο, με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από τον θάνατο του Βασίλη Μάγγου.

Πηγή: Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλου Ενάντια στη Καύση Σκουπιδιών
13/7/20-13/7/21ένα χρόνο μετά, ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ!Να καταδικαστούν οι βασανιστές του Βασίλη.Συγκέντρωση Τρίτη 13/07 στις 20:00 στα δικαστήρια του Βόλου
Την Τρίτη 13 Ιουλίου συμπληρώνεται ένας χρόνος από το χαμό του Βασίλη Μάγγου. Ένας θάνατος που φέρει βαριά τις ευθύνες των μηχανισμών καταστολής και του κράτους, καθώς ο Βασίλης άφησε την τελευταία του πνοή μόλις ένα μήνα μετά τον άγριο βασανισμό του από τις αστυνομικές δυνάμεις της αστυνομικής διεύθυνσης Μαγνησίας.
Ο βασανισμός του Βασίλη είναι η κορύφωση μιας μεθοδευμένης διαδικασίας άγριας καταστολής ενός μεγάλου λαϊκού κινήματος που τόλμησε να ταράξει τις ισορροπίες των ισχυρών της πόλης για να διεκδικήσει μια ζωή με καθαρό αέρα έξω από τα ασφυκτικά δεσμά της επιχειρηματικής χούντας της Lafarge. Ο Βασίλης έχασε τη ζωή του γιατί στρατεύτηκε σε μια καλύτερη προοπτική για την πόλη του και τους ανθρώπους της. Είναι νεκρός του κινήματός μας.
Αυτό τον ένα χρόνο που πέρασε η αστυνομική βία και καταστολής άγγιξε χιλιάδες ανθρώπους. Από τις πλατείες τις Ν. Σμύρνης και της Λάρισας, μέχρι τους μαχόμενους υγειονομικούς και τους ανθρώπους που ζητούσαν μια ανάσα ελευθερίας μέσα σε μία πανδημία. Μία πανδημία που η κυβέρνηση εργαλειοποιεί συστηματικά δημιουργώντας έναν Αρμαγεδδώνα κατά του μαχόμενου εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Η καταστολή δεν είναι μια κατάσταση εξαίρεσης για την αντιμετώπιση “παραβατικών συμπεριφορών”. Είναι η κανονικότητα, η σιδερένια μπότα ενός συστήματος που δε διστάζει να καταστρέψει τα πάντα προκειμένου να διατηρήσει την κερδοφορία του. Η πάλη για τη θεμελίωση λαϊκών ελευθεριών είναι συνδεδεμένη με τη δυνατότητά μας να ζήσουμε σε ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση.
Ένα χρόνο μετά δεν ξεχνάμε τίποτα, δεν συγχωρούμε κανέναν. Πριν λίγες εβδομάδες, στις 26 Ιουνίου, μετά από κάλεσμα του Συντονισμού Συλλογικοτήτων έγινε ένα ακόμα μεγάλο συλλαλητήριο ενάντια στην καύση σκουπιδιών και τους μηχανισμούς καταστολής που τη στηρίζουν. Ένα συλλαλητήριο που αποτύπωσε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο πως η μάχη που αρχίσαμε έχει να γράψει ακόμα πολλές σελίδες ιστορίας, που στο τέλος θα χρωματιστούν με την επιβολή της λαϊκής βούλησης. Παράλληλα ήταν ένα μήνυμα πως κανείς στην πόλη μας δε θα ησυχάσει αν δεν πληρώσουν οι υπεύθυνοι του βασανισμού και του χαμού του Βασίλη.
Η κοινωνική ειρήνη έχει διασαλευτεί χρόνια τώρα. Η καπιταλιστική κρίση συνοδεύτηκε με τις μπουλντόζες και τα καμίνια της “πράσινης ανάπτυξης”. Στον πόλεμο που μας κήρυξαν δε σηκώνουμε λευκή σημαία, δεν κηρύσσουμε ανακωχή. Θα πολεμάμε πάντα το σύστημα της εκμετάλλευσης, τους μηχανισμούς του, τις ελίτ που το θρέφουν. Μέχρι την τελική μας νίκη.
Ένα χρόνο μετά το ραντεβού μας είναι ξανά στους δρόμους.
Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη, δε θα ξεχαστεί τι κάναν στο Βασίλη.