Ας υποθέσουμε πως ξυπνάει ο λαός, στέλνει στο διάολο τις αστικές συμμορίες και στις εκλογές βγάζει αυτοδύναμο το ΚΚΕ, ή κάποιο εξωκοινοβουλευτικό Αριστερό κόμμα. Τα προβλήματα που θα έχουν να αντιμετωπίσουν οι Κομμουνιστές είναι πολλά και δύσκολα. Δεν μιλάμε μόνο για εκμετάλλευση των εργαζομένων αλλά και πως θα εφαρμοστεί χωρίς Επανάσταση η πολιτική υπέρ των εργατών.
Γεγονός είναι πως αστυνομία, «δικαιοσύνη», ολόκληρο το κράτος, είναι τσιφλίκι όχι απλά της δεξιάς, της ακροδεξιάς. Δεν εννοώ πως οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι ακροδεξιοί, κάθε άλλο, η πολιτική που εφαρμόζεται, ανεξάρτητα της κυβέρνησης, είναι πάντα υπέρ του Κεφαλαίου.
Κατ’ αρχήν πρέπει να αλλάξουν όλοι σχεδόν οι νόμοι, τα προεδρικά διατάγματα και οι υπουργικές αποφάσεις. Κι εδώ θα έχουμε την πρώτη σύγκρουση του παλιού με το νέο. Το Συμβούλιο της Ολιγαρχίας πχ (μπορούμε να το πούμε και ΣΤΕ) θα βγάλει «αντισυνταγματικό» σχεδόν κάθε νόμο, που δεν βολεύει τους πλουτοκράτες. Πρέπει λοιπόν να αλλάξει τόσο η σύνθεση του δικαστικού σώματος, όσο και το ίδιο το αστικό Σύνταγμα.
Στο μεταξύ οι περισσότεροι μπάτσοι είναι χρυσαλήτες με στολή. Γνωστές οι σχέσεις μπάτσων με την εγκληματική ναζιστική οργάνωση. Το ίδιο και πολλοί αξιωματικοί του στρατού. Κι αν ο στρατός δεν κινηθεί, επειδή οι απλοί στρατιώτες θα είναι με την κυβέρνηση, ποιος εγγυάται την πίστη της αστυνομίας; Ποιος εγγυάται πως δε θα αρχίσουν τα σαμποτάζ τα βαφτιστήρια; Τα «μεμονωμένα περιστατικά» βίας; Ή ακόμα και πραξικόπημα;
Πριν 6 χρόνια είπαμε ΟΧΙ στην υποτέλεια. Είπαμε «δεν θέλουμε Μνημόνιο ακόμα κι αν χρειαστεί να φύγουμε από την παγίδα της ΕΕ». Μιας κλίκας εγκληματιών ιμπεριαλιστών πολιτικών που δε θα άφηνε τη λεία της εύκολα. Το 62% είπε ΟΧΙ στα Μνημόνια, αλλά τελικά έγινε το χατίρι των «Μένουμε δούλοι στην Ευρώπη». Των προδοτών, των καθαρμάτων, των φασιστών. Χάρη στους ανόητους ρεφορμιστές. Που τελικά έφεραν πάλι τη χειρότερη συμμορία στην εξουσία.
Αλλά και το ΚΚΕ να ήταν, αν δεν άλλαζε τα πάντα και μάλιστα ταυτόχρονα, κι όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, πάλι θα είχαμε τα ίδια. Ευτυχώς το ΚΚΕ δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ. Έχει τη θέληση να συγκρουστεί. Όπως και άλλοι Σύντροφοι. Έχει όμως τη δύναμη να αλλάξει; Την έχει με την προϋπόθεση να γίνει Επανάσταση. Ακόμα κι αν πάρουμε ποσοστό 70% στις εκλογές, θα συγκρουστούμε με όλο τον μηχανισμό της δεξιάς, κράτος και παρακράτος. Βασικά μόνο με το παρακράτος, γιατί κράτος έτσι κι αλλιώς δεν έχουμε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 έχασε τη μεγάλη ευκαιρία, γιατί πολύ απλά δεν ήθελε να την αξιοποιήσει. Μόλις ο κόσμος ψήφισε κάτι που οδηγούσε σε ριζική αλλαγή, έκανε εκλογές λίγο μετά για να καπελώσει το αποτέλεσμα. Και «πρόκοψε». Δεν αρκεί να πέσει η χούντα του Μητσοτάκη, πρέπει να ξεριζωθεί η μήτρα που γεννά τις δικτατορίες και το φασισμό. Κι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ψηφίζοντας άλλη συμμορία.
+ σχόλια + 3 σχόλια
Πρέπει η όποια εκλογικη άνοδος καποιων επαναστατικών/ κομμουνιστικών δυνάμεων να συνδυαστεί με ταυτοχρονη οργανωτική τους άνοδο ,αλλά και αλλαγή στην συνειδηση και την διαθεσιμοτητα μεγαλων κομματιών του λαού.Αν δεν γίνει αυτο θα μιλάμε για παλάτια στην άμμο.
Όσο για την άνοδο Συριζα ήταν απο την αρχή κάτι συμβατό με τις όποιες συστημικές επιλογες της περιοδου.Ο Συριζα ειχε ενα προγραμμα δεξιοτερο απο το πασοκ του 81.Ενα στελεχιακο δυναμικο χωρις τις αγωνιστικες περγαμηνες πολλων πασοκων του 81 .Είχε στις τάξεις του πολιτικους μς βεβαρημενο παρελθον αλλα και ορισμενους " επαναστατες" που αποδειχτηκαν σαλταδοροι.Ηταν ένα κομμα χωρις δεσμους με τπν κοσμο της δουλειάς με έναν αρχηγο που ενώ εσκιζε εδω μνημόνια πηγαινε έξω και υποσχονταν άλλα πολύ πριν το 2015.Δεν συνεχίζω αλλο γιατι θα γίνω βαρετός αν δεν έχω γινει ήδη...
Πολύ σωστή και καίρια, όπως πάντα, είναι η παραπάνω τοποθέτηση του συντρόφου Λώλου Δροσινού. Μόνο ένα πραγματικά επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα και μάλιστα, στην περίπτωση της χώρας μας, κόμμα επικεφαλής ενός ολοκληρου δυναμικού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου των γνήσιων αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων του τόπου, δυνάμεων αποφασισμένων για σύγκρουση και ρήξη με το ίδιο το υπάρχον σύστημα του εξαρτημένου ελληνικού καπιταλισμού, θα μπορούσε σε μια κατάλληλη ιστορική συγκυρία, να μετατρέψει μια τυχόν "εκλογική νίκη" και πολύ περισσότερο, ένα δημοψήφισμα με συντριπτικό αποτέλεσμα εναντίον της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης του τοπου σε μια πραγματική επαναστατική επίθεση του λαού ενάντια στα θεμέλια κι όλα τα στηρίγματα του ίδιου εκμεταλλευτικού καθεστώτος. Στην περίπτωση αυτή η εκλογική νίκη ή η νίκη στο δημοψήφισμα δεν θα εξελισσόταν σε κοινοβουλευτική διαχείριση ή και σε ενδοσυστημικά πολιτικά παζάρια διαχείρισης της εξουσίας με τα ντόπια και ξένα αφεντικά, αλλά θα κατευθυνόταν σε οργανωμένη έφοδο των λαϊκών δυνάμεων εναντίον του ίδιου του παλιού καθεστώτος. Θα κατευθυνόταν στη συγκρότηση νέων οργάνων λαϊκής-εργατικής εξουσίας, νέου λαϊκού στρατού, πολιτοφυλακής και λαϊκής δικαιοσύνης, σε άμεση εθνικοποίηση όλων των τραπεζών και των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, σε ανάληψη όλης της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής από τη λαϊκή εξουσία,σε διαγραφή των χρεών στα ιμπεριαλιστικά κοράκια,στο ξήλωμα των ξένων βάσεων (ναι,σαν τα ραπανάκια,για να απαντήσουμε μεταχρονολογημένα έστω σε έναν από τους ...Ηρόστρατους του ντόπιου λαϊκού κινήματος) και σε άμεσο ξήλωμα όλου του πλέγματος του ιμπεριαλιστικού ελέγχου στην οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας. (Ας τα λέμε όλα τούταμε λεπτομέρειες, σύντροφε Δροσινέ! Τα οράματα αυτά κανέναν δεν κουράζουν!) Αυτό σημαίνει ότι στην περίπτωση μιας τέτοιας "εκλογικής" αρχικής νίκης,θα υπήρχε ήδη εδραιωμένη η συνειδητή απόφαση και θα είχε γίνει προετοιμασία των μαζών για έναν αμείλικτο ταξικό πόλεμο με τους δυνάστες τους,έναν πόλεμο επαναστατικό, που θα οδηγούσε μέσα σε μια πορεία -και σίγουρα μέσα από θυσίες για τη Λευτεριά- στην πλήρη κι οριστική συντριβή όλων των κοινωνικών και πολιτικών εκφραστών της σκλαβιάς και της τυραννίας: του ντόπιου κεφαλαίου και της ξένης ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Μόνο έτσι θα έμπαινε βαριά η ταφόπετρα πάνω στη δεξιά και την ακροδεξιά, στην ΠΑΣΟΚική νοθεία κι απατεωνιά και γενικά σε κάθε λογής εκφραστή της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ανοιχτό ή καμουφλαρισμένο. Αλλά φυσικά ο "ΣΥΡΙΖΑ" κι ο αρχηγός του ουδεμία παρόμοια πρόθεση ή στόχευση είχαν ποτέ τους. Γι'αυτό και δεν υπήρχε περίπτωση να μην καταπατήσουν βάναυσα οποιαδήποτε λαϊκή βούληση ή πόθο για ρήξη με τις πηγές της κακοδαιμονίας του τόπου μας. Ο Τσίπρας κι η συντριπτική πλειοψηφία στελεχών του "ΣΎΡΙΖΑ" αποτελούν τυπικό δείγμα υπηρετών του συστήματος, εκφραστών της πιο χυδαίας δεξιάς σοσιαλδημοκρατικής αγυρτείας, πολιτικής απατεωνιάς και δημαγωγίας εναντίον του λαού. Είναι ανοιχτοί πράκτορες των κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων, της εξάρτησης και της στυγνής εκμετάλλευσης. Το απέδειξε η όλη πολιτεία τους. Αντί λευτεριάς αυτοί ξανάφεραν την απροκάλυπτη δεξιά, την πιο στυγνή κοινωνική και πολιτική τυραννία. Αυτά προς γνώση και σωστή μελλοντική πορεία του λαού μας...
Ναι ρε νικο αντε προχώρα το ,ειναι οπως τα λες , θα ήθελα μονο ενα χρονοδιάγραμμα αν θελεις ...
Και μια ερώτηση,,στο σωματείο σου εισαι γραμμένος.?
Δημοσίευση σχολίου