Του Γ. Γ.
Είναι κάποιοι χοροί κατανυκτικές ιεροτελεστίες. Υπάρχουν κάποιες εικόνες που σε ταξιδεύουν σε αναμνήσεις και τόσο δυνατές θύμισες που δυσκολεύεσθε να βάλεις σε μια σειρά τις λέξεις και να εκφράσεις αυτό που νιώθεις,
Σ' αυτή ακριβώς την κατάσταση βρίσκομαι έχοντας παρακολουθήσει -συνοδεία οινοπνεύματος- δεκάδες φορές το παρακάτω βιντεάκι από την Διεθνιστική χθεσινή συναυλία στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο.
Ελπίζουμε στην πορεία το παρακάτω οπτικό να το συναντήσουμε σε καλύτερη ανάλυση. Προς το παρών όπως το απαλλοτριώσαμε απ' την παρουσία στο f/b της αγωνίστρια δικηγόρου Χρύσας Πεσιμέρη
+ σχόλια + 1 σχόλια
Όταν ήμουν νεαρός, συχνά-πυκνά συναντούσα εκεί που λέμε στο ιστορικό τρίγωνο της Αθήνας (Αιόλου, Αθηνάς και πέριξ δρόμους) έναν λεβεντάνθρωπο γύρω στα 60, πανύψηλο και με ένα δίκοχο στο κεφάλι με ένα σφυροδρέπανο για εθνόσημο. Νομίζω, είχα ακούσει να τον λένε καπετάν-Κυπαρίσση, αναζήτησα κατοπινά κάτι αλλά δεν έχω καταφέρει να βρώ. Ο λεβέντης για να βιοπορήσει πούλαγε λαχεία. Μία φορά τον συνάντησα στο Μοναστηράκι, μπροστά από τον Άγιο Φίλιππο. Θέλοντας να τον ενισχύσω οικονομικά, τον σταμάτησα για να αγοράσω λαχεία. "Η νεολαία δεν πρέπει να αγοράζει λαχεία, πρέπει να αγωνίζεται", μου έκανε την παρατήρηση ο Αντάρτης και πέσαν τα μούτρα μου χάμω. Αν κάποιος φίλος διαβάζει και ξέρει κάτι για τον άνθρωπο αυτό, ας γράψει μιά κουβέντα...
Δημοσίευση σχολίου