Του Κώστα Μ.
Αν και προσωπικά δεν έχω ζήσει αρκετούς πρωθυπουργούς, μπορώ να ισχυριστώ, φέρνοντας στην μνήμη τα όποια ιστορικά αναγνώσματά μου, ότι η "γραψαρχιδίαση" -έναν νεολογισμό φίλου μου- του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν έχει προηγούμενο στην πρόσφατη ιστορία μας.
Εχει πιάσει το νόημα της ζωής και της "πρωθυπουργίασης" ο σύζυγος της "υπέρλαμπρης".
Και νομίζω ότι το άσμα που έγραψε ο πατριάρχης του ρεμπέτικου "Όσοι γινούν πρωθυπουργοί ", απ' την άνοιξη του 1936, ήταν "προφητεία" που εκπληρώνεται σήμερα με τα πεπραγμένα του επικεφαλής του 'επιτελικού κράτους".
"Βάζω υποψηφιότητα πρωθυπουργός να γίνω να κάθομαι τεμπέλικα να τρώω και να πίνω...", τραγουδούσε ο Μάρκος Βαμβακάρης, σε μια εποχή που τα γυμναστήρια και οι διακοπές σε ιδανικούς παραθεριστικούς τόπους δεν υπήρχαν.
Πολύ θα ήθελα να γνώριζα πώς θα αισθάνονται οι πλεμπαίοι ψηφοφόροι του απόφοιτου του Χάρβαρντ διαπιστώνοντας ότι το "πρωθυπουργικό πρόγραμμα" ... είναι σελίδες από ταξιδιωτικό οδηγό ...
+ σχόλια + 1 σχόλια
Oι πλεμπαίοι ψηφοφόροι της Ν.Δ. σύντροφοι, το μόνο μου αισθάνονται είναι η επιθυμία να μοιάσουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη που ψήφισαν...Στην ουσία αυτό που αισθάνονται είναι το απόλυτο ΤΙΠΟΤΑ...με άλλα λόγια Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΟΚΤΗΝΩΣΗ...για αυτό και θα τον ξαναψηφίσουν...
Δημοσίευση σχολίου