“ - Όχι σήμερα, αγάπη μου, έχω πονοκέφαλο”.
“- Από τότε που γνωριστήκαμε πονοκέφαλο έχεις”
“- Ναι, χρυσέ μου, γιατί με κοπάνησες με το ρόπαλο!”
“- Μα έτσι φλερτάρουν όλοι. Δεν έχει εφευρεθεί κάποιος καλύτερος τρόπος.”
“- Θα έπρεπε. Πάω τώρα έξω να κατουρήσω”.
“- Τι έξω; Η θέση της γυναίκας είναι στη σπηλιά!”
“- Μα, καλέ μου, δεν κάνει να τα κάνουμε μέσα στη σπηλιά. Τουλάχιστο μέχρι να εφευρεθεί η τουαλέτα”.
“- Έξω βγαίνω μόνο εγώ να κυνηγήσω”
“- Μα δε έπιασες τίποτα εδώ και μια βδομάδα. Μας έχει κόψει η πείνα.”
“- Τα άτιμα τα ζώα πιάνουν τη μυρωδιά μου από μακριά”.
“ - Θες μπάνιο!”
“ - Τι είναι αυτό; Μπα...νιο;”
“- Αυτό που δεν ξέρεις, ούτε θα μάθεις ποτέ στη ζωή σου! Πολύ φοβάμαι πως ούτε οι άρρενες απόγονοι μας θα το μάθουν ποτέ”.
“- Δεν έπρεπε να χτυπήσω τόσο με το ρόπαλο ε;”
“- Είσαι όμως γλυκούλης.”
“- Κι εσύ κούκλα. Θα μου κάτσεις τώρα;”
“- Μόλις κάτσει το καρούμπαλο.”
“- Να ξέρεις πως δεν μπορώ να ζήσεις χωρίς εμένα. Σ' αγαπώ, θα σε βαράω συνέχεια για να στο δείχνω!”
“- Με περνάς για μαζοχίστρια.”
“- Τι είναι πάλι αυτό;”
“- Αυτή που της αρέσει να πονάει.”
“- Τι; Δηλαδή δε σ' αρέσει;”
“ - Χμ. Αγαπουλίνι, δώσε μου λίγο το ρόπαλο σου, σε παρακαλώ.”
“ - Ορίστε παρ' το. Αλλά δεν είναι για γυναίκες, δεν ξέρετε να βαράτε.”
“ - Αλήθεια;” ΜΠΑΜ!
“- Ωχ! Ωχ, αχ, γιατί το έκανες αυτό;”
“- Για να σου δείξω πόσο σε αγαπάω”.
“- Τώρα όμως έχω εγώ πονοκέφαλο.”
“- Αγαπούλα, πρέπει σύντομα να εφευρεθεί άλλος τρόπος για το φλερτ. Αλλιώς μας βλέπω εξαφανισμένο είδος...”
“- Τι τρόπος; Ξέρεις πως εγώ είμαι παραδοσιακός τύπος. Έτσι τα βρήκαμε. Τι δηλαδή, να χαθούν τα ήθη και τα έθιμα;”
“- Σε κάποια είδη, πουλιά πχ, το αρσενικό κάνει δώρα στο θηλυκό. Φαΐ κυρίως.”
“- Εμείς δεν είμαστε πουλιά, είμαστε Νεάντερταλ!”
“- Αυτό είναι το κακό. Μήπως να υιοθετούσαμε αυτή τη συνήθεια;
“- Μήπως να πετάγαμε κιόλας; Που είναι αυτά τα πουλιά, να τα σκοτώσω! Που έρχονται και για να μας αλλοιώσουν τον πολιτισμό.”
“- Ποιον πολιτισμό ρε; Ούτε τη φωτιά δεν ανακαλύψαμε ακόμα. Παγώσαμε!”
“- Τι λες; Ο γείτονας δεν ανακάλυψε τον εμπρησμό πριν ένα μήνα; Δεν έβαλε φωτιά στο δάσος, όταν τον χτύπησε κεραυνός; Βέβαια θέλει βελτίωση ,γιατί ο ίδιος κάηκε.”
“- Δεν έχουμε ελπίδα, έτσι μωρό μου; Ως είδος λέω...”
“- Τι είναι ελπίδα;”
“ - Που να σου εξηγώ τώρα. Πήγαινε να κυνηγήσεις. Μας θέρισε η πείνα...”
“- Πάω. Θα ζητήσω ευλογία από το μάγο, να βρω καλό κυνήγι.”
“- Καμία ελπίδα όμως...”
Δημοσίευση σχολίου