Μερικές σκέψεις για την Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών (ΟΠΛΑ), με αφορμή την εκτέλεση -σαν σήμερα το 1944- του δωσίλογου υπουργού Ν. Καλύβα

Του Γ. Γ

Είναι γεγονός ότι εδώ και καιρό έχουν αφηνιάσει οι πλαστογράφοι της νεότερης ιστορίας μας.
Δυστυχώς η Αριστερά –σε όλες της εκφάνσεις της- δείχνει να υποτιμάει το γεγονός ότι επιχειρείται να ξαναγραφτεί η ιστορία μας, να συκοφαντηθούν οι αγώνες του λαού μας, να δοθεί συγχωροχάρτι σε «νενένους» και προδότες.

Σ’ αυτή την προσπάθεια πρωτοστατεί η φυλλάδα «Δημοκρατία» με τα «ιστορικά» ένθετα που κυκλοφορεί (βλέπε εδώ κι εδώ), καθώς και δημοσιολόγοι σαν τον Καλύβα και Μαρατζίδη οι οποίοι εκδίδουν βιβλίο προσπαθώντας να δικαιολογήσουν και να δικαιώσουν την δράση των προδοτικών Ταγμάτων Ασφαλείας και των δυνάμεων «συνεργασίας» κατά την Κατοχή.

Πριν κάποιο καιρό μάλιστα, το κρατικό τηλεοπτικό κανάλι επιχείρησε να "ξεπλένει" τον "αμαρτωλό ΔΟΛ", παραχαράσσοντας την πρόσφατη ιστορία μας, παρουσιάζοντας τον συνεργάτη των κατοχικών δυνάμεων του άξονα Δ. Λαμπράκη και όσους στελέχωναν το εκδοτικό του συγκρότημα σαν "αντιστασιακούς".

Εκεί που πέφτει η περισσότερη "λάσπη" είναι απέναντι στην ΟΠΛΑ (Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών).
Είχαμε μια τέτοια άθλια αντικομμουνιστική επίθεση από την "Εφημερίδα των Συντακτών" ενώ είναι εντελώς προβληματική, κατά την άποψη μου, η στάση που κρατάει το ΚΚΕ απέναντι σ΄αυτή την οργάνωση, σε σημείο να υπάρχουν στελέχη του, απ' την δεκαετία του '80 ακόμα, που χαρακτηρίζουν λάθος την δημιουργία της. (Δείτε αυτή την ανάρτηση).

Oρισμένοι, επίσης, αριστεροί δημοσιογράφοι, θέλουν να ξεχνάνε ότι πρώτος «πολιτικός» υπεύθυνος της ΟΠΛΑ ορίστηκε από τη Β’ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ∆εκέμβρη του 1942 ο Νίκος Πλουµπίδης, ενώ την ηγεσία της αποτελούσαν δοκιμασμένοι κομμουνιστές και ανώτατα στελέχη του ΚΚΕ όπως οι Αναστασιάδης, Φαρµάκης, Αλευράς, Αντωνιάδης κ.ά.

Ναι, η ΟΠΛΑ έκανε λάθη και πολύ σοβαρά. Μπορείς όμως να κρίνεις την δραστηριότητα μιας οργάνωσης παραγνωρίζοντας το κλίμα της εποχής μέσα στην οποία λειτουργεί;
Και ποιο ήταν αυτό; Το δημοσίευμα του "Ριζοσπάστη" είναι εύγλωττο: «Υπερασπιστείτε τον εαυτό σας. Περιφρουρήστε τους αγωνιστές σας. Χτυπάτε τους χαφιέδες! Στο δρόµο, στα σπίτια, σκοτώστε τους σα τα σκυλιά άµα παρακολουθούν, άµα πιάνουν αγωνιστές!» (10.10.1943).

Εκανα αυτή την εισαγωγή με ερέθισμα αυτό που διαβάζω σήμερα στην ιστοσελίδα του 902 και στην στήλη του "Σαν σήμερα": «24/01/1944 Ο κατοχικός υπουργός Εργασίας Νικόλαος Καλύβας εκτελείται στην Αθήνα από την Οργάνωση Προστασίας Λαϊκού Αγώνα (ΟΠΛΑ).». 

Για στάκα, ρε παιδιά. Εχουμε συνηθίσει, σ' αυτή την στήλη κάθε δραστηριότητα του ΕΛΑΣ καθώς και του ΔΣΕ να προβάλλεται αναλυτικά. Και εδώ την πιο σημαντική ενέργεια της ΟΠΛΑ την "ξεπετάτε" με μια πρόταση;
Οποιος γνωρίζει ελάχιστα την ιστορία ξέρει ότι η ενέργεια αυτή της ΟΠΛΑ πανηγυρίστηκε από τον σκλαβωμένο λαό μας, ενώ οι υπηρέτες του δωσιλογικού καθεστώτος είχαν τρομοκρατηθεί αφού ήταν η πρώτη φορά ένας ανώτατος κρατικός λειτουργός εκτελείτο από τις δυνάμεις της αντίστασης.

Είναι, επίσης, χαρακτηριστική η εκδήλωση αλληλεγγύης των Γερμανών στην προδοτική κυβέρνηση Ράλλη διατάσσοντας αμέσως να στηθούν στο εκτελεστικό απόσπασμα 50 αγωνιστές  σε αντίποινα «για την άνανδρη αυτή δολοφονία που απεσκόπει να θίξει την ολότητα του ελληνικού λαού, δεικνύει δε εκ νέου τι αναµένει την Ελλάδα υπό την κοµµουνιστικήν κυριαρχίαν». Και εσείς όλο αυτό το γεγονός το ξεπερνάτε με μια πρόταση;

Από τον ιστότοπο "Μέτωπο Ιστορίας" αντιγράφουμε:

Η εκτέλεση του Ν. Καλύβα από την ΟΠΛΑ

Η ΟΠΛΑ, όσες αντιρρήσεις και να έχει κανείς για το σύνολο της δράσης της, (ειδικά για την περίοδο μετά τον Αύγουστο του 1944), είναι γεγονός ότι περιόρισε την προδοσία στην Αθήνα. Πάρα πολλοί συνδικαλιστές του ΕΕΑΜ σώθηκαν την τελευταία στιγμή από την εκτέλεση μόνο και μόνο από τον φόβο που προκαλούσαν οι τρομοκρατικές μέθοδοι της ΟΠΛΑ στους αντιπάλους του εργατικού κινήματος και του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.

Στις 24 Ιανουαρίου του 1944, ημέρα Πέμπτη και ώρα 7.15 πρωινή, εκτελείται ο σοσιαλφασίστας υφυπουργός Εργασίας και ταυτόχρονα γραμματέας της Εθνικής (διάβαζε προδοτικής) Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας, Νικόλαος Καλύβας. Γνωστός συνδικαλιστής του Μεσοπολέμου, στη συνέχεια στέλεχος του μεταξικού συνδικαλισμού και από τον Μάιο του 1941 ένας από τους Κουίσλινγκς της εργατικής τάξης της χώρας μας. Η εκτέλεση έγινε υποδειγματικά από κομάντο της ΟΠΛΑ.

Δύο ημέρες πριν, ο συνδικαλιστής του Εργατικού ΕΑΜ Σταμάτης Μαστρογιαννάκος, είχε μπει με "τσαμπουκά" στα γραφεία του Υφυπουργείου Εργασίας και είχε ανοιχτά απειλήσει τον Καλύβα (με τον οποίο είχε ανοιχτούς λογαριασμούς από την δεκαετία του 1930), για έναν νόμο που προωθούσε η κυβέρνηση Ράλλη, νόμο που καταργούσε την απαγόρευση των απολύσεων εργατών από τις επιχειρήσεις που απασχολούνταν. Η απαγόρευση είχε διαταχθεί από τον Τσολάκογλου, μέσα στον τραγικό για τη φτωχολογιά χειμώνα του 1941, στην προσπάθειά της κυβέρνησης του να περισώσει ότι μπορούσε από το ήδη εξανεμισμένο εισόδημα των εργατών.

Εννοείται ότι μετά την εκτέλεση του Καλύβα - η οποία μάλιστα χαιρετίστηκε από το Λονδίνο, για να τα λέμε και όλα, χωρίς να αφήνουμε την προπαγάνδα της μπουρζουαζίας να συσκοτίζει την κρίση μας - ένας από τους πρώτους που πιάστηκαν ως ύποπτοι ήταν ο Σταμάτης Μαστρογιαννάκος.

Η κατηγορία ενάντια στον Μαστρογιαννάκο στηρίχθηκε στη βασική μαρτυρία ενός συνδικαλιστή της παράταξης του Καλύβα που ήταν παρών, όταν ο τελευταίος απειλήθηκε.

Λίγες ημέρες μετά, ο σύντροφος Μαστρογιαννάκος, μέσω του Φώτη Μακρή (αργότερα ηγέτη του καραμανλικού εργατοπατερισμού, μόνιμος γραμματέας της ΓΣΕΕ για είκοσι σχεδόν χρόνια μετά τον Εμφύλιο, αλλά το 1944 μέλος του ΕΕΑΜ), που τού πήγε στο κελί φαΐ και τσιγάρα, απείλησε τον μάρτυρα ότι αν δεν ανακαλέσει την αρχική του κατάθεση, τόσο αυτός όσο και τα παιδιά του θα μπουν στη "μαύρη λίστα" της ΟΠΛΑ. Ο βασικός μάρτυρας, όπως έλεγε αργότερα ο Μακρής, παρέλυσε ολόκληρος από την απειλή. Αμέσως ανακάλεσε τα πάντα και ο Μαστρογιαννάκος ελλείψει αποδείξεων αφέθηκε ελεύθερος ...

Όταν η ΟΠΛΑ συνέφερε τους Άγγλους, αποτελείτο από πατριώτες που εκτελούσε προδότες. Και το Λονδίνο και όλες οι αγγλοαμερικανικές εφημερίδες πανηγύριζαν για τα κατορθώματά της. Όταν δεν συνέφερε πια, αποτελείτο από εγκληματικά κομμουνιστικά στοιχεία.

Οι New York Times, θριαμβολογούν για την εκτέλεση του υφυπουργού Εργασίας της κυβέρνησης Ράλλη, από τρεις νέους ...πατριώτες (της ΟΠΛΑ δηλαδή, αλλά μετά τον Δεκέμβριο, το ξέχασαν).

DESPISED GREEK SLAIN
Labor Minister Nicholas Kalyvas Shot by Three Youths
By Wireless to
THE NEW YORK TIMES.

CAIRO, Egypt,

Jan. 28 — Greek Quisling Labor Minister Nicholas Kalyvas, reported by the Germans to have been shot yesterday by three youths, is described in patriotic Greek circles here as possibly the most despised man in the entire country.
Mr. Kalyvas, formerly of left wing tendencies, became a turncoat under the Metaxas regime, acting as chief of the labor center organization set up to replace the outlawed trades unions. Several times accused of treachery during the war, he expressed willingness to collaborate with the Germans as soon as they entered Athens.
Later as secretary of the labor union under German domination, Mr. Kalyvas came out in favor of the compulsory sending of Greek workers to Germany and agreed to the entrance of Bulgarians into Macedonia and Thrace.


Published: January 29, 1944 Copyright © The New York Times

Σε ελεύθερη μετάφραση:

Ένας σιχαμερός Έλληνας εξολοθρεύτηκε.

Ο Υπουργός Εργασίας Νικόλαος Καλύβας πυροβολήθηκε από τρεις νέους.

Από τον ανταποκριτή των
New York Times.

Κάιρο, Αίγυπτος,

28 Ιανουαρίου - Ο Έλληνας Κουίσλινγκ Υπουργός Εργασίας, σύμφωνα με τις χθεσινές γερμανικές ανταποκρίσεις, φέρεται εκτελεσμένος, από τρεις νέους. Ο δολοφονημένος, περιγράφεται από ελληνικούς πατριωτικούς κύκλους, ίσως ο πιο απεχθής άνθρωπος σε ολόκληρη τη χώρα.

Ο Καλύβας, πρώην μέλος ενός αριστερού κόμματος, αποστάτησε κατά την διάρκεια της μεταξικής περιόδου και έγινε ένας από τους ηγέτες των κυβερνητικών εργατικών οργανώσεων που αντικατάστησαν τα εκτός νόμου συνδικάτα. Κατά την διάρκεια ακόμα του πολέμου πολλές φορές κατηγορήθηκε για προδοτικές ενέργειες, ενώ ήδη από την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα εξέφρασε την επιθυμία της πλήρους συνεργασίας μαζί τους.

Αργότερα ως γραμματέας εργατικών σωματείων, τάχθηκε υπέρ της υποχρεωτικής μεταφοράς Ελλήνων εργατών στη Γερμανία, ενώ συμφώνησε και για την είσοδο των Βουλγάρων στην Ελληνική Μακεδονία και Θράκη.

Ο Γιώργος Μαυρίκος έχει λοιπόν απόλυτο δίκιο όταν γράφει σχετικά:

Χωρίς την δράση της ΟΠΛΑ στις πόλεις και τα αστικά κέντρα οι φασίστες και τα εγχώρια όργανά τους θα δρούσαν ανενόχλητοι, ατιμώρητοι και ασύδοτοι.

Ο φόβος όμως ότι η ίσως ΟΠΛΑ "τους γράψει στα τεφτέρια της" και έτσι θα λογοδοτήσουν, κράτησε στη ζωή εκατοντάδες συνδικαλιστικά στελέχη και χιλιάδες άλλους αγωνιστές. Και είναι τουλάχιστον παράλειψη ότι μέχρι και σήμερα ο ρόλος των παλικαριών της ΟΠΛΑ δεν έχει ακόμα αναδειχθεί κάτω από τη συκοφαντία και την πίεση της φαιάς προπαγάνδας που πενήντα χρόνια τώρα ξεδιπλώνουν οι αστοί.