Πρόσφυγες, ανάμεσά τους και παιδιά που έχασαν τη ζωή τους τις μέρες των Χριστουγέννων στα ναυάγια της Πάρου και της Φολεγάνδρου, ξεβράζονται στις παραλίες των Κυκλάδων.
Υπενθυμίζεται ότι από την Τρίτη 4 Ιανουαρίου έχουν εντοπιστεί 5 πτώματα σε παραλίες της Φολεγάνδρου, της Νάξου και της Πάρου.
Το μεσημέρι του Σαββάτου ενημερώθηκε το Λιμεναρχείο Νάξου για τον εντοπισμό ενός ακόμα πτώματος στην παραλία Γλυφάδα. Λιμενικοί που πήγαν στον τόπο διαπίστωσαν ότι πράγματι στην παραλία υπήρχε ένα πτώμα παιδιού (πιθανότατα αγοράκι) σε κατάσταση προχωρημένης σήψης.
Φορούσε ακόμα λίγα από τα ρούχα του, δύο μπλούζες, μια ριγέ κάλτσα στο δεξί του πόδι, δεμένη σαλιάρα στο λαιμό και μια πιπίλα κρεμασμένη σε κορδόνι με χάντρες. Όπως όλα τα μωρά. Ποια μάνα το έντυσε; Ποια μάνα το έχασε από τα χέρια της μέσα στα σκοτεινά νερά;
Με στοιχειώνει η περιγραφή, με στοιχειώνει! Ακούς;
Πτώματα αντί για κοχύλια ξεβράζει η θάλασσα σα να μην αντέχει να κρατήσει στα σπλάχνα της τόσο θάνατο, ακούς;
Σα να διαμαρτύρεται στο συναπάντημά της με τον ήλιο και θέλει να βγάλει στο φως το κακό των ανθρώπων. Βλέπεις τη φρίκη;
Σα να μην αντέχει τη σιωπή η θάλασσα και να κραυγάζει , τούτο το χωρίς τιμωρία έγκλημα!
Κι όσο κι αν στύβω τη σκέψη μου να βρω λέξεις που αν αποτυπώνουν την ανείπωτη τραγωδία, τις βρίσκω λειψές. Αυτό θα εννοούσε ο Σεφέρης στον «Τελευταίο Σταθμό» όταν έγραφε πως η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή γιατί είναι αμίλητη και προχωράει.
Στάζει τη μέρα στάζει στον ύπνο. Μνησιπήμων πόνος.
Κι όμως ακόμα και με «σφιγμένο το στομάχι» έχουμε χρέος να γράψουμε και κυρίως να δράσουμε γιατί όσο κλείνουμε τα μάτια στο ανθρωπιστικό έγκλημα που συντελείται, τόσο η φρίκη θα γίνεται μέρος της φρικτής καθημερινότητας μας.
Να μη μείνουμε αυλικοί σε μια κοινωνία Ανθρωποφάγων!
Δημοσίευση σχολίου