Περί Ουκρανίας

Γράφει ο mitsos175

Κανονικά δεν θα έπρεπε καν να ασχολούμαι. Έχουμε ένα κράτος – μπάχαλο, μια οικονομία διαλυμένη, σκάνδαλα, δεκάδες χιλιάδες νεκρούς από την πανδημία κοκ. Θα έπρεπε να συζητάμε γι αυτά.

Επειδή όμως συγκεκριμένο μιλιταριστικό περιοδικό είναι λαγός, θα πω δυο λογάκια περί Ουκρανίας. Την πρώτη φορά που πήγε στρατός μας εκεί, ήταν το 1919. Όχι μόνο δεν πήγε καλά, αλλά 3 χρόνια αργότερα, το 1922, πάθαμε τη μεγαλύτερη νίλα.

Ακόμα, όποτε κάνουμε τον Μέγα Ναπολέοντα ή το Μέγα Αλέξανδρο στέλνοντας στρατό να υπερασπιστεί τα συμφέροντα άλλων, τον πίνουμε. Στις αρχές του 1950 ως το 1955 στείλαμε στην άλλη άκρη της Γης, στην Κορέα, στρατό. Πέρα από τις απώλειες, 20 χρόνια μετά, το 1974, χάσαμε την Κύπρο. Δε μας βοήθησε κανείς.

Αυτά ως απάντηση στους εθνικιστές ηλίθιους ή τους βαλτούς της CIA, που θέλουν να στείλουμε στρατό στην Ουκρανία. Κι αν ρίξει πάλι χιόνι, ποιος θα βγάλει τα εγκλωβισμένα αυτοκίνητα, μανάρια μου;

Λοιπόν ακούτε. ΗΠΑ και Ρωσία είχαν συμφωνήσει να μοιράσουν την Ουκρανία. Γι αυτό έγιναν όλα αυτά. Αλλά οι ΗΠΑ μόλις πήραν την εξουσία οι ναζί αχυράνθρωποί τους σκέφτηκαν να ρίξουν τους Ρώσους. Γι αυτό η ένταση. Καμία δουλειά δεν έχουμε εκεί. Ούτε κανένα συμφέρον. Η Ουκρανία δεν είναι καν στο ΝΑΤΟ, για να μας δεσμεύει οποιαδήποτε συνθήκη.

Κάθε φορά που κάναμε τα χατίρια άλλων για να το παίξουμε καλά και υπάκουα παιδιά, φάγαμε μετά απανωτές σφαλιάρες. Μεγάλη πίτσα.

Οπότε λαγουδάκια, τραβάτε εσείς μόνοι σας να πολεμήσετε τους Ρώσους για χάρη των Αμερικάνων. Εμείς εδώ έχουμε σοβαρά προβλήματα να λύσουμε. Το Ουκρανικό το λύνουμε αφού λύσουμε τα δικά μας.

Προκαλώ οποιοδήποτε φασιστικό καθίκι να πάει εθελοντής να βοηθήσει τους Ουκρανούς ναζί, τους ομοϊδεάτες του. Να τσακιστεί να μας αδειάσει τη γωνιά! Εμείς είμαστε φιλειρηνικοί. Τέλος.