Καμίλο Σιενφουέγος: Ο Κουβανός επαναστάτης με το αθάνατο χαμόγελο (Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1932)

Στις 6 Φεβρουαρίου του 1932 γεννιέται ο Κουβανός επαναστάτης Καμίλο Σιενφουέγος. Υπήρξε ένας από τους 82 αντάρτες που έφυγαν από το Μεξικό με το θρυλικό πλοιάριο «Γκράνμα» και αποβιβάστηκαν στην Κούβα το 1956 για να ξεκινήσει η τελική φάση της κουβανικής επανάστασης

To όνομα του σημαίνει εκατό φωτιές. Γνωστός και ως «ήρωας του Γιαγουαχάι», πρωτοστάτησε στην επαναστατική δραστηριότητα του κινήματος «26 Ιούλη» και ηγήθηκε δυνάμεων των ανταρτών επιτυγχάνοντας στρατηγικής σημασίας νίκη επί των δυνάμεων του Μπατίστα, στην περίφημη μάχη του Γιαγκουαχάι τον Δεκέμβρη του 1958. Μαζί με τον Φιντέλ, τον Ραούλ και τον Τσε, πρωτοστάτησε στο στέριωμα του αντάρτικου κινήματος στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα και ως διοικητής της Δεύτερης Φάλαγγας, μαζί με τον Τσε, συμμετείχε στην κατάληψη της Σάντα Κλάρα.

«Λίγοι άνδρες έχουν επιτύχει να αφήνουν σε κάθε τους δράση ένα τόσο ξεχωριστό προσωπικό σημάδι. Είχε την εμπιστοσύνη των ανθρώπων, που τον είχαν επιλέξει μέσα από χιλιάδες για μια προνομιούχο θέση εξαιτίας της τολμηρότητας των απόψεων του, της επιμονής του, της ευφυΐας του και της απαράμιλλης αφοσίωσης του. Ο Καμίλο εξάσκησε την αφοσίωση του με θρησκευτική ευλάβεια», είχε πει για τον Καμίλο Σιενφουέγος ο φίλος του Τσε Γκεβάρα.

Στις 28 Οκτωβρίου 1959, το Cessna 310 αεροσκάφος στο οποίο επέβαινε ο Σιενφουέγος χάνεται πάνω απ’ τα νερά του Ατλαντικού, κατά τη διάρκεια πτήσης από το Κάμαγουέι προς την Αβάνα. Οι έρευνες που ακολούθησαν κατέληξαν σε αδιέξοδο, καθώς δε βρέθηκαν ποτέ συντρίμμια του αεροσκάφους ούτε το σώμα του ίδιου του Σιενφουέγος. Η αναπάντεχη και μυστηριώδης εξαφάνιση του τον μετέτρεψαν σε είδωλο της Κουβανικής Επανάστασης. Στη μνήμη του κουβανού επαναστάτη δημιουργήθηκε μουσείο στην πόλη Γιαγουαχάι την κορυφή του οποίου κοσμεί μεγαλοπρεπές άγαλμα.

«Έμαθα τον Καμίλο πριν τον γνωρίσω μέσω μιας φράσης που έγινε σύμβολο: ήταν τη στιγμή της καταστροφής στο Αλεγρία δε Πίο. Εγώ ήμουν πληγωμένος, πεσμένος σε ένα ξέφωτο και δίπλα μου ένας σύντροφος αιμορραγούσε, πυροβολώντας με τα τελευταία του φυσίγγια για να πεθάνει παλεύοντας. Ακούστηκε μια διαβολική φωνή «Είμαστε χαμένοι, πρέπει να παραδοθούμε». Και μια αντρική φωνή, που την αναγνώρισα ως τη φωνή του λαού, φώναξε από κάπου «Εδώ δεν παραδίνεται κανένας, διάβολε!», είχε πει για τον Καμίλο ο Τσε που έδωσε προς τιμήν του το όνομα του στο γιο του Καμίλο.

Πηγή: Μελίνα Βελιμέζη - 3pointmagazine.gr