Ο Φρανσουά Ντιβαλιέ ήταν γιατρός που είχε αναπτύξει σχέσεις με τον στρατό και τις ΗΠΑ. Ανέβηκε στην εξουσία το 1957. Γρήγορα έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο. Κατήργησε τα κόμματα, διέλυσε τα συνδικάτα και τις φοιτητικές οργανώσεις και απαγόρευσε την κυκλοφορία τις βραδινές ώρες.
Ταυτόχρονα σχημάτισε παραστρατιωτική μονάδα με 15 χιλιάδες άνδρες, τους "Τοντόν Μακούτ", τα "SS της Αιτής". Η εκπαίδευσή τους ανατέθηκε για 4 χρόνια σε πρώην στελέχη του αμερικανικού στρατού.
Κατασκεύασε πολλές φυλακές. Συνήθιζε να πηγαίνει για να επιβλέπει βασανιστήρια και εκτελέσεις. Πολλές φορές εκτελούσε ο ίδιος φυλακισμένους. Η τρομοκρατία των ταγμάτων θανάτου ήταν συνεχής.
Η λίστα με όσους εκτελέστηκαν και εξαφανίστηκαν μεγάλωνε καθημερινά. Πολιτικοί, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, αγρότες, νέοι, γέροι και παιδιά και πολλοί άλλοι, σκοτώνονταν χωρίς έλεος. Οι λεηλασίες και το κάψιμο σπιτιών ήταν καθημερινό φαινόμενο.
Ενώ ο Ντιβαλιέ και το καθεστώς του έσφαζαν για δεκαετίες των φτωχό λαό της Αϊτής, οι χώρες των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" έκαναν-στην ουσία-τα στραβά μάτια. Η Αϊτή είχε σημασία για τους Αμερικανούς, αφού θεωρούνταν ορμητήριο για ενδεχόμενη επίθεση κατά της Κούβας.
Το 1961 ο δικτάτορας κήρυξε "εκλογές". Ο Φρανσουά Ντιβαλιέ έλαβε 1.320.748 ψήφους έναντι μηδέν όλων των άλλων υποψηφίων! Ήταν η μεγαλύτερη και η πλέον απροκάλυπτη νοθεία που έγινε ποτέ σε εκλογές.
Υπολογίζεται ότι στη διάρκεια της προεδρίας του έκλεψε από το δημόσιο ταμείο περισσότερα από 1 δισ. δολάρια. Σχεδόν όλες οι εξαγωγικές εταιρείες καφέ και ζαχαροκάλαμου, η ραχοκοκαλιά της οικονομίας της χώρας, πέρασαν στο όνομά του. Δημιούργησε δικές του φυτείες και έβαλε τους κατοίκους να καλλιεργούν τη γη τους χωρίς αμοιβή.
Η διαφθορά στον κρατικό μηχανισμό είχε φτάσει σε πρωτοφανή ποσοστά, οδικό δίκτυο και μέσα μεταφοράς ήταν σε άθλια κατάσταση και οι δωροδοκίες ήταν ο μόνος τρόπος συναλλαγής. Μπροστά στην κατακραυγή, ακόμα και οι ΗΠΑ και το Βατικανό προσπάθησαν να κρατήσουν αποστάσεις.
Ο Ντιβαλιέ πέθανε το 1971 και παρέδωσε την εξουσία στον γιό του, Ζαν Κλοντ Ντιβαλιέ. Η δικτατορία άλλαξε ηγεσία, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ αναθερμάνθηκαν, ο τουρισμός ανέβηκε και η χώρα έγινε "επενδυτικός παράδεισος". Τα ξενοδοχεία γέμισαν με ξένους που απολάμβαναν κοκτέιλ στις πισίνες, ενώ ο κόσμος πέθαινε από την πείνα. Για την "ανοικοδόμηση" της χώρας, δόθηκε οικονομική βοήθεια από τους Αμερικάνους, τα δύο τρίτα της οποίας κατέληξαν σε προσωπικούς λογαριασμούς του Ζαν Κλοντ Ντιβαλιέ.
Η τρομοκρατία, η διαφθορά, οι εκτελέσεις, οι βασανισμοί συνεχίστηκαν.
28 Νοέμβρη του 1985 ο στρατός δολοφονεί τέσσερις εφήβους στην πόλη Γκονάιβες. Οι αντιδικτατορικές διαδηλώσεις, παρά την τρομοκρατία, κλιμακώνονται. Ο Ντιβαλιέ κλείνει τα Πανεπιστήμια και προσπαθεί να καλοπιάσει τον κόσμο. Ομως το οργισμένο πλήθος δε σταματάει, πυρπολεί κυβερνητικά κτίρια και προχωρεί σε λεηλασίες καταστημάτων και ξενοδοχείων.
Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις, οι ΗΠΑ που θεωρούν πλέον τον Ντιβαλιέ "καμένο χαρτί", αποφασίζουν να αποστασιοποιηθούν. Αναστέλλεται η οικονομική βοήθεια στην Αϊτή.
Ο Ντιβαλιέ κηρύσσει στρατιωτικό νόμο, όμως οι διαδηλώσεις πολλαπλασιάζονται, ενώ οι "Τοντόν Μακούτ" δολοφονούν 50 διαδηλωτές.
7 Φλεβάρη, όταν αντιλαμβάνεται ότι έχασε και τον έλεγχο του στρατού αποφασίζει να φύγει με την εγγύηση και τη βοήθεια ΗΠΑ και Γαλλίας. Ο δικτάτορας και η αυλή του θα μεταβούν στη "δημοκρατική" Γαλλία, με ένα μεταγωγικό αεροσκάφος, που έχει παραχωρηθεί από τις ΗΠΑ. Στο αεροπλάνο φορτώθηκαν χρήματα, θησαυροί και άλλα "ασημικά" που κοσμούσαν το παλάτι.
Στη Γαλλία ο Ντιβαλιέ έζησε πολυτελή ζωή στη Ριβιέρα.
Eπέστρεψε στην Αϊτή το 2011 για να "βοηθήσει στην ανοικοδόμηση της χώρας"(!) (στην πραγματικότητα για να αποκτήσει πρόσβαση στους λογαριασμούς του που είχαν παγώσει).
Πέθανε το 2014, ενώ είχαν ξεκινήσει δικαστικές διώξεις. Τα εγκλήματα των ΗΠΑ, της Γαλλίας (και όλων των ιμπεριαλιστών), στην Αϊτή και σε όλο τον κόσμο, συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Πηγή: Praxis Review -twitter
Δημοσίευση σχολίου