Θα σας πω για ένα μπουρδέλο πολυτελείας. Πάλι για την «κυβέρνηση» θα μιλήσω, έτσι λέγεται το μπουρδέλο, μην παρεξηγηθώ. Παράξενο όνομα. Στο σπίτι αυτό υπάρχουν ιέρειες και ιερείς της Αφροδίτης. Όλοι νόμιμοι, δηλωμένοι, εμβολιασμένοι και βολεμένοι.
Έχει από όλα, νταβατζήδες, τσατσάδες, εργαζόμενα αγόρια και κορίτσια, συνήθως μεγαλούτσικα σε ηλικία, αντίθετα με άλλα μπουρδέλα. Γιατί είναι έμπειρα, ξέρουν τη δουλειά. Τα κάνουν όλα. Όταν λέμε όλα - όλα και ελεύθερα πιασίματα.
Αλλά είναι πανάκριβα. Το πήδημα στοιχίζει τόσο που πάνε μόνο πλούσιοι πελάτες. Όταν λέμε πλούσιος εννοούμε λεφτά με ουρά. Σαδιστές τραπεζίτες, ανώμαλοι βιομήχανοι, κοπρολάγνοι εφοπλιστές, διεφθαρμένοι μαυραγορίτες και άλλοι τέτοιοι νοικοκυραίοι.
Άκουσα πως ο Βαγγέλης, μέγας νταβάς, έδωσε το τσιμέντο που του περίσσεψε από κάτι μάρτυρες στη Λίλα την τσατσά, κι αυτή η ηλίθια μπερδεύτηκε και πήγε και το έριξε σε αρχαιολογικό χώρο αντί για το οικόπεδό της! Αλλά όταν έχουν μπλεξίματα αυτοί, δεν ανησυχούν. Γιατί έχουν φίλους τους μπάτσους. Είπαμε «νόμιμοι». Δεν είναι του δρόμου να τους πάνε μέσα. Κι οι δικαστές στο τσεπάκι τους, πελάτες. Λέγεται πως τους ανήκουν σχεδόν όλα. ΜΜΕ, κράτος, παρακράτος…
Πήγα που λέτε να πηδήξω. Έβαλα γραβάτα, αλλιώς δε σε δέχονται, πήρα πιστοποιητικό εμβολιασμού, κοινωνικών φρονημάτων, προφυλακτικό, ό,τι λεφτά μάζεψα… Γιατί πήγα; Ήθελα να δω μια πουτάνα, τη Θέμιδα. Άκουσα πως κάνει το καλύτερο στοματικό στον κόσμο! Ποια πίπα της Ειρήνης; Θέμιδα!
Χτυπάω, με υποδέχεται ο Άδωνις. Δουλεύει συνήθως στην τηλεόραση, αλλά πάει που και που και στο μπουρδέλο, να κολλήσει κάνα ένσημο. Ορφανός, ο πατέρας του Γερμανός, αυτοκτόνησε, δράμα. Τι τα θες; Όπου μαλάκας κι η μοίρα του.
«Καλώς τ’ ομορφόπαιδο» μου λέει. Δεν βλέπει και καλά... «Έχουμε…»
«Δεν με ενδιαφέρουν τα άλλα», του λέω «εγώ θέλω τη Θέμιδα».
«Ααα! Την ατραξιόν του καταστήματος. Λοιπόν, η Θέμιδα σήμερα δουλεύει υπερωρία. Έχει ξεπετάξει κάτι πλουσιόπαιδα από τη Θεσσαλονίκη, κάτι ναζί δολοφόνους, το Μένιο το καρφί…»
«Βγήκε ο Μένιος από τη φυλακή;»
«Τωωώρα; Έτσι γίνεται. Τον βάζουν μέσα για λίγο, το βουλώνει, τον ξαναβγάζουν».
«Πολύ χάρηκα που εξηγήθηκε η φαγούρα που είχα. Που είναι τώρα η Θέμιδα;»
«Κάνει τρίο με γνωστό σκηνοθέτη (που τον τραβολογάνε για το τίποτα) και πανύψηλο μοντελοπνίχτη».
«Το πανύψηλος με μπέρδεψε. Άλλος θα είναι».
«Μόλις τους ξεπετάξει, μπαίνεις. Αντέχεις όμως;»
«Μη με βλέπεις έτσι γέρο…»
«Δε λέω αυτό. Η Θέμιδα δεν είναι για φτωχαδάκια, πλεμπαίους. Να σου πω τιμές;»
Μου είπε, αλλά δε θυμάμαι. Γιατί συνήλθα σε ράντζο κι οι γιατροί είπαν, «Φτηνά τη γλύτωσες με το έμφραγμα, φιλαράκι. Δε πας εκεί στην ηλικία σου».
«Ούτε αν δεν έχεις μια» τους απάντησα.
+ σχόλια + 2 σχόλια
Εχες ξεσαλωσει κυριολεκτικα Η χυδαιοτητα σου χτυπησε κοκκινο
του πατου Ενω εσυ ισως πιστευεις οτι προσφερεις επαναστατικο
υλικο στους αριστερους που σε διαβαζουν
Άσε ρέ φίλε τα στεγνά και ανοστα. Η επανάσταση δεν θέλει μόνο υπομονή και υποταγή στο κόμμα αλλά και φαντασία και τόλμη και πρωτοτυπία και ελεύθερο πνεύμα και μαγκιά και τσαχπινιά και...και. ..και... Τουλα χυστον!!!
Δημοσίευση σχολίου