Μετάφραση από εδώ
Χο Τσι Μινχ – Το μονοπάτι μέσω του οποίου οδηγήθηκα στον Λενινισμό
Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο έβγαζα τα προς το ζην μου στο Παρίσι, αρχικά κάνοντας ρετουσάρισμα σε ένα φωτογράφο, μετέπειτα σαν ζωγράφος για κινέζικες αντίκες (φτιαγμένες στην Γαλλία). Συνήθιζα να μοιράζω φυλλάδια που κατήγγειλαν τα εγκλήματα που διέπραξαν οι αποικιοκράτες Γάλλοι στο Βιετνάμ.
Εκείνη την στιγμή υποστήριζα την Οκτωβριανή Επανάσταση από ένστικτο, χωρίς να μπορώ να καταλάβω συνολικά την ιστορική της σημασία. Αγαπούσα και θαύμαζα τον Λένιν σαν μεγάλο πατριώτη που απελευθέρωσε τους συμπατριώτες του. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχα διαβάσει κανένα βιβλίο του.
Ο λόγος που εντάχθηκα στο Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα ήταν γιατί αυτοί ‘’οι κύριοι και οι κυρίες’’- όπως ονόμαζα τους συντρόφους μου εκείνη την στιγμή- έδειξαν μεγάλη συμπάθεια προς εμένα, για τον αγώνα των καταπιεσμένων λαών. Αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω ούτε τι ήταν ένα κόμμα, ούτε ένα συνδικάτο, ούτε ο σοσιαλισμός ή ο κομμουνισμός.
Θερμές συζητήσεις λάμβαναν μέρος στους κλάδους του Σοσιαλιστικού Κόμματος, αναφορικά με την συνέχιση της συμμετοχής του Κόμματος στην 2η Διεθνή, την ίδρυση μιας δεύτερης και μισής Διεθνούς ή την προσχώρηση του Κόμματος στην 3η Διεθνή του Λένιν. Συμμετείχα στις συναντήσεις σταθερά, δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα και άκουγα ενεργητικά την συζήτηση. Αρχικά, δεν μπορούσα να καταλάβω διεξοδικά. Γιατί οι συζητήσεις ήταν τόσο θερμές; Είτε με την Δεύτερη, με την Δεύτερη και μισή ή με την Τρίτη η επανάσταση θα μπορούσε να διεξαχθεί. Ποιος ήταν ο λόγος της διαφωνίας; Τι είχε συμβεί με την Πρώτη Διεθνή;
Aυτό που ήθελα κυρίως να μάθω- και δεν αναφερόταν στις συναντήσεις- ήταν: Ποια διεθνή συντασσόταν με τους λαούς των αποικιοκρατούμενων χωρών;
Έκανα αυτή την ερώτηση- την πιο σημαντική κατά την άποψη μου- σε μια συνάντηση. Κάποιοι σύντροφοι απάντησαν: Είναι η Τρίτη, όχι η Δεύτερη Διεθνής. Και ένας σύντροφος μου έδωσε το άρθρο του Λένιν’’ Διατριβή για τα Εθνικά και αποικιακά ζητήματα’’ που εκδόθηκε από την l’Humanite για να διαβάσω.
Υπήρχαν πολιτικές ορολογίες που έκαναν δύσκολη την κατανόηση της διατριβής. Αλλά μέσα από την σταθερή ανάγνωση, κατόρθωσα να καταλάβω το κυρίαρχο μέρος της. Τι συναίσθημα, ενθουσιασμό, καθαρό βλέμμα και αυτοπεποίθηση με γέμισε. Ο εθνουσιασμός μου με έκανε να δακρύσω. Παρά το γεγονός πως καθόμουν μόνος στο δωμάτιο, ούρλιαξα σαν να απευθυνόμουν σε πλήθη: ‘’ Μάρτυρες συμπατριώτες μου! Αυτό χρειαζόμαστε, αυτός είναι ο δρόμος για την απελευθέρωση!’’
Μετά από αυτό, απέκτησα ολοκληρωτική πίστη στο Λένιν, στην Τρίτη Διεθνή.
Προηγούμενα, κατά την διάρκεια των συναντήσεων των τομέων του Κόμματος, απλώς άκουγα την συζήτηση. Είχα μια ασαφή πίστη πως όλα ήταν λογικά, και δεν υπήρχε διαφορά ανάμεσα στο σωστό και το λάθος. Αλλά από εκείνη την στιγμή, μπήκα στον διάλογο και συμμετείχα στην συζήτηση με ένταση. Αν και μου έλειπαν ακόμη οι γαλλικές λέξεις για να εκφράσω τις σκέψεις μου, έσπασα τους ισχυρισμούς που έκαναν πολεμική στο Λένιν και την Τρίτη Διεθνή με σθένος: Το μοναδικό μου επιχείρημα ήταν: Αν δεν καταδικάζετε την αποικιοκρατία, εάν δεν συντάσσεστε με τους αποικιακούς λαούς, τι είδους επανάσταση θα διεξάγετε;
Όχι μόνο έλαβα μέρος στις συναντήσεις της κομματικής μου οργάνωσης, αλλά πήγα και σε άλλες κομματικές οργανώσεις για να καταθέσω ‘’την θέση μου’’. Τώρα πρέπει να πω ξανά ότι οι Σύντροφοι Marcel Cachin,Vaillant Couturier, Monmousseau και πολλοί ακόμη με βοήθησαν να επεκτείνω την γνώση μου. Τελικά, στο συνέδριο στην Τουρ, ψηφίσαμε όλοι μαζί για την είσοδο μας στην Τρίτη Διεθνή.
Στην αρχή, ο πατριωτισμός, όχι ακόμη ο κομμουνισμός, με έκαναν να αποκτήσω πίστη στο Λένιν, στην Τρίτη Διεθνή. Βήμα το βήμα, μαζί με τον αγώνα, μέσα από την μελέτη της Μαρξιστικής- Λενινιστικής ιδεολογίας παράλληλα με την συμμετοχή σε πρακτικές δραστηριότητες, συνειδητοποίησα το γεγονός πως μόνο ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός μπορούν να απελευθερώσουν τα καταπιεσμένα έθνη και τους λαούς ολόκληρου του κόσμου από την σκλαβιά.
Υπάρχει ένας θρύλος, στην χώρα μας όπως και στην Κίνα, στο θαυματουργό’’ Βιβλίο των Σοφών’’. Όταν αντιμετωπίζεις μεγάλες δυσκολίες, το ανοίγεις και βρίσκεις μια διέξοδο. Ο Λενινισμός δεν είναι μόνο ένα θαυματουργό’’ βιβλίο για τους σοφούς’’, μια πυξίδα για τους Βιετναμέζους επαναστάτες και τον λαό: Είναι επίσης ο λαμπερός ήλιος που φωτίζει το μονοπάτι για την τελική νίκη, τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό.
Πολιτικός σχολιασμός για τα 151 χρόνια από τη γέννηση του Λένιν
Ο Λενινισμός, ως Μαρξισμός την εποχή του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού και της προλεταριακής επανάστασης, αποτελεί την αδιαίρετη ενότητα του μαρξιστικού- λενινιστικού ρεύματος, που βρήκε την συνέχεια του την περίοδο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στο πρώτο προλεταριακό κράτος, την Σοβιετική Ένωση, από τον Στάλιν, μέσα από την εφαρμογή του μαρξισμού- λενινισμού την περίοδο της στερέωσης του πρώτου Σοσιαλιστικού Κράτους.
151 Χρόνια από την γέννηση του Λένιν, η μαρξιστική-λενινιστική θεωρία, ως η μόνη πραγματικά ζωντανή επαναστατική θεωρία και πυξίδα πρακτικής για την εργατική τάξη και τους λαούς, ως ο επιστημονικός σοσιαλισμός που εξελίσσεται μέσα από την ταξική πάλη για να δείξει το δρόμο στην εργατική τάξη, τους λαούς και τα καταπιεσμένα έθνη και λαούς για να πραγματώσουν ξανά το άλμα στον ουρανό. 151 Χρόνια από την γέννηση του Λένιν, μα τα διδάγματα του παραμένουν επίκαιρα. Η προσωπικότητα που συνέδεσε το όνομα της με το πιο μεγάλο κοσμοιστορικό γεγονός στη σύγχρονη ιστορία, τη Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση, που έβαλε την εργατική τάξη επικεφαλής της ιστορίας, για να παραχθεί η μόνη ανθρώπινη ιστορία. Ο Βλάντιμιρ Ίλιτς Ουλιάνοφ, αυτό είναι το πραγματικό όνομα του Λένιν, είδε για πρώτη φορά το φως της ζωής στις 22 Απρίλη 1870, στην πόλη Σιμπίρσκ στο Βόλγα.
Να μελετήσουμε τα έργα του που παραμένουν επίκαιρα, χρήσιμα και αναγκαία ως σήμερα. Για την συγκρότηση του Επαναστατικού Κομμουνιστικό Κόμματος στον τόπο μας, του διευθυντηρίου της τάξης και του λαού. Για τους πολιτικούς και υλικούς όρους που πρέπει να συγκροτηθούν για την ανατροπή του συστήματος της εξάρτησης και της καταπίεσης, για την λαϊκή εξουσία και τον σοσιαλισμό- κομμουνισμό σε μία χώρα, στον τόπο μας.
Δημοσίευση σχολίου