Ηταν σαν σήμερα στις 8 Απρίλη του 1986 όταν στα περίπτερα παρουσιάζεται το πρώτο φύλο μιας νέας αριστερής εφημερίδας, η οποία με την φρεσκάδα της, την ζωντάνια των κειμένων της και τον τρόπο παρουσίασης της πολιτικής επικαιρότητας ενθουσιάζει τον κόσμο της αριστεράς, ο οποίος την ανταμείβει με πρωτοφανή κυκλοφορία για έντυπο το οποίο δεν έκρυβε τον φιλοΚΚΕ προσανατολισμό του. Και το όνομα αυτής Πρώτη. (Είχε φτάσει να πουλάει για ένα διάστημα σχεδόν 90.000 (!) φύλλα την ημέρα, κάτι πρωτόγνωρο για εφημερίδα της αριστεράς).
Επειδή, γι' αυτό το αποτυχημένο -όπως κατέληξε- εκδοτικό εγχείρημα του ΚΚΕ, έχω ήδη κάνει μια αναλυτική αναφορά (παραθέτω την παραπομπή στο τέλος της ανάρτησης), εδώ θα παραθέσω το "φαρμάκι" που στάζει ενάντια στον προκάτοχο του γ.γ της Κ.Ε του ΚΚΕ Χαρίλαο Φλωράκη, ο Γρηγόρης Φαράκος.
Οπως αναφέρει, λοιπόν στο βιβλίο του "Μαρτυρίες και στοχασμοί. 1941-1991, 50χρόνια πολιτικής δράσης" η ηγεσία του ΚΚΕ το 1986 αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα στο να αφομοιώσουν τα κομματικά του μέλη τις νέες κατευθύνσεις που επέβαλλε στο ΚΚΣΕ, η νέα ηγεσία του υπό τον Γκορμπατσόφ.
Σύμφωνα πάντα με τον Γ. Φαράκο, ο Χαρ. Φλωράκης χρειαζόταν έναν εξωτερικό «μοχλό» να καναλιζάρει την κομματική βάση σύμφωνα με τις δικές του πεποιθήσεις και τα νέα δεδομένα. Ετσι μπήκε σε εφαρμογή ένα σχέδιο που υπήρχε από παλιά,
"Στη συνεδρίαση του Π.Γ. που αποφασίστηκε η έκδοση της Πρώτης, 22 Φεβρουάριου 1986, επισήμανα ότι ανοίγουμε ένα “χορό εκατομμυρίων”, προχωρούμε “γυμνοί στ’ αγκάθια”. Υπογράμμιζα, παρ' όλο που ήξερα ότι θα προκαλέσω την πρόσθετη μήνιν του κουμπάρου του, -σ.σ του Χαρίλαου Φλωράκη- τις επικίνδυνες φιλοδοξίες του Χρ. Καλογρίτσα. Κινδυνεύει, είπα, να γίνει μια “χαμένη υπόθεση” κι είναι κρίμα. Φυσικά δεν εισακούστηκα. Το μόνο που απασχολούσε τον Χαρ. Φλωράκη ήταν να έχει στα χέρια του δημοσιογραφικό όργανο που πίστευε ότι θα το ελέγχει πλήρως μέσω των Καλούδη, Καλογρίτσα".
Διαβάστε τώρα το σχετικό κείμενο που είχα γράψει γι' αυτό το εκδοτικό εγχείρημα του ΚΚΕ.
Δημοσίευση σχολίου