Ξεκινάμε το σημερινό μας ιστορικό αφιέρωμα με ένα κείμενο του συντρόφου Κώστα Μ.
Η «ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΥΠΟΔΟΧΗΣ» ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ
Στις 27/04.1941 τα ναζιστικά στρατεύματα, μετά την προδοτική συνθηκολόγηση Τσολάκογλου – Μπακόπουλου, έμπαιναν αμαχητί στη Αθήνα.
Τη μέρα αυτή αυτοκτόνησε η γνωστή συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Γραικύλοι δημιούργησαν «επιτροπή υποδοχής» των Γερμανών κατακτητών για να τους παραδώσουν την Αθήνα!
Την επιτροπή αποτελούσαν:
- Ο στρατιωτικός διοικητής και φρούραρχος Αττικοβοιωτίας, υποστράτηγος Χρίστος Καβράκος.
- Ο Νομάρχης Αττικοβοιωτίας αντιναύαρχος Κων/ντίνος Πεζόπουλος.
- Ο Δήμαρχος Αθηναίων Αμβρόσιος Πλυτάς.
- Ο Δήμαρχος Πειραιά Μιχαήλ Μανούσκος και
- Ο συνταγματάρχης Κ. Κανελλόπουλος, γερμανομαθής, για να εκτελεί χρέη διερμηνέα.
Εκτός από την «επιτροπή υποδοχής», με την έλευση των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής στην Ελλάδα, φύτρωσαν σαν τα μανιτάρια τα Τάγματα Ασφαλείας, οι μπουραντάδες, οι ΠΑΟτζήδες, δωσίλογοι–κουκουλοφόροι (“ίχ Καμαράτ”) και μαυραγορίτες, που έσπευσαν ως μισθοφόροι να προσφέρουν δουλικά τις «υπηρεσίες» τους στα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής.
Ρώτησαν κάποτε τον Χίτλερ, πως θα έλυνε το πρόβλημα της τάξης στις χώρες που θα καταλάμβανε και αυτός απάντησε ως εξής:
«Θα βρεθούν ορισμένα φιλόδοξα καθάρματα και έτσι δεν θα έχω κανένα πρόβλημα». Όπως και έγινε!
Για όλους αυτούς τους προδότες θα ταίριαζε να είχαν την τύχη των ελλήνων μισθοφόρων που ήταν στην υπηρεσία των Περσών και αιχμαλωτίστηκαν από τον Μέγα Αλέξανδρο στη μάχη του Γρανικού ποταμού, και στάλθηκαν στην Ελλάδα για παραδειγματική τιμωρία, με τα εξής χαρακτηριστικά γραφόμενα: .."ότι παρά τα κοινή δόξαντα τοις Έλλησιν Έλληνες όντες ενάντια τη Ελλάδι υπέρ των βαρβάρων εμάχοντο".
Αυτούς όλους τους συνεργάτες των κατακτητών και προδότες της πατρίδας, μόλις αποχώρισαν οι Ναζί τέλος του 1944, οι Εγγλέζοι, οι νέοι κατακτητές, τους βάφτισαν όλους «πατριώτες» και «εθνικόφρονες» και τους έθεσαν στην υπηρεσία τους προκειμένου να κτυπήσουν και να ξεριζώσουν το ΕΑΜικό κίνημα στη χώρα μας.
Και έτσι απ’ όλα αυτό το σκυλολόι προέκυψε ο νέος «εθνικός κορμός», δηλαδή το σύγχρονο αστικό κράτος, τρομάρα τους, και οι πολιτικοί απόγονοι αυτών, η ηγεσία της Χρυσής Αυγής.
Γι’ αυτό και στη συνέχεια πιάσαμε πάτο (Εμφύλιος, Χούντα, Κυπριακό).
Τρεις μέρες πριν εισβάλλουν οι ναζί στην Αθήνα και βρεθεί η χώρα σ' αυτή την τριπλή κατοχή από τα Γερμανικά, Ιταλικά και Βουλγαρικά φασιστικά στρατεύματα ο Τσολάκογλου -το πρόσωπο που έγινε μετά την απελευθέρωση βουλευτής της ΕΡΕ- είχε υπογράψει στην Θεσσαλονίκη το πρωτόκολλο συνθηκολόγησης. Οι Γερμανοί φυσικά εκτιμώντας τον "πατριωτισμό" του Τσολάκογλου τον διόρισαν πρώτο δοσίλογο πρωθυπουργό της Ελλάδας.
Είχαμε δηλαδή την εισβολή των Γερμανών στην Αθήνα να συνοδεύεται από τον απόλυτο εξευτελισμό του αστικού πολιτικού κόσμου.
Αυτή ήταν η μια Ελλάδα που αντιπροσώπευε ο Βασιλιάς και η κυβέρνηση. Αυτοί που μαζί με το υπόλοιπο αστικό πολιτικό προσωπικό διέφυγαν στο εξωτερικό κουβαλώντας στις αποσκευές τους και τις τεράστιες ποσότητες χρυσού που άρπαξαν από τα κρατικά αποθέματα που υπήρχαν.
Η άλλη Ελλάδα ήταν αυτή του λαού μας που αρνήθηκε την καταχνιά που πλάκωσε την χώρα μας τον Απρίλη του 1941 και τράβηξε τον δρόμο του μεγαλείου και της θυσίας. Ηταν η Ελλαδα που αντιστεκόμενη στην σκλαβιά επέλεξε να την πολεμήσει με όπλα.
Θεωρούμε επίσης σκόπιμο να παραθέσουμε ένα ιστορικό ντοκουμέντο το οποίο αναφέρεται στο τι είχε προηγηθεί μέχρι να καταρρεύσει το πολεμικό μέτωπο και τα Γερμανικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Αθήνα.
Αναφερόμαστε σε μια έκδοση του "Ριζοσπάστη" το 1944 που έχει τίτλο "Εγκληματίες και προδότες".
Στο κεφάλαιο "Η πέμπτη φάλαγγα στη χώρα μας" ξεδιπλώνεται όλος ο προδοτικός ρόλος του πολιτικού και στρατιωτικού προσωπικού της χώρας μας -με ονόματα και στοιχεία- το οποίο συνέβαλλε τα μέγιστα στην επικράτηση των δυνάμεων του άξονα και στην υποδούλωση της Ελλάδας στον ναζιστικό ζυγό. (Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας):
Η πέμπτη φάλαγγα στη χώρα μας
Συγγενεύοντας Ιδεολογικά με το χιτλερισμό οι τάξεις αυτές στάθηκαν ανίκανες να ηγηθούν του λαού τους και να οργανώσουν την άμυνα της χώρας τους. Αντίθετα άφησαν ανοιχτές τις πόρτες για να οργανωθούν οι αντεθνικές εκείνες δυνάμεις μέσα στον τόπο τους που καλλιεργούσαν την ηττοπάθεια και που παρέλυσαν την ενίσχυση του Εθνους. Πίστευαν έτσι πως με την ήττα θα χάσουν λιγότερα απ’ ότι θά 'χαναν όταν οι Λαϊκές Εθνικές Δυνάμεις αντιστέκονταν νικηφόρα στο γερμανοϊταλικό φασισμό, πράγμα πού θα 'φερνε στη σκηνή τους ίδιους τους Λαούς πρωταγωνιστές στην πάλη και τη νίκη κατά του φασισμού.
Έτσι και στη χώρα μας η Βασιλομεταξική δικτατορία, αποκορύφωμα αντιλαϊκών καθεστώτων που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια τον τόπο μας, προπαρασκεύασε εντατικά στην ουσία την προδοσία και έκανε στραβά μάτια στην οργάνωση της πέμπτης φάλαγγας στη χώρα μας.
Ο ίδιος ο Μεταξάς με την κλίκα του παζάρευε από το 1937 το ξεπούλημα της ’Ελλάδας στο Χίτλερ. Είναι γνωστή η υπόθεση της δακτυλογράφου του υπουργείου των Εξωτερικών Ροδοκανάκη που καταδικάστηκε σε θάνατο γιατί έδωσε σε πράκτορα ξένης δύναμης απόρρητο έγγραφο του Υπουργείου Εξωτερικών. Επρόκειτο για τις διαπραγματεύσεις του Μεταξά με τον Χίτλερ που η Ροδονακάκη έδωσε σε πράκτορα ξένης δύναμης αντίθετη προς τη Γερμανία, πράγμα που προκάλεσε έντονες διαμαρτυρίες της δύναμης αυτής και είχε μια σειρά συνέπειες. Ενώ ο πόλεμος έφθανε στις πόρτες μας η δικτατορία άφηνε τον τόπο τελείως απαράσκευο πολεμικά, έπαιρνε άχρηστο πολεμικό υλικό από τη Γερμανία και εξακολουθούσε να κρατάει έξω από το στράτευμα εμπειροπόλεμους Αξιωματικούς και να καταδιώκει εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες για τα πολιτικά και κοινωνικά τους φρονήματα
Και όμως ήξερε καλά πως οι Κομμουνιστές θα ήσαν, όπως το απόδειξαν, οι πιο συνεπείς αγωνιστές της Εθνικής λευτεριάς που μέσα από τη φυλακή με το στόμα του ηρωικού αρχηγού τους πάλευαν από τότε για την Εθνική ενότητα για το Εθνικό μέτωπο για να αποκρούσουμε τον ξένο επιδρομέα.
Ετσι η κυβέρνηση της Βασιλομεταξικής δικτατορίας, αποδείχτηκε στην πράξη ο μεγαλύτερος πράκτορας του Χίτλερ και του Μουσολίνι στη χώρα μας προπαρασκευάζοντας με όλους τους τρόπους την ήττα και την υποδούλωση του Ελληνικού Λαού. Στις πιο εμπιστευτικές θέσεις του Κράτους τοποθετούνταν πληρωμένοι πράκτορες του Χίτλερ και του Μουσολίνι ή στην επιεικέστερη εκδοχή άνθρωποι με πολύ ελαστική εθνική συνείδηση.
Ενώ ο Μεταξάς στις 28)10)40 έλεγε το θεατρινίστικό του «όχι» τα συγκεκριμένα γεγονότα μιλούσαν καθαρά και εξηγούσαν την αληθινή σημασία του Μεταξικού «Όχι». Ο Αρχιστράτηγος Παπάγος με την κήρυξη του πολέμου καλούσε τον Συν)χη Γεωργούλη για να του αναθέσει το Επιτελείο του Σώματος Στρατού του Πίτσικα. Να τι είπε επί λέξει ο Αρχιστράτηγος Παπάγος στο Γεωργούλη: «Εχουμε πλήρη επίγνωση πώς ή Ιταλία, είναι μεγάλη δύναμις με την όποια δε μπορούμε να πολεμήσουμε, αλλά πρέπει να ρίξουμε μερικές ντουφεκιές εκεί επάνω για την τιμή των όπλων μας».
Τα ίδια πίστευε και ο Υφυπουργός των Στρατιωτικών της Βασιλομεταξικής δικτατορίας Παπαδήμας. Οταν επισκέφτηκε στον «Ευαγγελισμό» που νοσηλευόταν ο Συν)χης Δαβάκης του είπε: «Εμείς περιμέναμε να τελειώσει ο πόλεμος σε τρεις μέρες. Αυτό που καταφέρατε σεις είναι ένα θαύμα». Έτσι εκφράζονταν οι ποιο υπεύθυνοι στρατιωτικοί Αρχηγοί που είχαν τοποθετηθεί στην κορυφή της στρατιωτικής ηγεσίας του έθνους. Οι δηλώσεις αυτές είναι ιστορικά ντοκουμέντα που δείχνουν καθαρά τις προθέσεις της δικτατορίας. Δεν είχαν στο vου τους παρά να πολεμήσουν τρεις μέρες και να παραδώσουν χωρίς πόλεμο το Λαό μας στην πιο επαίσχυντη δουλεία και καταστροφή, ενώ αυτοί ετοιμάζονταν να φύγουν για έξω αποκομίζοντας μαζί τους το χρυσάφι που θα τους εξασφάλιζε την καλοπέρασή τους.
Κάτω από αυτό το πνεύμα το καθεστώς της 4ης Αυγούστου τοποθετούσε στην ανώτερη στρατιωτική ιεραρχία στελέχη αφοσιωμένα στην υπόθεση της προδοσίας. Το αν ο Αντιφασιστικός Λαός μας τους χάλασε τα σχέδια, όπως χάλασε τα σχέδια του Χίτλερ και του Μουσολίνι και επέδρασε Αποφασιστικά πάνω στην τύχη του και στην πορεία του πολέμου γενικά είναι άλλο ζήτημα.
Στα χέρια μας σήμερα βρίσκονται έγγραφα Γερμανών κατασκόπων που ρίχνουν φως στη δουλειά της Γερμανικής στρατιωτικής κατασκοπείας στη χώρα μας, Δείχνουν τις επαφές τους με μια σειρά ανώτατα στελέχη του στρατού που τους έδιναν εκθέσεις για την στρατιωτική κατάσταση της χώρας.
Μπορούμε να βεβαιώσουμε κατηγορηματικά πως ο υποστράτηγος Γ. Μπάκος, διοικητής της Β.' Μεραρχίας ήταν πληρωμένος κατάσκοπος της Γερμανικής κατασκοπείας και πρόδιδε μαζί με μια σειρά από συνεργάτες του όλα τα στρατιωτικά μυστικά της χώρας.
Ο ίδιος ο Μπάκος βρίσκεται σήμερα στην Αίγυπτο στο ίδιο 4αύγουστιανό περιβάλλον του Γκλύξμπουργκ. Ετσι μπορούμε σήμερα να εξηγήσουμε τις συγκεκριμένες πράξεις προδοσίας των πιο υπευθύνων στρατιωτικών παραγόντων της χώρας.
Αυτοί που μας κατηγορούν πως είμαστε όργανα των Βουλγάρων, άφηναν ελεύθερο το Βούλγαρο στρατιωτικό Ακόλουθο να πηγαίνει στο Ξεν. της Μ. Βρετανίας κάθε μέρα μέσα στο Βασιλικό καταφύγιο. Εκεί παρακολουθούσε όλες τις συζητήσεις, είχε τους στενούς του φίλους και φεύγοντας πήγαινε κατ’ ευθείαν στη Γερμανική Πρεσβεία, όπου έδινε αναφορά για όλες τις συζητήσεις. Φυσικά όλα διαβιβάζονταν στο Ιταλικό Στρατηγείο. Το πόσο στοίχιζαν στο Λαό και στην όλη διεξαγωγή του πολέμου οι εκθέσεις αυτές του Βούλγαρου Στρατιωτικού Ακολούθου, αυτό ήταν ζήτημα που καθόλου δεν ενδιέφερε τους ασφαλισμένους στο Βασιλικό καταφύγιο της Μ. Βρετανίας μανδαρίνους του Επιτελείου,
Αυτόπτες μάρτυρες βεβαιώνουν το καταπληκτικό επεισόδιο που προκάλεσε ο Αυλάρχης Μερκάτης στο βασιλικό καταφύγιο δύο μέρες ύστερα από την κήρυξη του πολέμου από τη Γερμανία εναντίον μας. Με κυνικότητα δήλωνε εκεί μέσα τα έξης: «Ω! Αυτοί οι παλιάνθρωποι οι Αμερικανοί, οι έμποροι του θανάτου. Αυτοί είναι όλοι Εβραίοι και δεν Αφήνουν να τελειώσει αυτός ο πόλεμος». Οι δηλώσεις αυτές από τόσο επίσημο στόμα που μόνο πληρωμένος πεμπτοφαλαγγίτης θα μπορούσε να κάνει, προκάλεσε τότε την Αντίδραση κάποιας κυρίας πού του είπε: «Ντροπή σας κύριε Μερκάτη να εκφράζεστε έτσι».
Και δεν ήταν ο μόνος από το στενό περιβάλλον του Γεωργίου που με τόση κυνικότητα εκφραζόταν έτσι για τον πόλεμο. Έχουμε συγκεκριμένες πράξεις προδοσίας που στοίχισαν ακριβά και σε μας και στους συμμάχους μας Άγγλους από τον υπασπιστή του Βασιλιά I. Τέτση. Ο υπασπιστής αυτός του Βασιλιά, πράκτορας πουλημένος στους Γερμανούς είχε διοριστεί από το επιτελείο, φυσικό με την υποστήριξη άλλων ανωτάτων πρακτόρων των Γερμανών, σαν σύνδεσμος του Γενικού Στρατηγείου μας με τους Αγγλους.
Όλα τα σχέδια της κοινής δράσης Αγγλων και Ελλήνων στον πόλεμο τα παρέδινε καθημερινά στους Γερμανούς. Το δήλωσε ο ίδιος ξετσίπωτα ύστερα από την κατοχή σε φίλους του και έτσι βγήκε στη φόρα η δράση του. Ο ίδιος ο Βασιλιάς εκ των υστέρων αναγκάστηκε να μιλήσει εναντίον του και να τον Αποκαλέσει προδότη.
Για το Λαό μας σημασία έχει το γεγονός πως η Βασιλομεταξική δικτατορία στις πιο υπεύθυνες στρατιωτικές θέσεις τοποθετούσε πράκτορες πουλημένους του εχθρού. και όχι οι εκ των υστέρων δηλώσεις. Αξιωματικοί εμπειροπόλεμοι και πραγματικοί πατριώτες που πήγαιναν να ζητήσουν να πολεμήσουν δέχονταν από το Μανιαδάκη και τον Άντύπα τις εξής απαντήσεις: «Τι τα θέλετε αυτά, καθίστε στις δουλειές σας. Ο πόλεμος τελειώνει σε μερικές μέρες».
Ο Βόρσας, γνωστός σ' όλους γερμανόφιλος Αξιωματικός του Επιτελείου, τοποθετημένος για τις πολεμικές πληροφορίες του πολέμου, ήταν πολύ ευχαριστημένος και γελαστός όταν οι ειδήσεις από τα μέτωπο ήσαν κακές. Πολλοί τόξεραν αυτό και έλεγαν. «Χαρούμενος δυστυχώς είναι πάλι ο Βόρσας σήμερα. Κακά μαντάτα θάχουμε».
Ο Βόρσας, υστέρα από το τέλος του πολέμου μαζί με το Μπαλή έγιναν σύνδεσμοί των 'Αξιωματικών με τους Ιταλούς και καλλιέργησαν το πνεύμα της υποταγής στους Αξιωματικούς φροντίζοντας ταυτόχρονα να δημιουργήσουν τεράστια περιουσία με τις συναλλαγές τους με τους καταχτητές.
Αυτό ήταν το πεμπτοφαλαγγίτικο περιβάλλον του Ξενοδοχείου της Μ. Βρετανίας και του Επιτελείου που έκανε τον πόλεμο. Μπορεί κανείς να το συγκρίνει με την ορμή με την οποία ο Λαός μας πολεμούσε για τη λευτεριά του πάνω στα Αλβανικά βουνά, Ανάλογα με αυτό το πνεύμα που διοχέτευαν από το Ξενοδοχείο της Μ. Βρετανίας. ενεργούσαν και πολλοί Διοικητές Σωμάτων και Μεραρχιών και Ανώτεροι Αξιωματικοί.
Ο υποστράτηγος Ζωιόπουλος Διοικητής Μεραρχίας Δράμας. είχε γυναίκα Γερμανίδα. Σήμερα ξέρουμε πολύ καλά τη δράση της Γερμανίδας αυτής και του στρατηγού και τις σχέσεις τους εδώ με τους γερμανούς Αξιωματικούς και μπορούμε να εξηγήσουμε για ποιό σκοπό η κυρία και ο κύριος Ζωιόπουλος ταξίδευαν συχνά με το αυτοκίνητό τους στα οχυρά μας στη Μακεδονία και έπαιρναν φωτογραφίες των οχυρών αυτών. Ο Ζωιόπουλος από την πρώτη στιγμή που μας κήρυξαν τον πόλεμο οι Γερμανοί εγκατέλειψε τα παιδιά μας μέσα στα προδομένα απ' αυτόν οχυρά και μαζί με τον Επιτελάρχη του και τον Υπασπιστή του πήγε στην Καβάλα και με αντιτορπιλικό έφθασε στον Πειραιά.
Ο αντικαταστάτης του Συν)χης Ρεβύθης έδινε τις ποιο αυστηρές διαταγές να μην πειραχθεί τίποτε από το πολεμικό υλικό και από τις αποθήκες τροφίμων γιατί έπρεπε λέει να παραδοθούν ανέπαφα στους Γερμανούς και στους Βουλγάρους. Αντιμετώπισε το Λαό με πολυβόλα γιατί ο Λαός είχε αντίθετη γνώμη από τον Ρεβύθη, και πήγε να σπάσει τις αποθήκες να πάρει τρόφιμα και όπλα για να μην πεθάνει της πείνας και να συνεχίσει την ένοπλη αντίσταση και τον κλεφτοπόλεμο για τη λευτεριά του.
Ο Στρατηγός Δέδες εμπόδιζε τούς Αξιωματικούς και φαντάρους να διαφύγουν μέσω Χαλκιδικής στην ελεύθερη ακόμα Ελλάδα για να συνεχίσουν τον πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων μας, ενώ υπήρχαν όλες οι δυνατότητες διαφυγής. Στους διαμαρτυρόμενους ’Αξιωματικούς και φαντάρους έλεγε. «Δεν θα φύγει κανείς, θα περιμένουμε τους Γερμανούς να μας πουν τί θα κάνουμε».
Ο υποστράτηγος Λιούμπας, Διοικητής μηχανοκινήτου Μεραρχίας, εγκατέλειψε κρυφά τη μονάδα του χωρίς να εμπλακεί σε μάχη και ήρθε να παραλάβει Φρούραρχος στην Αθήνα. Ο γνωστός Συν)χης Κουρκουλάκος που σήμερα παίρνει όπλα από τους Γερμανούς και βρίσκεται στην υπηρεσία τους επικεφαλής Συντάγματος Τσολιάδων στην Πάτρα, εγκατέλειψε τη θέση του με την κήρυξη του πολέμου από τη Γερμανία. Πήγε στα Γιάννενα και υπό τη σκέπη του Πιτσίκα προπαγάνδιζε ξετσίπωτα υπέρ των Γερμανών.
Ο Παπαδόγκωνας άλλος γνωστός προδότης, κατόρθωσε να φέρει την Επιμελητεία της Μεραρχίας Παπαστεργίου στην Τρίπολη. Μεγάλες ποσότητες γαλέτας, ρυζιού, οσπρίων. ελιών, λαδιών τα αποθήκευσε στα υπόγεια της Παιδαγωγικής Ακαδημίας της Τρίπολης, και αφού έδιωξε τούς φαντάρους, έγινε ο πρώτος και μεγαλύτερος μαυραγορίτης θησαυρίζοντας. Αυτά είναι γνωστό σ’ όλη την Τρίπολη.
Ολα αυτά που δίνουμε είναι μερικά στοιχεία για το ποιόν των ανθρώπων που τοποθετήθηκαν στις πιο υπεύθυνες θέσεις για να υπερασπίσουν το έθνος από την υποδούλωση. Δεν ξεχνάμε φυσικά και την υπέροχη στάση πολλών ηγετών που δεν τους είχε μολύνει το πεμπτοφαλαγγίτικο δηλητήριο. Ο Λαός μας θα ζητήσει μια μέρα ευθύνες για όλα αυτά και θα αποδώσει στον καθένα κατά τα έργα του.
Εκείνο που συνέβαινε με το στρατό, γινόταν φυσικά και σ' όλους τους άλλους κλάδους της δημόσιας ζωής την εποχή αυτή. Αναφέρουμε ένα παράδειγμα της δράσης της πέμπτης φάλαγγας πάνω στο οικονομικό επίπεδο. Πρόεδρος της Κρατικής Επιτροπής Προμηθειών ήταν ο γνωστός στρατηγός Α. Πουρνάρας γερμανόφιλος ως το κόκκαλο.
Είναι γνωστός ο ρόλος της Επιτροπής στις προμήθειες υλικού κλπ. από τη Γερμανία. Γύρω από την Επιτροπή αυτή οι φίλοι του Πουρνάρα ήταν μια σειρά από Γερμανούς κατασκόπους σαν τον Κχμχάουζεν, Σόιμπελ, Κλόεμπε, Χαίλεμεν, Γκαΐγκεο, Ζάϊτε και άλλοι. Όλοι αυτοί αποδείχτηκαν Γερμανοί πράκτορες. Ήταν αξιωματικοί που δρούσαν στο Ελληνικά μετόπισθεν προστατευόμενοι από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου.
Ο Μανιαδάκης χρησιμοποίησε τον πιο πιστό του άνθρωπο τον Αστυνόμο Παξινό, σαν Διοικητή της Γενικής Ασφάλειας. Επειτα τον τοποθέτησε στο κέντρο Αλλοδαπών για να σκεπάζει από τη θέση του αυτή όλους τους Γερμανούς κατάσκοπους και οργανωτές της πέμπτης φάλαγγας.
Με την είσοδο των Γερμανών ο Παξινός φιλοξενούνταν στο σπίτι του γνωστού κατασκόπου Τόμας Χάουζεν στο Ψυχικό και διέδιδε κατάλληλα πως κρυβόταν από τους Γερμανούς. Κατά πολύ περίεργο τρόπο πιάστηκε από τους Γερμανούς και δραπέτευσε από τα χέρια τους για το Κάιρο. Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία πως πήγε εκεί για να συνεχίσει την πεμπτοφαλαγγίτικη δράση του. Η γυναίκα του Παξινού που έμεινε εδώ είχε στενότατες σχέσεις με τους Γερμανούς και με γερμανικές κούρσες και Γερμανούς αξιωματικούς πηγαινοερχόταν στην Κόρινθο.
Έτσι με τη βοήθεια του αρχικατασκόπου Παξινού διευκολύνονταν η δράση εκατοντάδων πρακτόρων των Γερμανών. Αναφέρουμε μερικούς ιδιαίτερα από εκείνους που έπαιξαν έναν απαίσιο ρόλο υστέρα από την κατοχή. Ό Λέον διατηρούσε εργοστάσιο από κονσέρβες στο Θησείο. Ο Βρόντε ήτο Διευθυντής της Αρχαιολογικής Εταιρείας, ο Κίρστεν το ίδιο Αρχαιολόγος, ο Μπέρτραμ είχε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων στη Λεωφόρο Συγγρού.
Ολοι αυτοί μαζί με όσους ντόπιους κατασκόπους είχαν οργανώσει, βασάνισαν χιλιάδες Ελληνες. Οι πράκτορες τους σήμερα βρίσκονται μέσα στο Γκεστάπο και μέσα στις φασιστικές οργανώσεις που δημιούργησαν. Ο Ευταξίας, ο Βουλπιώτης, ο Αγήνορας, ο Μποδοσάκης, ο Μπάκος, ο Σκανδάλης, η Ζίτσα Καραϊσκάκη, η κυρία Εβερτ, ο Δικηγόρος Κρυστάλλης και δύο χιλιάδες (2000) άλλοι γκεσταπίτες, αυτοί και τα απαίσια όργανά τους βρίσκονται κάτω απ’ την άγρυπνη παρακολούθησή του αγωνιζόμενου Εθνους μας και θα πληρώσουν πολύ σύντομα το αίμα που έχυσαν και χύνουν.
Οι μαυροφορεμένες οικογένειες και ο Λαός θα τους παραλάβει σύντομα από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο και θα τους δικάσει και θα τους τιμωρήσει μ’ όλη την αυστηρότητα που χρειάζεται.
Δημοσίευση σχολίου