Οδηγούμαστε σε έναν ενεργειακό αυτοχειριασμό της Ευρώπης και στην πλήρη υποταγή στους αμερικανοΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς
Για περισσότερο από έναν μήνα ο ελληνικός λαός, μαζί με όλη τη Δύση, δέχεται έναν ορυμαγδό προπαγάνδας και έναν καταιγισμό πρωτόγνωρων κυβερνητικών αντιδράσεων με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Παρότι τα προηγούμενα οκτώ κυρίως χρόνια η κατάσταση στην εμπόλεμη περιοχή προϊδέαζε για όσα σήμερα ζούμε, παρότι υπήρξαμε μάρτυρες επιθέσεων συμμαχικών μας μάλιστα χωρών σε διάφορα μέτωπα (Κύπρος, Σερβία, Ιράκ, Λιβύη, Συρία…), είναι η πρώτη φορά που η καταδίκη του επιτιθέμενου έχει λάβει διαστάσεις στα όρια του επίσημου ρατσισμού. Η ιδεολογική τρομοκρατία στα καθεστωτικά ΜΜΕ θυμίζει μακαρθισμό στα χειρότερά του, αφού όποιος προσπαθήσει να κατανοήσει – όχι να δικαιολογήσει – τα τεκταινόμενα στιγματίζεται ως “πουτινικός”.
Ταυτόχρονα, απίστευτες ειδήσεις από τον χώρο της αγοράς και του πολιτισμού έρχονται να επιβεβαιώσουν έναν ελαύνοντα βαρβαρισμό που μεταξύ άλλων δαιμονοποιεί την ρωσική ηγεσία και φτάνει να την προσεγγίζει με όρους ψυχιατρικούς.
Κάπως έτσι οδηγούμαστε σε έναν ενεργειακό αυτοχειριασμό της Ευρώπης, στην πλήρη υποταγή της στους αμερικανοΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς, ενώ έρχεται κοντύτερα και το αδιανόητο ενδεχόμενο ενός παγκόσμιου πυρηνικού ολέθρου. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου